فقه معاصر:پیش‌نویس شبیه‌سازی انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین حیوان شبیه‌سازی شده در سال ۱۹۹۶م متولد شد.<ref>آقایان، و ارجمند، «[https://eime.tums.ac.ir/article-1-119-fa.html شبیه‌سازی انسان، تاریخچه و نگاه دینی]».</ref> شبیه‌سازی حیوانات و در پی آن شبیه‌سازی انسان، واکنش‌های مختلف سیاسی و دینی را همراه داشت.<ref>اسلامی، شبیه‌سازی انسانی از دیدگاه آیین کاتولیگ و اسلام، ۱۳۸۶ق، ص۵۵-۶۵.</ref> مراجع مذهبی دنیا نوعاً شبیه‌سازی انسان را ممنوع دانستند، با این تفاوت که برخی آن را ذاتا حرام می‌دانند، ولی عده‌ای معتقدند اگر چه شبیه‌سازی انسان به خودی خود اشکالی ندارد، اما با توجه به آثار و پیامدهای آن، این عمل جایز نیست.<ref>صادقی، «همانندسازی انسان (مروری بر دیدگاه‌های مراجع ادیان آسمانی و بررسی آن از نظر فقه اسلامی)»، ص۵۶.</ref> کلیسای کاتولیک شبیه‌سازی انسان را عملی غیراخلاقی و ممنوع اعلام کرد.<ref>اسلامی، شبیه‌سازی انسانی از دیدگاه آیین کاتولیگ و اسلام، ۱۳۸۶ق، ص۱۰۹.</ref> پروتستان‌ها و یهودیان نیز شبیه‌سازی را جز در برخی موارد نادر (مانند بچه‌دار شدن زوج‌های نابارور) مذموم دانستند.<ref>صادقی، «همانندسازی انسان (مروری بر دیدگاه‌های مراجع ادیان آسمانی و بررسی آن از نظر فقه اسلامی)»، ص۴۲-۴۳.</ref> علمای اهل سنت نیز به اتفاق آراء شبیه‌سازی انسان را عملی نامشروع و مغایر اسلام اعلام کردند.<ref>شبیه‌سازی انسانی از دیدگاه آیین کاتولیگ و اسلام، ۱۳۸۶ق، ص۲۰۰.</ref> اما فقیهان شیعه دیدگاه‌های مختلفی، از جواز مطلق تا حرمت مطلق، ارائه داده‌اند.<ref>محقق داماد، «شبیه‌سازی انسان از منظر فقه و اخلاق»، ص۱۵.</ref>

شبیه‌سازی انسان به سه‌گونه انجام می‌شود:

* '''شبیه‌سازی عضو'''؛ در این روش یکی از سلول‌های انسان گرفته و در دستگاه‌های مخصوصی پرورش داده می‌شود تا به یکی از اعضای بدن انسان (مانند قلب، کلیه و کبد) تبدیل شود. از آنجا که نتیجه این کار، بازسازی انسان کامل نیست، برخی این قسم را از مسئله شبیه‌سازی انسان خارج دانسته‌اند.<ref>حائری، «شبیه‌سازی انسان»، ص۳۰.</ref>