پرش به محتوا

فقه درمان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۱
خط ۷۷: خط ۷۷:


===جواز درمان با محرمات===
===جواز درمان با محرمات===
به گفته قاسمی درمان با محرماتی چون مسکرات و اقدامات ناروا به صورت مطلق حرام است؛ مگر زمانی که درمان منحصر در استفاده از محرمات باشد.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۲۵۶.</ref> نویسنده با استناد به حکومت قاعده اضطرار بر ادله اولیه حرمت استفاده از محرمات، و همچنین آیه رفع حرج، حدیث رفع و دیگر روایات، معتقد است در صورت وجود اضطرار، نهی‌ای از طرف شارع نسبت به استفاده از حرام نرسیده و خوردن و نوشیدن و دیگر کارهای کارها که در حالت عادی حرام است، هنگام ضرورت حلال خواهد بود.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۲۴۷-۲۵۶.</ref>
به گفته قاسمی درمان با محرماتی چون مسکرات، مواد مخدر و داروهای روان‌گردان و اقدامات ناروا به صورت مطلق حرام است؛ مگر زمانی که درمان منحصر در استفاده از محرمات باشد.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۲۵۶.</ref> نویسنده با استناد به حکومت قاعده اضطرار بر ادله اولیه حرمت استفاده از محرمات، و همچنین آیه رفع حرج، حدیث رفع و دیگر روایات، معتقد است در صورت وجود اضطرار، نهی‌ای از طرف شارع نسبت به استفاده از حرام نرسیده و خوردن و نوشیدن و دیگر کارهای کارها که در حالت عادی حرام است، هنگام ضرورت حلال خواهد بود.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۲۴۷-۲۵۶.</ref>
 
===جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی===
قاسمی با تردید در ادله قائلان به حرمت دریافت وجه در مقابل انجام کارهای واجب ازجمله طبابت، معتقد است دریافت اجرت برای طبابت در همه موارد وجوب عینی، کفایی، مستحب و مباح بدون اشکال است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۹-۴۰۴.</ref> به گفته او حتی دریافت حق الزحمه طبابت قبل از درمان نیز جایز است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۵.</ref> وی با استناد به ادله حرمت اکل مال به باطل و همچنین نقض سوگند پزشکی قائل به حرمت دریافت زیرمیزی توسط پزشکان شده است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۸.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۵٬۲۱۷

ویرایش