کاربر:Ghiasvand/صفحه تمرین۲
مبانی فقهی و حقوقی مسئولیت مدنی ورزشکاران
نگاهی گذرا
کتاب مبانی فقهی و حقوقی مسؤلیت مدنی ورزشکاران به قلم محمدمهدی مقدادی اثر علمی در حوزه مطالعات میانرشتهای فقه و حقوق است که با همت انتشارات دانشگاه مفید نخستینبار در سال ۱۳۹۳ منتشر شده است. این کتاب برگرفته از پایاننامه دکتری نویسنده با هدف پاسخ به این پرسش که چرا ورزشکاران برخلاف دیگر حرفهها و مشاغل در برابر آسیبهایی که به یکدیگر در عملیات ورزشی وارد میکنند ملتزم به پرداخت خسارت به فرد آسیبدیده نیستند، به بررسی مبانی فقهی و حقوقی عدم مسئولیت مدنی ورزشکاران میپردازد.
درباره نویسنده
محمدمهدی مقدادی (۱۳۵۱ش، قم) استاد حقوق دانشگاه مفید میباشد. وی دانشآموخته حوزه علمیه قم و دارای دکتری حقوق خصوصی از دانشگاه تهران است. مقدادی در زمینههای مختلف حقوق خصوصی نظیر حقوق کودک، حقوق زنان و مسئولیت مدنی پزشکان و ورزشکاران آثار علمی متعددی تألیف کرده است. ایشان علاوه بر تدریس در دانشگاه با مراکز و مؤسسات پژوهشی مانند مركز تحقيقات اسلامی مجلس شورای اسلامی و شورایعالی پژوهش و برنامهریزی کمیته امداد استاد قم به همکاری پرداخته است.
ازجمله افتخارات ایشان، كسب رتبه برگزيده كتاب سال خانواده جمهوری اسلامی ايران و دريافت لوح افتخار در سال ۱۳۸۶، پژوهشگر برتر دانشگاه مفيد در سال ۱۳۹۱ و پژوهشگر برگزيده مركز تحقيقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۲ است.
ساختار کتاب
کتاب مبانی فقهی و حقوقی مسئولیت مدنی ورزشکاران متشکل از یک مقدمه و سه فصل است. نویسنده در مقدمه ابتدا به بررسی مختصر مفاهیم عنوان کتاب از قبیل مبانی و مسئولیت مدنی میپردازد. سپس ضمن اشاره به ضرورت پژوهش در مسؤلیت مدنی ورزشکاران، پرسش اصلی و پرسشهای فرعی و خلاصهای از شرایط و مبانی اصلی موضوع تحقیق را مطرح کرده است. (ص۱۱-۲۰)
بعد از مقدمه نویسنده مباحث کتاب را در سه فصل تنظیم کرده است:
فصل اول: این بخش مفاهیم اصلی و کلیات تحقیق را در دو مبحث بررسی میکند: ۱. بررسی مفهوم ورزش، گستره عملیات ورزشی و مشروعیت آن از دیدگاه فقهای اهل سنت و شیعه است ۲. بررسی مفهوم مسئولیت مدنی، اقسام و اهداف آن.
فصل دوم: این بخش به تحلیل مفهوم و تأثیر چهار مبنای حقوقی محتمل در عدم مسئولیت مدنی ورزشکاران میپردازد که عبارتاند از: ۱. رضایت زیاندیده و پذیرش خطر ۲. اعلام خطر و هشدار ۳. شرط عدم مسئولیت ۴. عرف و نیاز اجتماعی
فصل سوم: نویسنده در این بخش پنج مبنای ارائه شده از ادله و قواعد فقهی برای اثبات عدم مسئولیت ورزشکاران مورد مطالعه قرار میدهد. این پنج مبنا را به ترتیب پیش رو عبارتاند از: ۱. اذن (رضایت ابراز شده) ۲. قاعده اقدام (اقدام به زیان خود) ۳. قاعده تحذیر (اعلان خطر و هشدار) ۴. شرط عدم مسئولیت ۵. عرف و مصالح عرفی.
سپس نویسنده در پایان کتاب با جمعبندی و نتیجهگیری نهایی، نظر مختار خویش را بیان میکند.