پرش به محتوا

فقه معاصر:پیش‌نویس شبیه‌سازی انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''شبیه‌سازی انسان''' تولید انسان، غیر از راه معمول آن و با استفاده از سلول‌های انسان در محیط آزمایشگاهی است. برای شبیه‌سازی فواید و معایبی گفته شده که در ارزیابی احکام آن تأثیرگذار است. شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی انسان کامل، سه گ...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شبیه‌سازی انسان''' تولید انسان، غیر از راه معمول آن و با استفاده از سلول‌های انسان در محیط آزمایشگاهی است. برای شبیه‌سازی فواید و معایبی گفته شده که در ارزیابی احکام آن تأثیرگذار است. شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی انسان کامل، سه گونۀ مختلف برای شبیه‌سازی است که احکام جداگانه و گاه مشترکی دارند. در مسیحیت و یهود غالبا شبیه‌سازی انسان ممنوع دانسته شده است. اهل‌سنت نیز به اتفاق آراء، شبیه‌سازی انسان را نامشروع و مغایر اسلام اعلام کرده‌اند. اما در فقه شیعه دیدگاه یکسانی در این موضوع وجود ندارد.  
===چکیده===
'''شبیه‌سازی انسان''' تولید انسان، غیر از راه معمول آن و با استفاده از سلول‌های انسان در محیط آزمایشگاهی است. شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی انسان کامل، سه گونۀ مختلف برای شبیه‌سازی است که احکام جداگانه و گاه مشترکی دارند. فقیهان اهل‌سنت به اتفاق آراء، شبیه‌سازی انسان را نامشروع اعلام کرده‌اند. اما در فقه شیعه دیدگاه یکسانی در این موضوع وجود ندارد.  


بیشتر فقیهان مانند جعفر سبحانی و یوسف صانعی، شبیه‌سازی اعضا را جایز می‌دانند. اما آرای فقیهان درباره همزادسازی و شبیه‌سازی انسان کامل مختلف است. سید محمدسعید حکیم، موسوی اردبیلی، سید علی سیستانی و محمد مؤمن از فقیهانی هستند که به جواز شبیه‌سازی انسان فتوا داده‌اند. در مقابل سید ابوالقاسم خویی، میرزا جواد تبریزی و جعفر سبحانی به حکم اولی و مکارم شیرازی به حکم ثانوی آن را حرام دانسته‌اند. فقهایی که شبیه‌سازی را جایز می‌دانند، به اصل اباحه استناد کرده، از ادله‌ای که بر حرمت شبیه‌سازی اقامه شده، پاسخ می‌دهند. از مهمترین دلیل‌هایی که بر حرمت همزادسازی و شبیه‌سازی انسان اقامه شده، می‌توان به حرمت تغییر در خلق خدا، اختلال نظام، حرمت وارد کردن نطفه در رحم غیر همسر، اختلاط انساب و حرمت از بین بردن نطفه اشاره کرد.  
بیشتر فقیهان مانند جعفر سبحانی و یوسف صانعی، شبیه‌سازی اعضا را جایز می‌دانند. اما آرای فقیهان درباره همزادسازی و شبیه‌سازی انسان کامل مختلف است. سید محمدسعید حکیم، موسوی اردبیلی، سید علی سیستانی و محمد مؤمن از فقیهانی هستند که به جواز شبیه‌سازی انسان فتوا داده‌اند. در مقابل سید ابوالقاسم خویی، میرزا جواد تبریزی و جعفر سبحانی به حکم اولی و مکارم شیرازی به حکم ثانوی آن را حرام دانسته‌اند. فقهایی که شبیه‌سازی را جایز می‌دانند، به اصل اباحه استناد کرده‌اند. از مهمترین دلیل‌هایی که بر حرمت همزادسازی و شبیه‌سازی انسان اقامه شده، می‌توان به حرمت تغییر در خلق خدا، اختلال نظام، حرمت واردکردن نطفه در رحم غیرهمسر، اختلاط انساب و حرمت ازبین‌بردن نطفه اشاره کرد.  


بررسی نَسَبِ انسان شبیه‌سازی شده، از احکام وضعی پرچالش در مسئله شبیه‌سازی انسان است. برخی فقیهان، صاحب رحم، بعضی صاحب سلول و  گروهی صاحب تخمک را مادر انسان شبیه‌سازی شده دانسته‌اند. به فتوای برخی فقیهان، زنی که نطفه در رحم او رشد کرده است، به منزله مادر رضاعی کودک به‌شمار می‌آید. در مقابل جواد تبریزی بر این باور است که احکام نَسَب و احکام مربوط به ارث در مورد چنین انسان‌هایی جاری نمی‌شود.
بررسی نَسَبِ انسان شبیه‌سازی شده، از احکام وضعی پرچالش در مسئله شبیه‌سازی انسان است. برخی فقیهان، صاحب رحم، بعضی صاحب سلول و  گروهی صاحب تخمک را مادر انسان شبیه‌سازی شده دانسته‌اند. به فتوای برخی فقیهان، زنی که نطفه در رحم او رشد کرده است، به منزله مادر رضاعی کودک به‌شمار می‌آید. در مقابل جواد تبریزی بر این باور است که احکام نَسَب و احکام مربوط به ارث در مورد چنین انسان‌هایی جاری نمی‌شود.