مالکیت فضا و قرار (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

از دیدگاه فقهی و حقوقی چند احتمال در مورد مالکیت فضا و قرار متصور است: ۱. نفی این مالکیت برای اشخاص و تحت اختیار دولت باقی ماندن آن، ۲. امکان بهره‌برداری اشخاص به نحو محدود و مشخص، ۳. امکان بهره‌برداری اشتراکی بین مالک و دولت، ۴. امکان بهره‌برداری مشروط. ماده ۳۸ قانون مدنی ایران در تبیین حدود ملک، مالکیت زمین را مستلزم مالکیت فضای محاذی آن، تا هر کجا بالا و پایین رود، می‌داند، مگر آنچه را که قانون استثنا کرده است. بنابر نظر مشهور فقیهان امکان تصرف و مالکیت نامحدود برای مالک است. لکن در باب پیدا کردن گنج برخی مانند [[سید ابوالقاسم خویی]] و [[محمدحسین نائینی]] معتقدند اگر گنج در حدود نامتعارف زمین باشد، مالک، یابنده گنج است.