۵٬۲۰۶
ویرایش
مالکیت فضا و قرار (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش شناسه
جز (←فارسی) |
(ویرایش شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[مالکیت فضا و قرار]]، مالکیت بخش بالایی و زیرین زمین است. با توجه به قابلیت‌هایی که امروزه برای فضای محاذی و اعماق زمین پیدا شده، بحث مالکیت فضا و قرار، به‌طور خاص در فقه معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. بهره‌برداری از معادن زیرزمینی، ایجاد خطوط برق، گاز و آب، خطوط قطارهای زیرزمینی و هوایی، استفاده از بالکن‌هایی که وارد املاک افراد خاص یا بخش عمومی شده از موضوعاتی است که | [[مالکیت فضا و قرار]]، مالکیت بخش بالایی و زیرین زمین است. با توجه به قابلیت‌هایی که امروزه برای فضای محاذی و اعماق زمین پیدا شده، بحث مالکیت فضا و قرار، به‌طور خاص در فقه معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. بهره‌برداری از معادن زیرزمینی، ایجاد خطوط برق، گاز و آب، خطوط قطارهای زیرزمینی و هوایی، استفاده از بالکن‌هایی که وارد املاک افراد خاص یا بخش عمومی شده از موضوعاتی است که ذیل مسئله مالکیت فضا و قرار مورد بررسی فقهی قرار می‌‌گیرند. | ||
پرسش‌هایی در این باره پیش‌روی فقه معاصر طرح می‌شود؛ آیا افراد به صرف خرید زمین، فضای محاذی آن را مالک می‌شوند؟ میزان تصرف افراد در فضای محاذی املاکشان چه مقدار است؟ آیا افراد می‌توانند در فضای محاذی اماکن عمومی با نصب تابلو، یا ایجاد بالکن تصرف کنند؟ آیا در صورت وجود منابع طبیعی یا گنج در زیر زمین، فرد مالک آن می‌شود؟ | |||
از دیدگاه حقوقی | از دیدگاه فقهی و حقوقی چند احتمال در مورد مالکیت فضا و قرار متصور است: ۱. نفی این مالکیت برای اشخاص و تحت اختیار دولت باقی ماندن آن، ۲. امکان بهره‌برداری اشخاص به نحو محدود و مشخص، ۳. امکان بهره‌برداری اشتراکی بین مالک و دولت، ۴. امکان بهره‌برداری مشروط. ماده ۳۸ قانون مدنی ایران در تبیین حدود ملک، مالکیت زمین را مستلزم مالکیت فضای محاذی آن، تا هر کجا بالا و پایین رود، می‌داند، مگر آنچه را که قانون استثنا کرده است. بنابر نظر مشهور فقیهان امکان تصرف و مالکیت نامحدود برای مالک است. لکن در باب پیدا کردن گنج برخی مانند [[سید ابوالقاسم خویی]] و [[محمدحسین نائینی]] معتقدند اگر گنج در حدود نامتعارف زمین باشد، مالک، یابنده گنج است. | ||
== کتاب == | == کتاب == | ||