کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
Ma.sultanmoradi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Salehi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[حق در فقه]] به معنای امتیازی است که از سوی شرع براى کسى در نظر گرفته شده و دیگران موظف به رعایت آن هستند.  
[[حق در فقه]] به معنای امتیازی است که از سوی شرع براى کسى در نظر گرفته شده و دیگران موظف به رعایت آن هستند. گرچه بحث از معنای حق سابقه‌ای طولانی در تاریخ فقه داشته؛ اما امروزه بنا به گسترش دانش حقوق و رابطه ویژه‌اش با برخی حوزه‌های فقهی، پژوهشگران و فقیهان معاصر به بازپژوهی این مفهوم پرداخته‌اند.  
گرچه بحث از معنای حق سابقه‌ای طولانی در تاریخ فقه داشته؛ اما امروزه بنا به گسترش دانش حقوق و رابطه ویژه‌اش با برخی حوزه‌های فقهی، پژوهشگران و فقیهان معاصر به بازپژوهی این مفهوم پرداخته‌اند.  


معنای عمومی حق در فقه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و...  از جمله مصادیق معنای عمومی حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است و از آنجا که قسیم  معنای ملک و حكم است بر مقابل آنها قرار می‌گیرید. در عباراتی همچون «امکان اسقاط حق» و «نقل و انتقال حق» همین معنای خاص حق در نظر گرفته شد.  
معنای عمومی حق در فقه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و ...  از جمله مصادیق معنای عمومی حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است و از آنجا که قسیم  معنای ملک و حكم است بر مقابل آنها قرار می‌گیرید. در عباراتی همچون «امکان اسقاط حق» و «نقل و انتقال حق» همین معنای خاص حق در نظر گرفته شد. بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژه‌ای در پیشفرض‌های مربوط به [[کرامت انسان]]، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد.
بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژه‌ای در پیشفرض‌های مربوط به [[کرامت انسان]]، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد.


بر همین اساس می‌توان پرسید که معنای حق در فقه چه ارتباطی با حق در دانش حقوق دارد؟ آیا پیشفرضای حقوقی «حق» و پیش‌فرضهای فقهی آن یکسانند؟
بر همین اساس می‌توان پرسید که معنای حق در فقه چه ارتباطی با حق در دانش حقوق دارد؟ آیا پیش‌فرضهای حقوقی «حق» و پیش‌فرضهای فقهی آن یکسانند؟


==کتاب==
==کتاب==

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹

حق در فقه به معنای امتیازی است که از سوی شرع براى کسى در نظر گرفته شده و دیگران موظف به رعایت آن هستند. گرچه بحث از معنای حق سابقه‌ای طولانی در تاریخ فقه داشته؛ اما امروزه بنا به گسترش دانش حقوق و رابطه ویژه‌اش با برخی حوزه‌های فقهی، پژوهشگران و فقیهان معاصر به بازپژوهی این مفهوم پرداخته‌اند.

معنای عمومی حق در فقه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و ... از جمله مصادیق معنای عمومی حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است و از آنجا که قسیم معنای ملک و حكم است بر مقابل آنها قرار می‌گیرید. در عباراتی همچون «امکان اسقاط حق» و «نقل و انتقال حق» همین معنای خاص حق در نظر گرفته شد. بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژه‌ای در پیشفرض‌های مربوط به کرامت انسان، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد.

بر همین اساس می‌توان پرسید که معنای حق در فقه چه ارتباطی با حق در دانش حقوق دارد؟ آیا پیش‌فرضهای حقوقی «حق» و پیش‌فرضهای فقهی آن یکسانند؟

کتاب

فارسی

  1. منشا حق و تکلیف در اسلام، ابوالفضل فخرالاسلام، اراک، فخرالاسلام‏‫، ۱۳۹۹ش.‬
  2. نظریه «حق» و «حکم» و اعمال آن بر خیارات، در فقه و حقوق ایران، محمدعلی آقایی، تهران، مجد‏‫، ۱۳۹۸ش.
  3. رساله‌ای در باب حق و حکم، عبدالرحیم حسینی، ‏‫تهران‬‏‫، سازمان تبلیغات اسلامی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل‬‏‫، ‏‫‏‏۱۳۸۷ش.‬

عربی

  1. نظرية الحق في الفقه الإسلامي، عبد الستار الدباغ، مركز البحوث والدراسات الإسلامية، ۲۰۱۶م.
  2. نظرية الحق بين الفقه الإسلامي والقانون الوضعي، أحمد محمد الخولي، مصر، دار السلام، ۲۰۰۸م.

مقاله

فارسی

  1. حق در فقه مقاله را اینجا ببینید.
  2. تبیین مفهوم حق و حکم در فقه امامیّه، نیّره طالبیان، محمّدمهدی کریمی‌نیا، مجتبی انصاری مقدم، سعید حبوباتی، مدیریت، اقتصاد و علوم اسلامی، دوره ۲، ۱۴۰۰ش.
  3. نگرش فقهی به مفهوم حق؛ از آغاز تاکنون، مهدی رضایی، سید محسن قائمی‌خرق، پژوهش‌های فقهی، دوره هیجدهم، شماره ۲، تابستان ۱۴۰۱ش.
  4. پارادایم های حاکم بر مفهوم حق (مطالعه رویکرد فقه و فقهای اسلام)، مهدی رضایی، محسن قائمی‌خرق، فصلنامه فقه و اصول، دوره ۵۳، شماره ۴ - شماره پیاپی ۱۲۷، بهمن ۱۴۰۰ُش. مقاله را اینجا ببینید.
  5. چیستی «حق» بر مبنای نظریۀ اعتباریات علامه طباطبایی، محمدسالم محسنی، دو فصلنامه پرتو خرد، شماره ۲۱، بهار و تابستان ۱۴۰۰ش. مقاله را اینج ببینید
  6. بازپژوهی ماهیت اسقاط حق در فقه و حقوق، احمدرضا حسن‌خانی و سید محمد صدری و احمد باقری و سیدابوالقاسم نقیبی، پژوهش های فقه و حقوق اسلامی، شماره ۶۵، پاییز ۱۴۰۰ش.
  7. حق جزء مولف عدالت، محمد راسخ، دانشنامه های حقوقی، شماره ۶، بهار ۱۳۹۹ش.
  8. بررسی فقهی و حقوقی ماهیت حق و انواع آن، مهدی گرامی پور، پژوهش های فقه اسلامی و مبانی حقوق، شماره ۳، تابستان ۱۳۹۸ش.
  9. فرق بین حق و حکم، محمد درستی، فقیهانه، سال سوم، شماره ۹، زمستان ۱۳۹۷ش.
  10. مقایسه تطبیقی مفهوم حق در مکتب پوزیتیویسم حقوقی و مکتب حقوقی اسلام، سجاد قلیچ‌پور، حقوق بشر و شهروندی، شماره ۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۷ش.
  11. بررسی فقهی و حقوقی مفهوم حق و حکم، سید علیرضا فروغی، فقه و حقوق خصوصی، سال اول بهار و تابستان، شماره ۱، ۱۳۹۷ش.
  12. همنشینی حق و حکم در فقه سیاسی معاصر، رضا خراسانی، فصلنامه رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، دوره ۶، شماره ۳ - شماره پیاپی ۳، شهریور ۱۳۹۴ش. مقاله را اینجا ببینید.
  13. تحلیل مقایسه‌ای ماهیت حق از دیدگاه سید محمدکاظم یزدی (صاحب عروه) و سایر فقها، سیف‌الله صرامی، فصلنامه فقه، سال نوزدهم، شماره ۳، پاییز ۱۳۹۱ش. مقاله را اینجا ببینید.
  14. بررسی فقهی ماهیت حق، عبدالرحیم حسینی، پژوهش های فقهی، دوره هشتم، شماره ۱، بهار و تابستان ۱۳۹۱ش.
  15. آثار و ویژگی‌های حق از دیدگاه فقه امامیه و قانون مدنی، علیرضا فروغی، فصلنامه دانش حقوق مدنی، دوره ۱، شماره ۱، شهریور ۱۳۹۱ش. مقاله را اینجا ببینید.
  16. حق و حکم در فقه امامیه، سیدمحمدهاشم پورمولا، پژوهشنامه حقوق اسلامی، دوره ۱۲، شماره ۱ (پیاپی ۳۳)،۱۳۹۰ش.
  17. نظریه عمومی حق از دیدگاه فقیهان امامیه، احمد دیلمی، انجمن معارف اسلامی، شماره ۲۳، تابستان ۱۳۸۹ش.
  18. ماهیت حق در فقه امامیه و حقوق ایران، محمد هادی عبادی، حقوقی گواه، شماره ۱۲، بهار ۱۳۸۷ش.
  19. معنا و ماهیت حق، سید محمود نبویان، معرفت فلسفی، شماره ۱۶، تابستان ۱۳۸۶ش.
  20. حقوق، حق و اقسام حق، محمدمهدی کریمینیا، معرفت، شماره ۷۰، مهر ۱۳۸۲ش. مقاله را اینجا بینید.
  21. مبانی فلسفی اسقاط حق در فقه اسلامی و حقوق غرب، ابراهیم تقی‌زاده،

عربی

  1. مبدأ الحق في الفقه الإسلامي وآثاره الاجتماعية، منشورات مجلة الحقوق، عبدالله بن أحمد الرميح، شماره ۷، ۲۰۱۳م.
  2. مدلول الحق ووضعه في القانون الإنجليزي والفقه الإسلامي، تنوير أحمد، الدراسات الإسلامية (پاکستان)، دوره ۴۴، شماره۳، ۲۰۰۹م.
  3. الحق في الحق : بحث في فكرة التكون المتتابع للحق في الفقه الإسلامي، محمد شتا أبو سعد، العدل (عربستان)، دوره ۴، شماره ۱۴، ۲۰۰۲م / ۱۴۲۳ق.
  4. معالم نظرية الحق في الفقه الإسلامي، العربي بلحاج، المجلة الجزائرية للعلوم القانونية والاقتصادية والسياسية (الجزایر)، دوره ۳۲، شماره ۲، ۱۹۹۵م.
  5. الحق في الشريعة الإسلامية، مجلة البحوث الإسلامية، عثمان جمعة ضميرية، الرئاسة العامة للبحوث العلمية والافتاء (عربستان)، شماره ۴۰، ۱۹۹۴م/ ۱۴۱۴ق.
  6. تقييد الحق في الفقه الاسلامي بالمصلحة الاجتماعية، محمد فاروق النبهان، الأكاديمية (مراکش)، شماره ۶، ۱۹۸۹م/ ۱۴۱۰ق.
  7. الحق ومدى سلطان الدولة في تقييده، فتحي الدريني، حضارة الإسلام (سوریه)، دوره ۵، شماره ۱۰، ۱۹۶۵م / ۱۳۸۴ق.

پایان‌نامه

فارسی

  1. موجبات حق درفقه وحقوق موضوعه، فیروزه شری‌زاده، کارشناسی ارشد، دانشگاه قرآن و حدیث، پردیس تهران، ۱۳۹۷ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید.
  2. اصالت حق یا تکلیف درحقوق ایران و فقه امامیه، سجاد ملک‌پور،دانشکده حقوق و الهیات، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کارشناسی ارشد، ۱۳۹۶ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید.
  3. ماهیت حق از نگاه فقیهان امامیه، رضا پورصدقی الانق، کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، ۱۳۹۴ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید.
  4. اسقاط حق: مطالعه تطبیقی در فقه اسلامی و حقوق ایران، محمد مولودی‌قلایچی، کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ۱۳۷۵ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید.

عربی

  1. منهج الفقه الإسلامى فى إثبات الحق وتوثيقه، أحمد بن دخيل‌الله الردادى، کارشناسی ارشد، المعهد الأعلى للشريعة جامعة الزيتونة، تونس، ۲۰۰۰م.
  2. الإبراء من الحق في الفقه الإسلامي، صالح بن عبدالرحمن بن سليمان المحيميد، رساله دکتری، المعهد العالي للقضاء، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، السعودية، ۱۹۸۵م، ۱۴۰۵ق.