کافر بی‌طرف (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{موضوعات فاقد منبع مطالعاتی}} | {{موضوعات فاقد منبع مطالعاتی}} | ||
[[کافر بی‌طرف]] کافری است که مشغول جنگ با مسلمانان و | [[کافر بی‌طرف]] کافری است که مشغول جنگ با مسلمانان نیست و در سرزمین‌های بی‌طرف زندگی می‌کند. در اصطلاح فقهی، کافر، به حربی و ذمی تقسیم می‌شود؛ کافر ذمی، کافرِ اهل کتابی است که در ممالک اسلامی زندگی می‌کند اما مسلمان نشده و در عوض به پرداخت جزیه به حاکم اسلامی متعهد شده است. در مقابل، به کافری که در کشورهای در حال جنگ با مسلمانان زندگی می‌کند، کافر حربی اطلاق می‌شود. از احکامی که فقیهان برای کافران حربی برشمردند اموری مانند محترم نبودن اموال و ناموس آنهاست. از میان کافران حربی، [[کافر مُعاهَد]] استثنا شده است. معاهد کافری است که در خارج از مرزهای اسلام روابط سیاسی و در داخل دارای کنسولگری است و طبق معاهدات با آنها برخورد می‌شود. با توجه به این تعریف، [[کافر مستأمن]] مانند کارگزاران دولت‌های کفر یا گردشگران، جزو معاهد محسوب می‌شوند. با توجه به نظر مشهور فقیهان، کافر بی‌طرف از زمره کفار حربی است و همان حکم را دارد. | ||
در این میان برخی از فقیهان چون [[حسینعلی منتظری]] و [[سید علی خامنه‌ای]] | در این میان برخی از فقیهان چون [[حسینعلی منتظری]] و [[سید علی خامنه‌ای]] معتقدند کسانی که مسلمان نیستند و در سرزمین‌های بی‌طرف زندگی می‌کنند در حکم کافر حربی نیستند و اموال آنها محترم دانسته شده و تعرض به آنها حرام است. همچنین [[ناصر مکارم شیرازی]] تقسیم کافران به دو دسته ذمی و حربی را اشتباه می‌داند؛ وی بر آن است که کافر به چهار دسته ذمی، حربی، معاهد و مُهادِن تقسیم می‌شود و کافر بی‌طرف همان مهادن به معنای رها شده و در حال صلح است. او معتقد است کفار حربی بخش کوچکی از جامعه کفار را تشکیل می‌دهند. | ||
دیدگاه مشهور، مستند به برخی روایات و اجماع است که مخالفان با پاسخ به آنها به محترم بودن جان، مال، آبرو و ناموس کافر بی‌طرف حکم کرده‌اند. | دیدگاه مشهور، مستند به برخی روایات و اجماع است که مخالفان با پاسخ به آنها به محترم بودن جان، مال، آبرو و ناموس کافر بی‌طرف حکم کرده‌اند. | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۴
کافر بی‌طرف کافری است که مشغول جنگ با مسلمانان نیست و در سرزمین‌های بی‌طرف زندگی می‌کند. در اصطلاح فقهی، کافر، به حربی و ذمی تقسیم می‌شود؛ کافر ذمی، کافرِ اهل کتابی است که در ممالک اسلامی زندگی می‌کند اما مسلمان نشده و در عوض به پرداخت جزیه به حاکم اسلامی متعهد شده است. در مقابل، به کافری که در کشورهای در حال جنگ با مسلمانان زندگی می‌کند، کافر حربی اطلاق می‌شود. از احکامی که فقیهان برای کافران حربی برشمردند اموری مانند محترم نبودن اموال و ناموس آنهاست. از میان کافران حربی، کافر مُعاهَد استثنا شده است. معاهد کافری است که در خارج از مرزهای اسلام روابط سیاسی و در داخل دارای کنسولگری است و طبق معاهدات با آنها برخورد می‌شود. با توجه به این تعریف، کافر مستأمن مانند کارگزاران دولت‌های کفر یا گردشگران، جزو معاهد محسوب می‌شوند. با توجه به نظر مشهور فقیهان، کافر بی‌طرف از زمره کفار حربی است و همان حکم را دارد.
در این میان برخی از فقیهان چون حسینعلی منتظری و سید علی خامنه‌ای معتقدند کسانی که مسلمان نیستند و در سرزمین‌های بی‌طرف زندگی می‌کنند در حکم کافر حربی نیستند و اموال آنها محترم دانسته شده و تعرض به آنها حرام است. همچنین ناصر مکارم شیرازی تقسیم کافران به دو دسته ذمی و حربی را اشتباه می‌داند؛ وی بر آن است که کافر به چهار دسته ذمی، حربی، معاهد و مُهادِن تقسیم می‌شود و کافر بی‌طرف همان مهادن به معنای رها شده و در حال صلح است. او معتقد است کفار حربی بخش کوچکی از جامعه کفار را تشکیل می‌دهند.
دیدگاه مشهور، مستند به برخی روایات و اجماع است که مخالفان با پاسخ به آنها به محترم بودن جان، مال، آبرو و ناموس کافر بی‌طرف حکم کرده‌اند.
مقاله
فارسی
- احترام مالی کافر بی‌طرف، امیر مهاجر میلانی، فصلنامه فقه و اصول، سال ۵۱، شماره ۱۱۷، ۱۳۹۸ش. مقاله را از اینجا بخوانید.
- حرمت جان کافر بی‌طرف با تاکید بر آیات قرآن، امیر مهاجر میلانی، آموزه‌های فقه مدنی، شماره ۱۴، ۱۳۹۵ش. مقاله را از اینجا بخوانید.