واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
Salehi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نگارش}}
{{نویسنده
'''کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی'''  
|نویسنده = علیرضا صالحی
|گردآوری =
}}
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = واژه‌نامه فقه سیاسی
| تصویر = واژه نامه فقه سیاسی.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| نام‌های دیگر =
| نویسنده = علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن
| تاریخ نگارش =
| موضوع = فقه سیاسی
| سبک = فرهنگ‌نامه نویسی
| زبان = فارسی
| ویراستار =
| به تصحیح =
| به کوشش =
| تصویرگر =
| طراح جلد =
| تعداد جلد = ۱
| تعداد صفحات = ۲۰۶
| قطع = وزیری (شومیز)
| مجموعه =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها =
| ناشر = مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)
| محل نشر = قم
| تاریخ نشر = ۱۳۸۹ش
| نوبت چاپ = اول
| شمارگان = ۱۵۰۰
| شابک =
| نوع رسانه =
| وبسایت ناشر =
| نام کتاب = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم =
| مشخصات نشر =
|نسخه الکترونیکی=
}}
 
=== چکیده ===
'''کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی''' کتابی درباره اصطلاحات [[فقه سیاسی]] نوشته علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن است که حدود ۲۸۰ واژه را از متون فقهی شیعه و اهل سنت استحراج و توضیح داد‌ه‌اند. این کتاب توسط [[مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام]] منتشر شده است. عدم جامعیت در گرد‌آوری واژه‌های مرتبط با فقه سیاسی و توضیح واژ‌ه‌های عام ذیل واژه‌ها خاص ازجمله نقدهای وارد به این کتاب است.


== معرفی ==
== معرفی ==
واژه‌نامه فقه سیاسی، کتابی درباره اصطلاحات مرتبط با مسائل [[فقه سیاسی]] است که علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن آن را تدوین کرده‌اند و توسط مرکز [[فقهی ائمه اطهار علیهم السلام]] منتشر شده است. به گفته نویسندگان، واژه‌های این کتاب از منابع متعدد فقهی اهل سنت و تشیع استخراج شده است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص۱۶.</ref> در این کتاب ذیل هر واژه، معنای لغوی و اصطلاحی، ریشه و نمونه‌های تاریخی آن بیان شده و فونتیک و معادل انگلیسی واژه‌ها نیز آمده است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص۱۷.</ref> به گفته نویسندگان شماری از واژ‌ه‌های کتاب مانند اجتهاد و احتکار اگرچه در ظاهر ارتباطی با مفهوم سیاست ندارند؛ ولی به دلیل دارا بودن بار سیاسی و نقش اساسی آنها در اداره حکومت، حقوق سیاسی و اساسی جامعه، به‌عنوان واژه سیاسی محسوب شده است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص۱۷.</ref> در این کتاب حدود ۲۸۰ واژه توضیح داده شده است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، فهرست کتاب.</ref> از دیگر ویژگی‌های این کتاب ارائه منابع توضیحی ذیل هر واژه در پاورقی است. به گفته نویسندگان هدف از تدوین این کتاب جمع‌آوری واژه‌ها و اصطلاحات فقه سیاسی در یکجا است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص۱۶.</ref>
واژه‌نامه فقه سیاسی، کتابی درباره اصطلاحات مرتبط با مسائل [[فقه سیاسی]] است که علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن آن را تدوین کرده‌اند و توسط مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام منتشر شده است.  
===ساختار و ویژگی‌ها===
ساختار کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی، الفبایی است نه موضوعی، و در حدود ۲۸۰ واژه سیاسی یا غیرسیاسی مرتبط با مسائل سیاسی در آن توضیح داده شده است.<ref>مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، فهرست کتاب.</ref> به گفته نویسندگان، واژه‌های کتاب از منابع متعدد فقهی اهل سنت و تشیع استخراج شده است. (ص۱۶) در این کتاب ذیل هر واژه، معنای لغوی و اصطلاحی، ریشه و نمونه‌های تاریخی آن بیان شده و فونتیک و معادل انگلیسی واژه‌ها نیز آمده است. (ص۱۷)
 
در این کتاب شماری از واژ‌ه‌ها مانند اجتهاد و [[احتکار]] اگرچه در ظاهر ارتباطی با مفهوم سیاست ندارند؛ ولی به باور نویسندگان به دلیل دارا بودن بار سیاسی و نقش اساسی آنها در اداره حکومت و حقوق سیاسی و اساسی جامعه، به‌عنوان واژه‌های سیاسی محسوب شده‌اند. (ص۱۷) از دیگر ویژگی‌های این کتاب ارائه منابع توضیحی ذیل هر واژه در پاورقی است. به گفته نویسندگان هدف از تدوین این کتاب جمع‌آوری واژه‌ها و اصطلاحات فقه سیاسی در یکجا است. (ص۱۶)


==نقدها==
==نقدها==
کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی از جهات مختلف مورد نقد است که به چند مورد اشاره می‌شود:
کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی از جهاتی مورد نقد است که به چند مورد اشاره می‌شود:
* عدم جامعیت در گردآوری واژه‌های فقه سیاسی: باوجود ادعای نویسندگان مبنی بر تتبع در منابع متعدد فقهی اهل سنت و شیعه، بسیاری از واژه‌های مرتبط با مسائل سیاسی که در کتب فقهی مورد بررسی قرار گرفته و آنها را در فقه سیاسی، دارای اثر می‌دانند، در این کتاب وارد نشده است. ازجمله این واژه‌ها می‌توان به حق رأی و انتخابات، [[رأی اکثریت]]،<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۵ش، ج۲۰، ص۴۵۹؛ منتظری، حکومت دینی و حقوق انسان، ۱۴۲۹ق، ص۳۷-۳۸.</ref> [[تفکیک قوا]]،<ref>نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۸؛ منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۸، ۲۸۵</ref> [[نافرمانی مدنی]]،<ref>ورعی، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۴۷.</ref>[[مشارکت سیاسی]]،<ref>عمید زنجـانی، «ابعاد فقهی مشارکت سیاسی» ،ص۳-۳۱.</ref> [[حفظ نظام]]، [[حریم خصوصی]]،<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۴۹۱.</ref> [[فقه حکومتی]] و ... اشاره کرد. در این کتاب حتی واژه فقه سیاسی نیز تبیین نشده است.
* عدم جامعیت در گردآوری واژه‌های فقه سیاسی: باوجود ادعای نویسندگان مبنی بر تتبع در منابع متعدد فقهی اهل سنت و شیعه، بسیاری از واژه‌های مرتبط با مسائل سیاسی که در کتب فقهی مورد بررسی قرار گرفته و آنها را در فقه سیاسی، دارای اثر می‌دانند، در این کتاب وارد نشده است. ازجمله این واژه‌ها می‌توان به [[حق رأی]] و انتخابات، [[رأی اکثریت]]،<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۵ش، ج۲۰، ص۴۵۹؛ منتظری، حکومت دینی و حقوق انسان، ۱۴۲۹ق، ص۳۷-۳۸.</ref> [[تفکیک قوا]]،<ref>نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۸؛ منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۸، ۲۸۵</ref> [[نافرمانی مدنی]]،<ref>ورعی، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۴۷.</ref>[[مشارکت سیاسی]]،<ref>عمید زنجـانی، «ابعاد فقهی مشارکت سیاسی» ،ص۳-۳۱.</ref> [[حفظ نظام]]، [[حریم خصوصی]]،<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۴۹۱.</ref> [[فقه حکومتی]] و ... اشاره کرد. در این کتاب حتی واژه فقه سیاسی نیز تبیین نشده است.
* عدم تبیین رابطه واژه‌های نامرتبط با فقه سیاسی: در این کتاب تعدادی واژه‌ که در ظاهر ارتباطی با مسائل سیاسی ندارند، ولی به ادعای نویسندگان دارای بار و نقش سیاسی است، وجود دارد. این درحالی است که نویسندگان در توضیح این واژه‌ها، اثر و نقش سیاسی مورد ادعای آن واژه را تبیین نکرده‌اند. اجتهاد، ساب النبی، مال الله، واقعه غدیر، نابته، یوم الخمیس، نسیء و ... از این واژه‌هاست.
* عدم تبیین رابطه واژه‌های نامرتبط با فقه سیاسی: در این کتاب تعدادی واژه‌ غیرمرتبط با مسائل سیاسی وجود دارد که به ادعای نویسندگان دارای بار و نقش سیاسی است. این درحالی است که نویسندگان در توضیح این واژه‌ها، اثر و نقش سیاسی مورد ادعای آن واژه را تبیین نکرده‌اند. اجتهاد، ساب النبی، مال الله، واقعه غدیر، نابته، یوم الخمیس، نسیء و ... ازجمله این واژه‌هاست.
* تبیین واژه‌های عام ضمن واژه‌های خاص: در این کتاب برخی واژه‌ها در ضمن واژه‌های خاصی توضیح داده شده است. برای مثال واژه قانون در ضمن قانون اسلامی توضیح داده شده است؛ در حالی که قانون و فرآیند‌های قانون‌گذاری به‌عنوان مسائل مورد ابتلا در کتب فقهی به صورت مفصل تبیین شده است و نیاز به گنجاندن تعریف آنها در ضمن واژه‌های خاص نیست.
* تبیین واژه‌های عام ضمن واژه‌های خاص: در این کتاب برخی واژه‌های عام در ضمن واژه‌های خاص توضیح داده شده است. برای مثال واژه قانون در ضمن قانون اسلامی توضیح داده شده است؛ در حالی که قانون و فرآیند‌های قانون‌گذاری به‌عنوان مسائل مورد ابتلا در کتب فقهی به صورت مفصل تبیین شده است و نیاز به گنجاندن تعریف آنها در ضمن واژه‌های خاص نیست.
* عدم ارائه تعریف دقیق از واژه‌ها: در برخی از واژه‌ها، نویسندگان تعریف دقیق و جامعی ارائه نداده‌اند. به‌عنوان مثال در تعریف دموکراسی، حضور مردم در صحنه سیاسی را به حمایت و پشتیبانی ار رهبر جامعه اسلامی تاویل کرده‌اند.
* عدم ارائه تعریف دقیق از واژه‌ها: در برخی از واژه‌ها، نویسندگان تعریف دقیق و جامعی ارائه نداده‌اند. به‌عنوان مثال در تعریف دموکراسی، حضور مردم در صحنه سیاسی را به حمایت و پشتیبانی ار رهبر جامعه اسلامی تاویل کرده‌اند.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
* امام خمینی، روح‌الله، تحریرالوسیله، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۴ش.
* امام خمینی، روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مرکز نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ش.
* عمید زنجانی، عباسعلی، ابعاد فقهی مشارکت سیاسی، مندرج در مجموعه مقالات مشارکت سیاسی، به کوشش علی‌اکبر علیخانی، تهران، نشر سفیر، ۱۳۷۷ش.
* عمید زنجانی، عباسعلی، ابعاد فقهی مشارکت سیاسی، مندرج در مجموعه مقالات مشارکت سیاسی، به کوشش علی‌اکبر علیخانی، تهران، نشر سفیر، ۱۳۷۷ش.
* امام خمینی، روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مرکز نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ش.
* مرادی، علی‌اصغر، فروتن، اباصلت، واژه‌نامه فقه سیاسی، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار، ۱۳۸۹ش.
* منتظری، حسینعلی، حکومت دینی و حقوق انسان، قم، نشر ارغوان دانش، ۱۴۲۹ق.
* منتظری، حسینعلی، حکومت دینی و حقوق انسان، قم، نشر ارغوان دانش، ۱۴۲۹ق.
* ورعی، سید جواد، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، تهران، انتشارت سمت، ۱۳۹۴ش.
* امام خمینی، روح‌الله، تحریرالوسیله، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۴ش.
* منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی،مترجم محمود صلواتی و ابوالفضل شکوری، تهران، موسسه کیهان، ۱۴۰۹ق.
* منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی،مترجم محمود صلواتی و ابوالفضل شکوری، تهران، موسسه کیهان، ۱۴۰۹ق.
* مرادی، علی‌اصغر، فروتن، اباصلت، واژه‌نامه فقه سیاسی، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار، ۱۳۸۹ش.
* نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، مصحح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.
* نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، مصحح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.
* ورعی، سید جواد، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، تهران، انتشارت سمت، ۱۳۹۴ش.
[[رده:کتاب‌های فقه سیاسی به زبان فارسی]]
[[رده:مقاله‌های علیرضا صالحی]]
[[رده:کتاب‌های مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)]]
[[رده:مقالات کتاب‌شناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۵

نویسنده: علیرضا صالحی
واژه‌نامه فقه سیاسی
اطلاعات کتاب
نویسندهعلی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن
موضوعفقه سیاسی
سبکفرهنگ‌نامه نویسی
زبانفارسی
تعداد جلد۱
تعداد صفحات۲۰۶
قطعوزیری (شومیز)
اطلاعات نشر
ناشرمرکز فقهی ائمه اطهار(ع)
محل نشرقم
تاریخ نشر۱۳۸۹ش
نوبت چاپاول
شمارگان۱۵۰۰

چکیده

کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی کتابی درباره اصطلاحات فقه سیاسی نوشته علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن است که حدود ۲۸۰ واژه را از متون فقهی شیعه و اهل سنت استحراج و توضیح داد‌ه‌اند. این کتاب توسط مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام منتشر شده است. عدم جامعیت در گرد‌آوری واژه‌های مرتبط با فقه سیاسی و توضیح واژ‌ه‌های عام ذیل واژه‌ها خاص ازجمله نقدهای وارد به این کتاب است.

معرفی

واژه‌نامه فقه سیاسی، کتابی درباره اصطلاحات مرتبط با مسائل فقه سیاسی است که علی‌اصغر مرادی و اباصلت فروتن آن را تدوین کرده‌اند و توسط مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام منتشر شده است.

ساختار و ویژگی‌ها

ساختار کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی، الفبایی است نه موضوعی، و در حدود ۲۸۰ واژه سیاسی یا غیرسیاسی مرتبط با مسائل سیاسی در آن توضیح داده شده است.[۱] به گفته نویسندگان، واژه‌های کتاب از منابع متعدد فقهی اهل سنت و تشیع استخراج شده است. (ص۱۶) در این کتاب ذیل هر واژه، معنای لغوی و اصطلاحی، ریشه و نمونه‌های تاریخی آن بیان شده و فونتیک و معادل انگلیسی واژه‌ها نیز آمده است. (ص۱۷)

در این کتاب شماری از واژ‌ه‌ها مانند اجتهاد و احتکار اگرچه در ظاهر ارتباطی با مفهوم سیاست ندارند؛ ولی به باور نویسندگان به دلیل دارا بودن بار سیاسی و نقش اساسی آنها در اداره حکومت و حقوق سیاسی و اساسی جامعه، به‌عنوان واژه‌های سیاسی محسوب شده‌اند. (ص۱۷) از دیگر ویژگی‌های این کتاب ارائه منابع توضیحی ذیل هر واژه در پاورقی است. به گفته نویسندگان هدف از تدوین این کتاب جمع‌آوری واژه‌ها و اصطلاحات فقه سیاسی در یکجا است. (ص۱۶)

نقدها

کتاب واژه‌نامه فقه سیاسی از جهاتی مورد نقد است که به چند مورد اشاره می‌شود:

  • عدم جامعیت در گردآوری واژه‌های فقه سیاسی: باوجود ادعای نویسندگان مبنی بر تتبع در منابع متعدد فقهی اهل سنت و شیعه، بسیاری از واژه‌های مرتبط با مسائل سیاسی که در کتب فقهی مورد بررسی قرار گرفته و آنها را در فقه سیاسی، دارای اثر می‌دانند، در این کتاب وارد نشده است. ازجمله این واژه‌ها می‌توان به حق رأی و انتخابات، رأی اکثریت،[۲] تفکیک قوا،[۳] نافرمانی مدنی،[۴]مشارکت سیاسی،[۵] حفظ نظام، حریم خصوصی،[۶] فقه حکومتی و ... اشاره کرد. در این کتاب حتی واژه فقه سیاسی نیز تبیین نشده است.
  • عدم تبیین رابطه واژه‌های نامرتبط با فقه سیاسی: در این کتاب تعدادی واژه‌ غیرمرتبط با مسائل سیاسی وجود دارد که به ادعای نویسندگان دارای بار و نقش سیاسی است. این درحالی است که نویسندگان در توضیح این واژه‌ها، اثر و نقش سیاسی مورد ادعای آن واژه را تبیین نکرده‌اند. اجتهاد، ساب النبی، مال الله، واقعه غدیر، نابته، یوم الخمیس، نسیء و ... ازجمله این واژه‌هاست.
  • تبیین واژه‌های عام ضمن واژه‌های خاص: در این کتاب برخی واژه‌های عام در ضمن واژه‌های خاص توضیح داده شده است. برای مثال واژه قانون در ضمن قانون اسلامی توضیح داده شده است؛ در حالی که قانون و فرآیند‌های قانون‌گذاری به‌عنوان مسائل مورد ابتلا در کتب فقهی به صورت مفصل تبیین شده است و نیاز به گنجاندن تعریف آنها در ضمن واژه‌های خاص نیست.
  • عدم ارائه تعریف دقیق از واژه‌ها: در برخی از واژه‌ها، نویسندگان تعریف دقیق و جامعی ارائه نداده‌اند. به‌عنوان مثال در تعریف دموکراسی، حضور مردم در صحنه سیاسی را به حمایت و پشتیبانی ار رهبر جامعه اسلامی تاویل کرده‌اند.

پانویس

  1. مرادی و فروتن، واژه‌نامه فقه سیاسی، فهرست کتاب.
  2. امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۵ش، ج۲۰، ص۴۵۹؛ منتظری، حکومت دینی و حقوق انسان، ۱۴۲۹ق، ص۳۷-۳۸.
  3. نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۸؛ منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۸، ۲۸۵
  4. ورعی، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۴۷.
  5. عمید زنجـانی، «ابعاد فقهی مشارکت سیاسی» ،ص۳-۳۱.
  6. امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۴۹۱.

منابع

  • امام خمینی، روح‌الله، تحریرالوسیله، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۴ش.
  • امام خمینی، روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مرکز نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ش.
  • عمید زنجانی، عباسعلی، ابعاد فقهی مشارکت سیاسی، مندرج در مجموعه مقالات مشارکت سیاسی، به کوشش علی‌اکبر علیخانی، تهران، نشر سفیر، ۱۳۷۷ش.
  • مرادی، علی‌اصغر، فروتن، اباصلت، واژه‌نامه فقه سیاسی، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار، ۱۳۸۹ش.
  • منتظری، حسینعلی، حکومت دینی و حقوق انسان، قم، نشر ارغوان دانش، ۱۴۲۹ق.
  • منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی،مترجم محمود صلواتی و ابوالفضل شکوری، تهران، موسسه کیهان، ۱۴۰۹ق.
  • نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، مصحح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.
  • ورعی، سید جواد، بررسی فقهی فرمانبرداری و نافرمانی مدنی، تهران، انتشارت سمت، ۱۳۹۴ش.