رأی اکثریت: تفاوت میان نسخه‌ها

باورمندان به این نظر برای رد جایگاه رأی اکثریت در نظام سیاسی اسلام به چند دسته از آیات قرآن استناد کرده‌اند. اولین دسته از آیات مذمت شدید و فراوان قرآن در بیش از شصت آیه نسبت به باور و رفتار اکثریت انسان‌ها است که خداوند بیشتر مردم را به دلیل نادانی،<ref>اعراف، آیه ۱۳۱ و۱۸۷؛ یوسف ۲۱ و ۴۰؛ انعام، آیه ۳۷.</ref> بی‌عقلی،<ref>مائده: آیه ۱۰۳؛ عنکبوت، آیه ۶۳.</ref> بی‌ایمانی،<ref>هود، آیه ۱۷؛ غافر، آیه ۵۹.</ref> ناسپاسی،<ref>بقره، آیه ۲۴۳.</ref> شرک،<ref>یوسف، آیه۱۰۶.</ref> گمراهی،<ref>فرقان، آیه۴۴.</ref> فسق،<ref>مائده، آیه ۲۹</ref> دروغ<ref>عنکبوت، آیه ۶۳.</ref> و پیروی از ظن<ref>انعام، آیه ۱۱۶؛ یونس، آیه ۳۶.</ref> توبیخ می‌کند.<ref>امامی، «اعتبار رأی اکثریت در پرتو کتاب و سنت»، ص۵۶-۵۷.</ref> این آیات مورد استناد برخی از مفسران و فقهای معاصر بر نفی ترجیح رأی اکثریت در همه‌پرسی‌های رایج قرار گرفته شده است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۱۰۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۸۱؛موسوی خلخالی، الحاکمیة فی الاسلام، ۱۴۲۵ق، ص۱۱۱؛تهرانی، ولایة الفقیه فی حکومة الاسلامیة، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۱۸۳.</ref>