پرش به محتوا

فقه و عرف (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{منابع مطالعاتی}}
{{منابع مطالعاتی}}
[[نقش عرف در فقه]] یکی از مباحث مورد توجه در علم فقه و اصول است. عرف در زبان فارسی با عنوان هنجار شناخته می‎شود. عرف و هنجار در واقع عنصری است که اجتهاد بدون در نظر گرفتن آن به درستی صورت نخواهد گرفت. چالش اصلی در این مسئله حد و مرز دخالت عرف در استنباط حکم شرعی است که مورد توجه محققین و پژوهشگران قرار گرفته است. در ادامه منابع مطالعاتی موجود درباره نقش عرف در فقه معرفی شده است.
[[فقه و عرف]] واژه‌ای است که اشاره به نقش عرف در استنباط احکام شرعی و ارتباط میان این دو حوزه می‌کند. عرف که در زبان فارسی با عنوان هنجار نیز شناخته شده است، در قالب سلوک، آداب و رسوم معمول میان مردم، مستند برخی از فروع فقهی قرار گرفته و برای انطباق پاره‌ای از احکام فقهی با مقتضیات زمان و مکان به آن توجه شده است.
 
عرف در حقوق موضوعه یکی از منابع قانون‌گذاری محسوب می‌شود؛ ولی در فقه امامیه حجیت آن مشروط به امضا و عدم ردع از ناحیه شارع منوط شده است.  
 
استقلال یا عدم استقلال عرف و حدود تأثیرگذاری آن در فقه با توجه به مقتضیات جدید، حجیت یا عدم حجیت عرف‌های معاصر، تأثیر عرف‌های بین‌المللی بر استنباطات فقهی و میزان اثرپذیری نظام حقوقی در کشورهای اسلامی به عنوان تابعی از نظام فقهی از نظام‌های عرفی رایج از جمله مسائلی است که پژوهشگران فقهی به دنبال پاسخ به آن در فقه معاصر هستند.
 
در پژوهش‌های فقهی و حقوقی بر این نکته تأکید شده که توجه به عرف‌های رایج در استنباطات فقهی و تدوین قوانین حقوقی باعث استحکام و انسجام و حفظ پویایی نظام‌های فقهی و حقوقی خواهد شد و تناسب بیشتری با زندگی انسان معاصر خواهد داشت و در مقابل هرچه این فاصله بیشتر شود، آموزه‌های فقهی با اقبال کمتری مواجه خواهند شد. همچنین گفته شده عرف و هنجار عنصری است که اجتهاد بدون در نظر گرفتن آن به درستی صورت نخواهد گرفت.  
 
در این مقاله منابع مطالعاتی موجود درباره ارتباط عرف با فقه گردآوری شده است.


== کتاب‌ها ==
== کتاب‌ها ==
۵٬۲۰۹

ویرایش