۱٬۱۲۴
ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←روایات: اصلاح بخشی از متن) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
# آیه شهادت: [[آیه ۲۸۲ سوره بقره]] (وَاستَشهِدوا شَهيدَينِ مِن رِجالِكُم): بهگفته نویسنده، شیوه استدلال به این آیه مبتنی بر قیاس اولویت است که وقتی شهادت زن بهتنهایی پذیرفته نیست، پس به طریق اولی قضاوت وی نیز پذیرفتنی نیست (ص۱۰۵، ۲۳۲، ۲۷۹، ۳۴۱، ۴۱۳). | # آیه شهادت: [[آیه ۲۸۲ سوره بقره]] (وَاستَشهِدوا شَهيدَينِ مِن رِجالِكُم): بهگفته نویسنده، شیوه استدلال به این آیه مبتنی بر قیاس اولویت است که وقتی شهادت زن بهتنهایی پذیرفته نیست، پس به طریق اولی قضاوت وی نیز پذیرفتنی نیست (ص۱۰۵، ۲۳۲، ۲۷۹، ۳۴۱، ۴۱۳). | ||
== روایات == | == روایات استفاده شده در منع قضاوت زنان == | ||
در | در بررسی جواز یا عدم جواز قضاوت زنان، روایات به سه بخش صریح، غیرصریح و سایر، تقسیم شده و از حیث سند و دلالت مورد دقت قرار گرفته است. | ||
=== روایات صریح === | === روایات صریح === | ||
# روایت ابوخدیجه، سالم بن مکرم: در این روایت، امام صادق(ع) ضمن نهی از عرضه اختلافات به طاغوت، حل اختلافات را بر عهده مردی گذاشته است که حلال و حرام بداند (ص۱۰۹-۱۱۰). نویسنده گرچه سند روایت را میپذیرد و آن را قابل استناد میداند، اما بر آن است که دلالتی بر شرط مرد بودن در قضاوت ندارد. استفاده از قید «رجل» در روایت هم یا برای اشاره به موارد غالب است و یا برای اشاره به حکام و قضات ظالم و ستمگر (ص۱۲۱). | |||
#روایت امیرالمؤمنین: که حضرت اهلیت زن را برای قضاوت نفی میکنند. نویسنده سند و دلالت روایت را کامل نمیداند.(ص۱۲۰-۱۲۹) | |||
۳. روایت جابربن یزید جعفی: که مانند روایت قبل از حیث سند و دلالت مورد قبول نیست.(ص۱۲۹-۱۳۱) | ۳. روایت جابربن یزید جعفی: که مانند روایت قبل از حیث سند و دلالت مورد قبول نیست.(ص۱۲۹-۱۳۱) |