۳٬۴۱۳
ویرایش
جز (←کاربرد عرف در فقه: ابرابزار) |
جز (←کاربرد عرف در فقه) |
||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
اصل چهارمی که در این کتاب به آن اشاره میشود مرجعیت عام و داوری توده مردم است که در بسیاری از موارد به عنوان اطمینانبخشترین و در عین حال سادهترین و در دسترسترین راه، قابل قبول است! (ص۲۸۰) | اصل چهارمی که در این کتاب به آن اشاره میشود مرجعیت عام و داوری توده مردم است که در بسیاری از موارد به عنوان اطمینانبخشترین و در عین حال سادهترین و در دسترسترین راه، قابل قبول است! (ص۲۸۰) | ||
علیدوست در بخش پایانی کتاب | علیدوست در بخش پایانی کتاب پس از طرح و بررسی سه رای عمده دربارهٔ حوزه شریعت و گستره آن با عناوین: | ||
1. شمول به معنای فراگیری احکام شریعت در تمامی موضوعات خصوصی و عمومی مردم | |||
2. ابهام به معنای ترسیمگر خطوط کلی و رهنمودهای کلان در حوزه معاملات، مسائل اجتماعی، سیاست و سایر شئون مردم از سوی شارع | |||
3. اعتدال به معنای گسترش حوزه شریعت بر شئون مادی و اجتماعی و انکار منطقة الفراغ با این فرق که قائل به جعل حکم برای هر حرکت و سکونی نیست. | |||
بر آن است که نه شمول میتواند پاسخ درستی دربارهٔ سیطره شریعت باشد نه ابهام! تنها نظریه ای که نیاز به برهان و استدلال ندارد اندیشه اعتدال است! (ص ۳۴۳) |
ویرایش