۴٬۰۸۱
ویرایش
مبارزه با تن‌فروشی (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[مبارزه با تن‌فروشی]]، مقابله با پدیده روسپیگری است که به معنای امرار معاش | [[مبارزه با تن‌فروشی]]، مقابله با پدیده روسپیگری است که به معنای امرار معاش زنان، با قرار دادن بدن خود در اختیار مردان به نحو غیر شرعی است. تن‌فروشی مستلزم زنا، لمس، نگاه و التذاذ از بدن نامحرم است و بنابر آموزه‌های اسلامی هر کدام از این موارد به دلیل خاص بدون هیچ گونه اختلافی نزد فقیهان، حرام است. لکن آنچه چالش فقهی است، بُعد اجتماعی این مساله و جرم‌انگاری آن است. روسپیگری در برخی از جوامع، مانند سایر مشاغل به رسمیت در آمده و مورد پذیرش واقع شده است. مانند کشور آلمان و تایلند و در برخی دیگر مانند کرواسی و رومانی به شدت تقبیح شده و برای آن جریمه وضع شده است. در قانون جمهوری اسلامی به جرم انگاری این مسئله توجهی نشده و برخی این مسئله را سکوت سنگین قانون یاد کرده‌اند. | ||
از سوالاتی که از فقه در این مسئله برمی‌آید امور ذیل است: آیا از حیث بُعد اجتماعی، فقه حکمی در باب روسپیگری دارد؟ آیا بر حکومت اسلامی کشف گناه و گناه‌کار، واجب است؟ آیا روابط جنسی مشروع متعدد، از مصادیق تن‌فروشی نیست؟ | از سوالاتی که از فقه در این مسئله برمی‌آید امور ذیل است: آیا از حیث بُعد اجتماعی، فقه حکمی در باب روسپیگری دارد؟ آیا بر حکومت اسلامی کشف گناه و گناه‌کار، واجب است؟ آیا روابط جنسی مشروع متعدد، از مصادیق تن‌فروشی نیست؟ | ||