|
|
| خط ۴۸: |
خط ۴۸: |
| ====مجسمه موجودات غیر جاندار==== | | ====مجسمه موجودات غیر جاندار==== |
| بنا به گفته سید ابوالقاسم خویی در میان فقهای شیعه سوای موجودات جاندار، کسی به حرمت مجسمه‌سازی موجودات غیر جاندار قائل نشده است.<ref>توحیدی تبریزی، مصباح الفقاهة، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۳۵۵.</ref> البته فقیهانی مانند جعفر سبحانی معتقدند که اطلاق کلام ابو صلاح حلبی<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۲۸۱.</ref> و ابن براج،<ref>ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۴۴.</ref> ظهور در حرمت ساخت مجسمه موجودات غیر جاندار نیز دارد.<ref>یعقوبی اصفهانی، المواهب فی تحریر مکاسب المحرمة، ۱۴۲۴ق، ص۳۷۷.</ref> | | بنا به گفته سید ابوالقاسم خویی در میان فقهای شیعه سوای موجودات جاندار، کسی به حرمت مجسمه‌سازی موجودات غیر جاندار قائل نشده است.<ref>توحیدی تبریزی، مصباح الفقاهة، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۳۵۵.</ref> البته فقیهانی مانند جعفر سبحانی معتقدند که اطلاق کلام ابو صلاح حلبی<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۲۸۱.</ref> و ابن براج،<ref>ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۴۴.</ref> ظهور در حرمت ساخت مجسمه موجودات غیر جاندار نیز دارد.<ref>یعقوبی اصفهانی، المواهب فی تحریر مکاسب المحرمة، ۱۴۲۴ق، ص۳۷۷.</ref> |
|
| |
| ===از بین بردن مجسمه===
| |
| به گفته علیرضا اعرافی اگرچه از کلمات فقهای متقدم به حرمت نگهداری از مجسمه و وجوب محو آن تصریح نشده است؛ اما از ظاهر کلام برخی از آنها این احکام استفاده می‌شود.<ref>عابدین‌زاده، نقاشی و مجسمه‌سازی: تقریرات درس آیت الله علیرضا اعرافی، ۱۳۹۰ش، ص۵۵۲.</ref> ادله‌ای که برای وجوب محو مجسمه و حرمت ابقاء آن می‌توان بدان استناد جست عبارتند از:
| |
| *همان‌طور که ایجاد مجسمه نزد شارع مبغوضیت دارد، وجود مجسمه و بقای آن نیز مبغوضیت دارد، بنابراین آنچه بر حرمت مجسمه‌سازی دلالت دارد بر وجوب محو آن نیز دلالت می‌کند.<ref>روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۲ق، ج۱۴، ص۲۳۸.</ref>
| |
| *وجود روایاتی که در آنها به شکستن مجسمه‌ها امر شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۱۳، ص۲۳۳.</ref>
| |
| شیخ انصاری در انتقاد به دلیل اول معتقد است با توجه به روایات فقط ایجاد مجسمه از نظر شارع ممنوع است، اما وجود و بقای آن در نزد شارع مبغوضیت ندارد تا نتیجه گرفته شود که محو و از بین بردن آن واجب باشد.<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۳.</ref> همچنین محمد فاضل لنکرانی بر این نظر است که هیچ ملازمه‌ای بین حرمت مجسمه‌سازی و وجوب محو مجسمه وجود ندارد؛ ضمن این‌که ما هیچ دلیل مستقلی برای وجوب محو و از بین بردن مجسمه در دست نداریم.<ref>فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعه: المکاسب المحرمه، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> اما روایاتی که در آن به شکستن مجسمه امر شده است، بنا به نظر فقهایی مانند سید محمدصادق روحانی و فاضل لنکرانی، ناظر به مواردی است که از مجسمه‌ها به عنوان بت، برای تعظیم و پرستش استفاده شود.<ref>روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۲ق، ج۱۴، ص۲۴۰؛ فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعه: المکاسب المحرمه، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۲.
| |
| </ref>
| |
|
| |
|
| ==دلایل== | | ==دلایل== |