۵٬۰۴۳
ویرایش
پذیره در اجاره زمین وقفی (منابع مطالعاتی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۲
، ۳۰ ژانویهبدون خلاصۀ ویرایش
(←فارسی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[پذیره در اجاره زمین وقفی]] وجهی است که متولی موقوفه در ابتدای انعقاد قرارداد اجاره عرصه‌های وقفی از مستأجر اخذ کند. فقیهان اهل سنت این مسئله را تحت عنوان عقد | [[پذیره در اجاره زمین وقفی]] وجهی است که متولی موقوفه در ابتدای انعقاد قرارداد اجاره عرصه‌های وقفی از مستأجر اخذ کند. فقیهان اهل سنت این مسئله را تحت عنوان عقد الحَکر بررسی کرده‌اند. مهم‌ترین اثر پذیره ایجاد حق اولویت برای مستأجر و ایجاد محدودیت در حدود مالکیت موقوف‌علیهم است. برخلاف وقف، پذیره ریشه‌ای در فقه ندارد و تنها در قانون به آن اشاره شده است. حق پذیره بعد از انقلاب در قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب ۶۳/۱۰/۲ به رسمیت شناخته شده که به سه صورت ابتدایی، انتقالی و اهدایی تقسیم می‌شود. حق پذیره ابتدایی وجهی است که به هنگام اجاره دادن اراضی موقوفه در مقابل حق تملک اعیان برای مستاجر، به نفع موقوفه اخذ می‌شود. حق پذیره انتقالی به هنگام نقل و انتقال رقبات دریافت خواهد شد. حق پذیره اهدایی نیز وجهی است که به هنگام استیجار قانونی به موقوفه تقدیم یا اهدا می‌گردد. | ||
سازمان اوقاف و امور خیریه به منظور حفظ وقفیت ملک، قراردادهای اجاره بلند مدت با شرط ضمنی پرداخت مبلغ مشخصی تحت عنوان پذیره طراحی کرده است که علاوه بر تامین منافع موقوف علیهم، موقوفه را از حالت وقف خارج نمی‌سازد. این اقدام در آستان قدس رضوی تحت عنوان حق تقدیمی اجرا شده است. | سازمان اوقاف و امور خیریه به منظور حفظ وقفیت ملک، قراردادهای اجاره بلند مدت با شرط ضمنی پرداخت مبلغ مشخصی تحت عنوان پذیره طراحی کرده است که علاوه بر تامین منافع موقوف علیهم، موقوفه را از حالت وقف خارج نمی‌سازد. این اقدام در آستان قدس رضوی تحت عنوان حق تقدیمی اجرا شده است. | ||