۳٬۴۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (added Category:منابع مطالعاتی مبانی فقه using HotCat) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[حق در فقه]] | [[حق در فقه]] امتیازی است که از سوی شرع براى افراد در نظر گرفته میشود و دیگران موظف به رعایت آن هستند. بحث از معنای حق سابقهای طولانی در تاریخ فقه داشته؛ اما امروزه بنا به گسترش دانش حقوق و رابطه ویژهاش با برخی حوزههای فقهی، پژوهشگران و فقیهان معاصر به بازپژوهی این مفهوم پرداختهاند. | ||
معنای عمومی حق در فقه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و ... از جمله مصادیق معنای عمومی حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است و از آنجا که قسیم معنای ملک و حكم است | معنای عمومی حق در فقه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و ... از جمله مصادیق معنای عمومی حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است و از آنجا که قسیم معنای ملک و حكم است در مقابل آنها قرار میگیرد. در عباراتی همچون «امکان اسقاط حق» و «نقل و انتقال حق» همین معنای خاص حق در نظر گرفته میشود. بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژهای در پیشفرضهای مربوط به [[کرامت انسان]]، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد. | ||
بر همین اساس میتوان پرسید که معنای حق در فقه چه ارتباطی با حق در دانش حقوق دارد؟ آیا | بر همین اساس میتوان پرسید که معنای حق در فقه چه ارتباطی با حق در دانش حقوق دارد؟ آیا پیشفرضهای حقوقی «حق» و پیشفرضهای فقهی آن یکسانند؟ معیار ذاتی یا عرضی بودن حق از دیدگاه فقه چیست؟ آیا تحدید یا اسقاط حق فقط از طریق اراده فردی ممکن است یا فقه به نهادهای غیرفردی نیز اجازه اسقاط حق افراد را میدهد؟ محدوده امکان تحدید یا اسقاط حق چقدر است؟ | ||
==کتاب== | ==کتاب== | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#منهج الفقه الإسلامى فى إثبات الحق وتوثيقه، أحمد بن دخيلالله الردادى، کارشناسی ارشد، المعهد الأعلى للشريعة جامعة الزيتونة، تونس، ۲۰۰۰م. | #منهج الفقه الإسلامى فى إثبات الحق وتوثيقه، أحمد بن دخيلالله الردادى، کارشناسی ارشد، المعهد الأعلى للشريعة جامعة الزيتونة، تونس، ۲۰۰۰م. | ||
#الإبراء من الحق في الفقه الإسلامي، صالح بن عبدالرحمن بن سليمان المحيميد، رساله دکتری، المعهد العالي للقضاء، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، السعودية، ۱۹۸۵م، ۱۴۰۵ق. | #الإبراء من الحق في الفقه الإسلامي، صالح بن عبدالرحمن بن سليمان المحيميد، رساله دکتری، المعهد العالي للقضاء، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، السعودية، ۱۹۸۵م، ۱۴۰۵ق. | ||
[[رده:منابع مطالعاتی مبانی فقه]] |