کاربر:Reyhani/صفحه تمرین
| عرصه عمومی و خصوصی در فقه شیعه | |
|---|---|
 تصویر روی جلد | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | محمد پزشگی |
| موضوع | فقه اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
| تعداد صفحات | ۲۵۰ |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| محل نشر | قم |
| تاریخ نشر | ۱۳۹۳ش |
| نوبت چاپ | اول |
| شمارگان | ۱۲۰۰ |
عرصه عمومی و خصوصی در فقه شیعه کتابی است نوشته محمد پزشکی، که در یازده فصل به بررسی تمایز احکام فقهی در عرصه عمومی و خصوصی، و امکان‌سنجی تفکیک این دو عرصه از منظر قواعد فقه سیاسی، پرداخته است.
نگاهی گذرا به کتاب
کتاب عرصه عمومی و خصوصی در فقه شیعه، نوشته محمد پزشکی، کتابی است در حوزه فقه اجتماعی و سیاسی که توسط پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی منتشر شده است. هدف مؤلف کتاب تبیین تمایز احکام فردی و اجتماعی در فقه شیعه و بررسی آن از منظر قواعد فقه اجتماعی و سیاسی است.
محتوای کتاب
نویسنده در کتاب حاضر مطابق با شیوه رایج پژوهش ابتدا به طور خلاصه به بیان مساله، پرسش‌های اصلی و فرعی، پیشینه پژوهش و روش آن پرداخته است.
مفهوم شناسی
در مفهوم شناسی به این مساله پرداخته می‌شود که عرصه عمومی و خصوصی به لحاظ مفهومی چه معنایی دارد و خاستگاه معنایی آن چیست؟. این دو واژه برخاسته از فرهنگ اروپایی است و برای مفهوم شناسی باید از صاحبنطران اروپایی بهره جست. هابرماس سه معنا برای عرصه عمومی و خصوصی ارائه نموده است:1. عرصه خصوصی مربوط به فعالیت‌های افراد برای تهیه ضروریات زندگی فردی و عرصه عمومی حوزه مشترک شهروندان در فعالیت های جمعی است. 2.عمومیت به عنوان منزلتی خاص برای پادشاهان قرون وسطا در مقابل عرصه خصوصی مختص به هر فرد. 3. عمومی بودن به معنای دولتی بودن که برای مشاغل و اماکن به کار می‌رود و در مقابل مشاغل و اماکن مختص به افراد است.
موضوع شناسی
در موضوع‌شناسی نویسنده به این مساله پرداخته که آیا عرصه عمومی و عرصه خصوصی در فقه شیعه سابقه تاریخی داشته و در فقه سنتی به آن پرداخته شده است یا دو موضوع نوپدید هستند که از مسائل مسحدثه به شمار می روند؟.