فقه درمان (کتاب)
فقه درمان
فقه درمان | |
---|---|
اطلاعات کتاب | |
نویسنده | محمدعلی قاسمی |
موضوع | فقه پزشکی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۱ |
تعداد صفحات | ۴۳۸ |
قطع | وزیری (گالینگور) |
اطلاعات نشر | |
ناشر | مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) |
محل نشر | قم |
تاریخ نشر | ۱۳۹۵ش |
شمارگان | ۳۰۰ |
معرفی اجمالی
فقه درمان، کتابی در حوزه فقه پزشکی است که مباحثی چون حکم فقهی معاینه، عدم تجانس پزشک و بیمار در معاینه و درمان، نقش اذن بیمار یا ولی او در معاینه و درمان، جایگاه معاینات در اثبات جرم، بررسی فقهی-حقوقی درمان، درمان بیمار با محرمات و ارتکاب اقدامات ناروا، انرژی درمانی، استفاده از داروهای زیانبار و احکام اجرت پزشکی و کادر درمان در آن بررسی شده است.[۱] کتاب فقه درمان توسط محمدعلی قاسمی مدیر گروه فقه پژشکی مرکز فقهی ائمه اطهار تألیف شده است.
اهمیت ورود به مسائل فقه پزشکی که با پیشرفتهای سریع و فنآوریهای جدید، روز به روز با مسائل و پرسشهای جدیدی روبرو میشود، نیاز به تدوین کتابهای در این حوزه دارد. به گفته نویسنده، کتاب فقه درمان در پاسخ به این نیاز تدوین شده است و از منظر فقهی به موضوعات فقه درمان پرداخته تا تکلیف پزشکان و بیماران و همراهان آنان تعیین شود.[۲] کتاب فقه درمان از نخستین نوشتهها در حوزه فقه پزشکی خوانده شده که به صورت طرحی جامع، احکام وضعی و تکلیفی فقه درمان را تبیین کرده است.[۳]
نویسنده
محمدعلی قاسمی دکتری قرآن و سیاست از جامعة المصطفی العالمیة و مدیر گروه فقه پزشکی مرکز فقهی ائمه اطهار است. او دروه عمومی فقه و اصول را طی هفت سال در مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام به اتمام رسانده است. او علاوه بر تدوین کتاب فقه درمان، کتابها و مقالات دیگر نیز در حوزه فقه پزشکی تدوین کرده است. دانشنامه فقه پزشکی، آیات فقه پزشکی و بانک استفتائات فقه پزشکی ازجمله کتابهای اوست.[۴] فقه پزشکی؛ چیستی، چرایی و چگونگی،[۵] و کاوش فقهی در مالکیت مادر بر سلولهای بنیادی خون بند ناف[۶] نیز از مقالات اوست.
ساختار و فهرست
کتاب فقه درمان در چهار فصل، چندین گفتار و چند پیوست تدوین شده است. نویسنده در فصل اول کتاب به تبیین کلیات تحقیق (تبیین مسئله، پیشینه، ضرورت، شیوه و پرسشهای پژوهش) و بررسی واژگانی چون درمان، معاینه و غربالگری پرداخته است.
حکم فقهی معاینه
محمدعلی قاسمی در فصل دوم ذیل چهار گفتار به حکم فقهی معاینه در روند درمان میپردازد. در گفتار اول صلاحیت پزشک معاینهکننده، پزشک جاهل و همچنین معاینه توسط دانشجویان بررسی شده است. در گفتار دوم مباحثی چون نگاه پزشک به بدن بیمار از جنس مخالف، نگاه به عورت دیگران و لمس بدن نامحرم توسط پزشک با عنوان عدم تجانس پزشک و بیمار در معاینه و درمان مورد بحث قرار گرفته شده است. گفتار سوم این فصل به نقش اذن بیمار یا ولی او در روند معاینه و درمان و در گفتار چهارم جایگاه معاینات پزشکی در اثبات جرم تبیین شده است. این فصل با پیوست فتوای فقیهان در رابطه با انطباق و عدم انطباق پزشک، کادر درمان و بیمار به اتمام رسیده است.
بررسی فقهی - حقوقی درمان
نویسنده در فصل سوم، مشروعیت درمان، موارد وجوب درمان، مسئولیت مدنی پزشکان، مسئولیت پزشک جاهل و حاذق، حکم ترک اقدام پزشک به درمان و همچنین امداد رسانی به مصدومان را ذیل گفتار حکم فقهی درمان تبیین کرده است. در گفتار دوم این فصل درمان با محرمات و ارتکاب به اقدامات ناروا مورد بررسی قرار گرفته شده است؛ رفع حرمت با دلیل اضطرار، درمان با مسکرات، مواد مخدر و داروهای روانگردان، حکم فقهی جراحیهای غیر ضرور (زیبایی) و انرژی درمانی و هیپنوتیزم ازجمله مباحث مطرح در این بخش است. نظرات و استفتائات فقها درباره درمان، انواع رضایتنامه از بیماران و فتاوای فقها درباره انرژی درمانی نیز از پیوستهای این فصل است.
اجرت پزشکان و کادر درمان
در فصل آخر کتاب، ذیل عنوان دستمزد پزشکان، به گونههای پرداخت به پزشکان از بیتالمال و توسط بیمار پرداخته و مسئله اخذ اجرت بر انجام واجبات ازجمله طبابت نیز بررسی شده است. در گفتار دوم این فصل به مسئله دریافت زیرمیزی و ادله حرمت آن (اکل مال به باطل و شکستن سوگند) میپردازد. پیوست فصل چهارم نیز آرا و نظرات فقها درباره اجرت پزشکان و زیرمیزی جمعآوری شده است.
روششناسی
محمدعلی قاسمی در کتاب فقه درمان، با جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و تحلیل دادهها و اطلاعات بر اساس قواعد اصولی و فقهی به شیوه اجتهادی، به استنباط مسائل مربوط به درمان بهویژه مسائل مستحدثه در حوزه فقه پزشکی میپردازد تا وظایف مکلفان (بیماران و پزشکان) در برخورد با بیماریها را تدوین کند. در این کتاب برای اثبات مدعیات به آیات قرآن، روایات، سیره متشرعه، بنای عقلا، قواعد فقهیه و اصول لفظیه و عملیه استناد کرده است. نویسنده در هر فصل برای تکمیل مدعیات خود، به آرا، نظرات و استفتائات فقها نیز پرداخته است.
مدعیات
صلاحیت معاینهکننده
نویسنده با استناد به روایتی از پیامبر و قاعده ضمان، معاینه پزشک جاهل را مسئول عواقب پیشآمده در فرآیند درمان میداند. به گفته وی معاینه و درمان دانشجویان پزشکی به دلیل اصل عدم جواز تصرف در جان و مال دیگران بدون رضایت آنها، فقط منحصر به مواردی است که حفظ جان انسانها بر آموزش و یادگیری دانشجویان متوقف باشد و در غیر این صورت جایز نیست.[۷]
=
پانویس
- ↑ قاسمی، فقه درمان، فهرست مطالب کتاب.
- ↑ قاسمی، فقه درمان، ص۲۹.
- ↑ قاسمی، فقه درمان، ص۳۴.
- ↑ تدوین ۳۲۳ عنوان کتاب در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) پایگاه اندیشوران حوزه.
- ↑ فقه پزشکی؛ چیستی، جرایی و چگونگی سایت نشریه فقه.
- ↑ کاوش فقهی در مالکیت مادر بر سلولهای بنیادی خون بند ناف سایت نشریه پژوهههای فقهی تا اجتهاد.
- ↑ قاسمی، فقه درمان، ص۶۲-۶۴.