کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین1
پرداخت یارانه از مهم‌ترین ابزارهای حمایتی دولت‌ها ست. مسئله پرداخت یارانه، از جهت فقهی با مسئله محدوده اختیارات حاکم در مصرف بیت‌المال ارتباط وثیق دارد. اگر چه این موضوع در ادبیات فقهی معاصر نمود زیادی ندارد، می‌توان این پرسش‌ها را پیش رو داشته باشد: آیا بر سیرۀ معصومان دولت بایستی یاراه را به شکل مساوی تقسیم کند یا
تفکیک برخی اعتقاد دارند این پرداخت نقدی تنها به قشر کم درآمد جامعه تعلق می‌گیرد و قشر به اصطلاح پردرآمد باید از آن محروم شوند. در حالی که در مقابل گروهی معتقدند سیره‌ی پیشوایان دین بر این بوده است که به همه‌ی مردم با هر توان مالی و با هر رنگی سهم یکسانی از بیت‌المال می‌داده‌اند. از چه منابعی در بررسی تطبیقی باید گفت یارانه از محل درآمد حاصل از حامل‌های انرژی تأمین می‌شود و بنابراین جزء معادن زیرزمینی و انفال و در نتیجه جزء بیت‌المال امام(ع) است، و مقایسه‌ی آن با بیت‌المال امری صحیح است، از مالیات نیاز به توافق جمعی
مقاله
- توزیع عادلانه انفال و منابع عمومی (مطالعه موردی هدفمندی یارانه ها)، احمدعلی یوسفی و علی‌اکبر کریمی و سعید فراهانی‌فرد، معرفت اقتصاد اسلامی، شماره ۱۹، پاییز و زمستان ۱۳۹۷ش. مقاله را اینجا ببینید.
پایان‌نامه
- نحوه توزیع بیت‌المال از منظر فقه اسلامی؛ (با تأکید بر توزیع یارانه)، مرضیه خدایی ورپشتی، کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، ۱۳۹۴ش. مقاله را اینجا ببینید.
- مبانی فقهی و حقوقی پرداخت یارانه‌ها، نیره احمدی کوپایی، کارشناسی ارشد، دانشگاه قرآن و حدیث، ۱۳۹۲ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید.
- بررسی فقهی و حقوقی عدالت در توزیع بیت المال، سید علی حسینی، رساله دکتری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ۱۳۹۶ش. پایان‌نامه رااینجا ببینید.
منابع دیگر
- مرور جنبه اخلاقی و فقهی قطع یارانه پردرآمدها، دنیای اقتصاد، ۱۳۹۲/۰۹/۲۶ش. مقاله را اینجا ببینید.
- ﻳﺎراﻧﻪﻫﺎ در اﻳﺮان از اﺑﻌﺎد اﻗﺘﺼﺎدي و ﻓﻘﻬﻲ. ﺑﻴﮋن ﺑﻴﺪآﺑﺎد. مقاله را اینجا ببینید.