کار اجباری (منابع مطالعاتی)
کار اجباری به معنای اجبار فردی به انجام اعمالی به صورت رایگان است که از آن به بیگاری کشیدن هم یاد می‌شود. کار اجباری در مورد مجرمان، اسرای جنگی، مستعمران، زنان و کودکان مطرح است. این مسأله در فقه به‌صورت مشخص مورد بررسی قرار نگرفته است بلکه صرفا تحت عناوین حفظ کرامت انسانی و احترام مال و عمل انسان، طرح بحث شده و از نظر شرعی مردود اعلام شده است.
پرسشهای فقهی در این زمینه قابل بررسی است: آیا قراردارد طرف مقابل با فردی که اجبار به کاری شده، صحیح است؟ حقوق دریافتی بابت کار اجباری، متعلق به چه کسی است؟ در صورت عدم پرداخت حقوق آیا اجبار کننده ضامن اجرت المثل است؟
در قوانین بین‌المللی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز کار اجباری ممنوع است و برای آن مجازات قرار داده‌اند. در این صفحه برخی منابع مربوط به کار اجباری جمع‌آوری شده است.
کتاب‌ها
- بررسی منع کار اجباری از منظر قوانین جزائی ایران، احمد درویشی، تهران، انتشارات قانون یار، ۱۴۰۱ش. صفحات ابتدایی کتاب را از اینجا ببینید
مقاله‌ها
- شناسائی مفهوم کار اجباری در اسناد بین المللی و حقوق کیفری ایران، محسن عینی، دوفصلنامه پژوهشنامه حقوق کیفری، شماره ۲، آذر ۱۴۰۰ش. مقاله را از اینجا ببینید
- کار به جای زندان، ابوالفتح خالقی، فصلنامه حقوق و علوم سیاسی، شماره ۳، تابستان ۱۳۸۶ش. مقاله را از اینجا ببینید
پایان‌نامه‌ها
- بررسی فقهی حقوقی کار اجباری زندانیان، کارشناسی ارشد، سکینه نعمائی حیرتی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، ۱۴۰۰ش. اطلاعات پایان‌نامه را از اینجا ببینید
- بررسی فقهی حقوقی کار اجباری زنان و تأثیر آن در خانواده و تطبیق آن با انگستان، شکوفه بغیشنی، دانشکده علوم انسانی، ۱۳۹۹ش. اطلاعات پایان‌نامه را از اینجا ببینید