فقه معاصر:شیوه‌نامه/کلیات

از دانشنامه فقه معاصر

دانشنامه فقه معاصر دانشنامه‌ای است برخط که تلاش می‌کند واژگان علمی مرتبط با فقه معاصر را به صورت مقاله‌/مدخل‌های گزارشی معرفی کند این دانشنامه در گام نخست اطلاعات موجود در فقه معاصر را گردآوری خواهد کرد در این دانشنامه فقه معاصر عبارت است از:


دایره موضوعات

  • در دانشنامه فقه معاصر فقط درباره عناوینی مقاله نوشته می‌شود که در دایره فقه معاصر قرار دارند. بنابر این درباره مفاهیم فقهی و اصولی پرکاربرد که در سرتاسر فقه حضور دارند مقاله‌ای نوشته نخواهد شد.

معیارهای مدخل گزینی

  • عنوان مدخل باید از مسائل فقه معاصر باشد.
    • تبصره: عناوین قدیمی فقه به شرطی در دانشنامه نوشته می‌شوند که در دوران جدید با چالش روبه‌رو شده باشند.
  • از بین چند اصطلاح که بر یک موضوع دلالت می‌کنند عنوان مشهورتر و علمی‌تر عنوان مقاله خواهد شد و سایر عناوین تغییرمسیر به مدخل اصلی داده می‌شوند.
  • هم‌پوشانی مباحث دو یا چند مدخل مانع اختصاص مدخل به آن‌ها نیست.
  • عناوین باید در عین کلی بودن در حد امکان ریز و جزئی نیز باشد. البته نباید در حد یک فرع فقهی باشند.
  • قابلیت قرار گرفتن ذیل یکی از عناوین کلی‌تر فقه معاصر را داشته باشد.
  • اشخاص معرفی شده باید در عرصه فقه معاصر سرشناس باشند اعم از سرشناسی عمومی یا تخصصی.
    • تبصره: سرشناسی در اشخاص به این معناست که آن فرد صاحب اثر تأثیرگذار، یا صاحب نظریه، یا صاحب اثری مفصل در حوزه فقه معاصر باشد.
  • کتاب‌ها و آثاری که عنوان مدخل قرار می‌گیرند باید سرشناس باشند اعم از سرشناسی عمومی یا تخصصی.
    • تبصره: کتاب یا اثر سرشناس کتابی است که یا معروف باشد، یا تأثیر روشنی در اندیشه دیگران در دانش فقه معاصر داشته باشد.
  • برخی از مدخل‌ها به فهرست منابع مطالعاتی یک موضوع اختصاص دارند. عنوان این مدخل‌ها تابع عنوان مدخل اصلی است.
  • در برخی موارد ممکن است به علت حجم زیاد یک مطلب یا طولانی بودن فهرست منابع یک موضوع مدخلهای فرعی‌تری ایجاد شود.

شیوه‌‌نامه‌های نگارشی

  • شیوه نگارش متون بر اساس شیوه‌نامه مصوب فرهنگستان ادب فارسی خواهد بود. و ویرایش متون نیز بر همین اساس است.
  • استفاده از نویسه‌های عربی به جز در اسامی خاص و متون عربی (آیات، روایات و نقل قول‌های مستقیم) ممنوع است.

شیوه‌نامه ارجاعات

  • برای ارجاعات از شیوه پانویس استفاده می‌شود (نه درون متنی).
  • شیوه ارجاع در منابع به صورت تفصیلی است تا نیاز پژوهشگران به جستجو کمتر باشد.

ارجاع درون‌متنی

  • قرآن: سوره، آیه: بقره، ۱۳.
  • نهج‌البلاغه: عنوان، خطبه یا نامه، ص: نهج‌البلاغه، خطبه ۳۱، ص۱۴۰.
  • کتاب: فامیل، عنوان، ج، ص: امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۲، ص۱۱۲.
  • کتاب حدیثی: فامیل، عنوان ج، ص، کتاب، باب، ح: کلینی، الکافی، ج۲، ص۴۷، کتاب الایمان و الکفر، باب خصال المؤمن، ح۳.
  • مقاله: فامیل، «عنوان»، ص: وردی‌زاده و دیگران، «ارث زوجه در فقه امامیه و حقوق ایران»، ص۳.
  • لغت‌نامه: فامیل، عنوان، ذیل واژه: فراهیدی، العین، ذیل واژه الماء.
  • مقاله‌هایی که در کتاب‌های مجموعه مقاله منتشر شده‌اند همانند مقاله‌های مجلات ارجاع داده می‌شوند؛ نام فامیل، نام مقاله، صفحه. سپس در فهرست منابع به صورت تفصیلی معرفی می‌شود.

فهرست منابع

قرآن و نهج البلاغه در ابتدای فهرست ذکر شود.

  • کتاب و لغت‌نامه: فامیل، اسم، عنوان، مترجم، شهر، ناشر، سال.
  • مقاله: فامیل، اسم، «عنوان»، مجله، شماره، سال.
  • نهج البلاغه: عنوان (مصحح و تبویب‌کننده)، شهر، ناشر، سال.
  • تبصره: منابعی که چند نویسنده دارند:
نام فامیل، اسم؛ نام فامیل، اسم؛ نام فامیل، اسم، عنوان کتاب یا مقاله، ....

درج تاریخ‌ها

  • در مقالات دانشنامه فقه معاصر همه تاریخ‌ها تا قبل از سال ۱۳۰۰ شمسی بر اساس سال‌های قمری و بعد از آن بر اساس سال‌های شمسی درج می‌شود.
  • برای سال‌های قمری فقط از نویسه (ق) و برای سال‌های شمسی فقط از نویسه (ش)استفاده می‌شود.

مالکیت معنوی

  • جهت حفظ مالکیت معنوی مقالات دانشنامه، اسامی نویسندگان مقاله، ارزیابان، و همکارانی که متن را برای دانشنامه مناسب‌سازی می‌کنند نیز درج می‌شود.

ساختار

  • مقالات دانشنامه باید گزارشی باشند. این مقالات نمایانگر یافته‌های علمی فقیهان و پژوهش‌گران است و نویسندگان مقالات دانشنامه از اظهار نظر فقهی خودداری می‌کنند.
  • ارائه تحلیل در متن مقالات مانعی ندارد.
  • ساختار مقالات هر گروه از عناوین را پژوهشگاه تعریف می‌کند.
  • مقالات بیش از آنکه جنبه متنی داشته باشند باید در کادرهای مشخص شده تفکیک شوند./ غلبه در متن مقالات با متن یکپارچه است و استفاده از کادرها در حد اقل خواهد بود.
  • در این دانشنامه استفاده از عناوین حوزوی برای اشخاص تابع مصوبات هیئت علمی پژوهشگاه است.
  • از به کاربردن عناوین حوزوی و دانشگاهی برای صاحب نظران پرهیز می‌شود ولی از توصیف جایگاه آنان برای معرفی استفاه می‌شود مثلاً: سید موسی شبیری زنجانی، مرجع تقلید معاصر و مدرس عالی دروس خارج فقه و اصول و رجال‌شناس.
  • در عنوان مدخل از به کار بردن عناوین حوزوی و دانشگاهی پرهیز می‌شود ولی در متن و به خصوص در شناسه متن، از عنوان رایج و شناخته شده برای شخص استفاده می‌شود.
  • هر مسئله از منظر هر مذهب به صورت مقاله‌ای مستقل بررسی می‌شود./ هر مسئله و عنوان فقه معاصر فقط یک مقاله خواهد داشت که در آن آراء همه صاحب‌نظران همه مذاهب اسلامی معرفی می‌شود.

معرفی کتاب‌ها و مجلات

  • در مقالات معرفی کتاب‌ها، مجلات و مقاله‌ها اطلاعات کتاب‌شناختی غیرمحتوایی (مثل اطلاعات فیپا و رده‌بندی و ...) در جعبه اطلاعات منعکس شده و متن به محتوا اختصاص می‌یابد.
  • هر شماره از نشریات مرتبط با حوزه فقه معاصر یک مقاله به خود اختصاص می‌دهد/ یک مجله با تمام شماره‌هایش یک مقاله به خود اختصاص می‌دهد.
  • منابع فقهی، حقوقی، و یا اصولی که اختصاص به فقه معاصر ندارند، با نگاه ارتباط به فقه معاصر گزارش می‌شوند و مطالب غیر مرتبط آن منابع منعکس نمی‌شود.
  • منابع مرتبط با هر بحث باید کامل استقصاء شده و به تفکیک ذکر شوند. در زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی / (در صورتی که زبان دیگری مد نظر است اضافه شود)
  • منابع مرتبط با هر بحث از هر مذهب باید کامل استقصاء شده و به تفکیک ذکر شوند.

استفاده از تصویر

  • برای اشخاص از تصاویر رسمی افراد استفاده شود./ اصلا لازم نیست عکس استفاده شود
  • عکس‌ها (مثل تصاویر اشخاص یا جلد کتاب‌ها یا ...)باید با رعایت حق کپی رایت باشد. / چون ایران عضو قانون کپی‌رایت نیست پس رعایت این قانون لازم نیست.
  • نامگذاری آیات و روایات چطور باشد؟ پیشنهاد می‌شود آیات با شماره آیه و سوره عنوان شوند و اسامی مشهوری اگر باشد به عنوان تغییرمسیر ساخته شود.
  • احادیث نیز به صورت شماره و باب/کتاب عنوان شوند. و سایر معرف‌های حدیث در تغییرمسیرها قرار گیرند.
  • تمام منابع هر موضوع فهرست شوند. اهم آن‌ها در صفحه همان موضوع ذکر می‌شوند و سایر در صفحات فهرست‌ها بیایند و منابع ارزشمند تبدیل به مدخل شوند. (در مواردی که منابع فراوان‌اند فقط به منابع ارزشمند اکتفا می‌شود)

لینک‌های درونی

  • عبارت‌های داخل لینک باید بدون اعراب و نشانه‌گذاری باشند.
  • از لینک کردن بخشی بخشی از عنوان کتاب یا مجله یا مقاله بود پرهیز کنید.

رده‌بندی

  • در رده‌بندی مقالات هم رده‌های عام به کار می‌رود هم رده‌های خاص و اخص. این کار برای گزارش‌گیری مناسب‌تر است.