کاربر:Khoshnudi/صفحه تمرین۲
درمان اجباری معتادان به عنوان یکی از وظایف اجتماعی شهروندان یا نهادهای حمایتی مطرح است. وجوب حفظ نفس و رابطه امان انسان بر نفس خویش از یک سو درمان اجباری را لازم می‌دارد. از سوی دیگر حقوق هر شخص و تسلط انسان بر نفسش که مستفاد از اصل تسلیط است، مانع از درمان اجباری می‌شود. یکی از چالشهای فقه معاصر حل این تعارض دارد. این مسأله مورد پژوهش فقهی زیادی قرار نگرفته است و لازم است که مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.
مقاله‌ها
فارسی
- تحلیل و بررسی مبانی مشروعیّت درمان اجباری معتادان، محمدرضا کیخا و سمیه نوری و عارف بشیری، دوفصلنامه فقه و مبانی حقوق اسلامی، سال ۵۲، شماره ۱، ۱۳۹۸ش. مقاله را از اینجا ببینید