کاربر:Alikhani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «شبیه‌سازی اعضای انسان» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شبیه‌سازی اعضای انسان | شبیه‌سازی اعضای انسان | ||
=== ناتمام بودن ادله حرمت اولی شبیه‌سازی انسان === | |||
ناظم‌زاده ادله حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی را در دو مقام (دلایل اهل‌سنت و ادله فقهای شیعه) بررسی کرده است.(ص۲۴۱) مؤلف، هشت دلیل نخست را از سنی‌مذهبان و سه دلیل آخر را از فقهای شیعه نقل کرده است. بیشتر دلیل‌هایی که نویسنده برای حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی ذکر کرده (به غیر از دو دلیل نخستِ اهل‌سنت و دو دلیل نخستِ شیعیان) تفصیلِ همان ادله‌ایست که وی در حرمت شبیه‌سازی به حکم ثانوی ذکر کرده است. این ادله چنین‌اند: | |||
# حرمت تولید انسان از غیر آمیزش جنسی؛ | |||
# حرمت اختلاط میاه و اَنساب؛ | |||
# ابهام در رابطه خویشاوندی؛ | |||
# ابهام در احکام نفقه و ارث؛ | |||
# الغای مفهوم مادری؛ | |||
# امکان شکل‌گیری روابط نامشروع؛ | |||
# سوء استفاده مجرمانه از شبیه‌سازی؛ | |||
# از بین رفتن نهاد خانواده.(ص۲۴۱-۲۵۸) | |||
# جایز نبودن تغییر خلق خدا؛ | |||
# عدم مالکیت انسان بر جسم خود؛ | |||
# از بین رفتن نظام خانواده.(ص۲۵۸-۲۷۴) | |||
ناظم‌زاده قمی، با بررسی همه اشکالات یادشده و پاسخ به آنها، در پایان چنین نتیجه گرفته است که شبیه‌سازی انسان نه به حکم اولی و نه به حکم ثانوی حرام نیست.(ص۲۷۴) او در پایان کتاب و در فصل ششم، در تأیید دیدگاه خود فوائدی را برای اقسامِ سه‌گانه شبیه‌سازی، یعنی شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی کامل انسان ذکر کرده است که از جمله آنها می‌توان به درمان بیماری‌ها، درمان ناباروری و شبیه‌سازی افراد نابغه اشاره کرد.(ص۲۷۵-۲۷۸) | |||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۶
شبیه‌سازی اعضای انسان
ناتمام بودن ادله حرمت اولی شبیه‌سازی انسان
ناظم‌زاده ادله حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی را در دو مقام (دلایل اهل‌سنت و ادله فقهای شیعه) بررسی کرده است.(ص۲۴۱) مؤلف، هشت دلیل نخست را از سنی‌مذهبان و سه دلیل آخر را از فقهای شیعه نقل کرده است. بیشتر دلیل‌هایی که نویسنده برای حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی ذکر کرده (به غیر از دو دلیل نخستِ اهل‌سنت و دو دلیل نخستِ شیعیان) تفصیلِ همان ادله‌ایست که وی در حرمت شبیه‌سازی به حکم ثانوی ذکر کرده است. این ادله چنین‌اند:
- حرمت تولید انسان از غیر آمیزش جنسی؛
- حرمت اختلاط میاه و اَنساب؛
- ابهام در رابطه خویشاوندی؛
- ابهام در احکام نفقه و ارث؛
- الغای مفهوم مادری؛
- امکان شکل‌گیری روابط نامشروع؛
- سوء استفاده مجرمانه از شبیه‌سازی؛
- از بین رفتن نهاد خانواده.(ص۲۴۱-۲۵۸)
- جایز نبودن تغییر خلق خدا؛
- عدم مالکیت انسان بر جسم خود؛
- از بین رفتن نظام خانواده.(ص۲۵۸-۲۷۴)
ناظم‌زاده قمی، با بررسی همه اشکالات یادشده و پاسخ به آنها، در پایان چنین نتیجه گرفته است که شبیه‌سازی انسان نه به حکم اولی و نه به حکم ثانوی حرام نیست.(ص۲۷۴) او در پایان کتاب و در فصل ششم، در تأیید دیدگاه خود فوائدی را برای اقسامِ سه‌گانه شبیه‌سازی، یعنی شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی کامل انسان ذکر کرده است که از جمله آنها می‌توان به درمان بیماری‌ها، درمان ناباروری و شبیه‌سازی افراد نابغه اشاره کرد.(ص۲۷۵-۲۷۸)