کاربر:Salehi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۹: خط ۵۹:


==احکام و ویژگی‌های افلاک==
==احکام و ویژگی‌های افلاک==
امام‌خمینی به تبع حکما و اهل هیئت (خواجه‌نصیر، شرح الاشارات، 3/168، 212 و 220؛ جرجانی، شرح المواقف، 7/87 ـ 108؛ لاهیجی، شوارق الالهام، 3/280 ـ 301) احکام و ویژگی‌های متعددی برای افلاک بیان کرده است، ازجمله:
[[امام‌خمینی]] به تبع [[حکما]] و [[اهل هیئت]] <ref>(خواجه‌نصیر، شرح الاشارات، 3/168، 212 و 220؛ جرجانی، شرح المواقف، 7/87 ـ 108؛ لاهیجی، شوارق الالهام، 3/280 ـ 301.)</ref> احکام و ویژگی‌های متعددی برای افلاک بیان کرده است، ازجمله:


1. عدم کون و فساد: بنابر نظر مشهور فلک کون و فساد قبول نمی‌کند و به چیزی متبدل نمی‌شود؛ یعنی از صورت فلکی خارج و به صورت دیگری تبدیل نمی‌شود (تقریرات، 2/545)؛ اما کون به معنای انشا از عدم محض و فساد به معنای فنا، در افلاک وجود دارد؛ زیرا خداوند بنابر آیه «کلُّ شَی‏ءٍ هالِکٌ إِلاَّ وَجْهَهُ» (قصص، 88) آنها را ایجاد و فانی می‌کند (تقریرات، 2/562).
1. عدم کون و فساد: بنابر نظر مشهور فلک کون و فساد قبول نمی‌کند و به چیزی متبدل نمی‌شود؛ یعنی از صورت فلکی خارج و به صورت دیگری تبدیل نمی‌شود؛ <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/545.)</ref> اما کون به معنای انشا از عدم محض و فساد به معنای فنا، در افلاک وجود دارد؛ زیرا خداوند بنابر آیه «کلُّ شَی‏ءٍ هالِکٌ إِلاَّ وَجْهَهُ» (قصص، 88) آنها را ایجاد و فانی می‌کند <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/562.)</ref>
2. عدم خرق و التیام: صورت نوعیه فلک قابل خرق و التیام نیست؛ هرچند از حیث صورت جسمیه خرق و التیام ممتنع نیست (همان، 2/426).
2. عدم خرق و التیام: صورت نوعیه فلک قابل [[خرق]] و التیام نیست؛ هرچند از حیث صورت جسمیه خرق و التیام [[ممتنع]] نیست <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/426.)</ref>
3. طبیعت پنجم‌ بودن: فلک از عناصر چهارگانه، خاک، آب، هوا، آتش و لوازم آن خالی است (همان، 2/545) و طبیعت فلک یک طبیعت پنجم است؛ یعنی حرارت، برودت، رطوبت، یبوست، سبکی و سنگینی و چیزهایی که موجب قبول حرکت مستقیم می‌شود، در فلک نیست (همان). همچنین هیولای فلک غیر از هیولای عنصریات است؛ زیرا هیولای فلک تنها قابل یک صورت است؛ ولی هیولای این عالم ماده قابل صورت‌های متعدد است (همان، 2/465).
3. طبیعت پنجم‌ بودن: فلک از عناصر چهارگانه، خاک، آب، هوا، آتش و لوازم آن خالی است <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/545.)</ref> و طبیعت فلک یک طبیعت پنجم است؛ یعنی حرارت، برودت، رطوبت، یبوست، سبکی و سنگینی و چیزهایی که موجب قبول حرکت مستقیم می‌شود، در فلک نیست <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/545.)</ref> همچنین هیولای فلک غیر از هیولای عنصریات است؛ زیرا هیولای فلک تنها قابل یک صورت است؛ ولی هیولای این عالم ماده قابل صورت‌های متعدد است <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/465.)</ref>
4. دَوری‌بودن حرکت افلاک: حرکت افلاک حرکتی واحد، دوری، همیشگی و ثابت است و از ازل تا ابد ادامه دارد؛ زیرا با توجه به اینکه عالم اجسام متناهی است، اگر حرکت مستقیم باشد، دارای دو نقطه ابتدا و انتها است و همین امر سبب توقف و سکون حرکت می‌شود و دوری و دایمی نخواهد بود (همان، 2/385).
4. دَوری‌بودن حرکت افلاک: حرکت افلاک حرکتی واحد، دوری، همیشگی و ثابت است و از ازل تا ابد ادامه دارد؛ زیرا با توجه به اینکه عالم اجسام متناهی است، اگر حرکت مستقیم باشد، دارای دو نقطه ابتدا و انتها است و همین امر سبب توقف و سکون حرکت می‌شود و دوری و دایمی نخواهد بود <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/385.)</ref>
5. حی و ناطق‌بودن: آنچه در عالم افلاک هست، حی و ناطق است؛ زیرا افلاک دارای نفوس ناطقه‌اند و برای هر یک از آنها معشوقی از عقول است که سرادقات جلال و اشراقات جمال حق‌اند (همان، 2/549).
5. حی و ناطق‌بودن: آنچه در عالم افلاک هست، حی و ناطق است؛ زیرا افلاک دارای نفوس [[ناطقه‌|ناطق]]اند و برای هر یک از آنها معشوقی از [[عقول]] است که [[سرادقات جلال]] و [[اشراقات جمال]] حق‌اند <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/549.)</ref>
6. حافظ زمان ‌بودن: فلک دارای قوه فعاله نسبت به حرکت وضعیه و حافظ زمان است و برای این قوه انتهایی نیست؛ زیرا فلک دارای نفس مجرده است و همیشه از ناحیه عقل مفارق به آن مدد می‌رسد (همان، 2/545)؛ البته هر فلکی منحصر در فرد خود است (همان، 1/267 و 2/562) (← مقاله زمان).
6. حافظ زمان ‌بودن: فلک دارای قوه فعاله نسبت به حرکت وضعیه و حافظ زمان است و برای این قوه انتهایی نیست؛ زیرا فلک دارای نفس مجرده است و همیشه از ناحیه عقل مفارق به آن مدد می‌رسد؛ <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/545.)</ref> البته هر فلکی منحصر در فرد خود است <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 1/267 و 2/562؛ ← مقاله زمان.)</ref>
7. مبرابودن از قسر و شرّ: در افلاک قسر و شر نیست و همه آنها مظهر سلام و بِرّ و خیر محض‌اند (همان، 2/562).
7. مبرابودن از قسر و شرّ: در افلاک قسر و شر نیست و همه آنها مظهر سلام و بِرّ و خیر محض‌اند <ref>(امام‌خمینی، تقریرات، 2/562.)</ref>


==تأثیر نظریه افلاک بر فلسفه==
==تأثیر نظریه افلاک بر فلسفه==
۵٬۲۱۷

ویرایش