ماءالشعیر (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخهها
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
==کتابها== | ==کتابها== | ||
=== کتابهای فقه قدیم=== | === کتابهای فقه قدیم=== | ||
* تنقیح مبانی العروة الطهارة، ميرزا جواد | * تنقیح مبانی العروة الطهارة، ميرزا جواد تبريزی، قم، نشر دارالصدیقه الشهیده،۱۴۲۶ق. | ||
* أنوار الفقاهة(كتاب الطهارة) شيخ حسن كاشف الغطاء، نجف، مکتبة کاشف الغطاء العامة، ج۱، ص۳۶۸. | * أنوار الفقاهة(كتاب الطهارة) شيخ حسن كاشف الغطاء، نجف، مکتبة کاشف الغطاء العامة، ج۱، ص۳۶۸. | ||
* موسوعة الامام | * موسوعة الامام الخوئی. سيد أبوالقاسم خوئی، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ج۳، ص۱۲۹. | ||
* الرسائل العشر، شیخ طوسی، موسسه النشر الاسلامي، ۱۳۶۳ش (رسالة فی تحریم الفقاع). | * الرسائل العشر، شیخ طوسی، موسسه النشر الاسلامي، ۱۳۶۳ش (رسالة فی تحریم الفقاع). | ||
* كتاب الطهارة، [[سید روحالله خمینی]]، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۲۸۴. | * كتاب الطهارة، [[سید روحالله خمینی]]، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۲۸۴. | ||
=== کتابهای معاصر=== | === کتابهای معاصر=== | ||
* رسالتان فی ماءالشعیر، الفقاع و ملت الشعیر، محمد سند، نشر صادق، ۱۳۹۶. | * رسالتان فی ماءالشعیر، الفقاع و ملت الشعیر، محمد سند، نشر صادق، ۱۳۹۶. |
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۷
کتابها
کتابهای فقه قدیم
- تنقیح مبانی العروة الطهارة، ميرزا جواد تبريزی، قم، نشر دارالصدیقه الشهیده،۱۴۲۶ق.
- أنوار الفقاهة(كتاب الطهارة) شيخ حسن كاشف الغطاء، نجف، مکتبة کاشف الغطاء العامة، ج۱، ص۳۶۸.
- موسوعة الامام الخوئی. سيد أبوالقاسم خوئی، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ج۳، ص۱۲۹.
- الرسائل العشر، شیخ طوسی، موسسه النشر الاسلامي، ۱۳۶۳ش (رسالة فی تحریم الفقاع).
- كتاب الطهارة، سید روحالله خمینی، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۲۸۴.
کتابهای معاصر
- رسالتان فی ماءالشعیر، الفقاع و ملت الشعیر، محمد سند، نشر صادق، ۱۳۹۶.
- آئين كيفرى اسلام، اكبر ترابى شهرضايى، قم، مركز فقهى ائمه اطهار( ع)، ۱۳۹۰ش.
- مالت و ماءالشعیر، احمدرضا فیضیپور و سیدحسین حسینیقابوس، تهران، نشر علم کشاورزی ایران ۱۳۸۹ش.
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهمالسّلام، تحقيق و تأليف مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامى، زير نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، قم، نشر مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامى، ۱۳۸۷ش، ج۳ ص۱۳۸ و ج۴، ص۴۹۴.