کاربر:Salehi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲:

۲۴ مقاله این مجموعه در چهار فصل سامان‌دهی شده، و به موضوعاتی چون ظرفیت‌ها و محدودیت‌های فقه در عرصه [[قانون‌گذاری]]، موضوعات مرتبط با رابطه فقه و قانون، اشکال رابطه فقه و قانون، [[قانون‌گذاری احکام فقهی|تقنین شریعت]]، تأثیر مصلحت اجتماعی در تدوین قانون، نقش مصالح متغیر در قوانین سیاسی، رابطه فقه و قانون در حوزه‌های قانون‌گذاری ایران، ارتباط [[حکم حکومتی]] با قانون، چگونگی قانون‌گذاری در [[منطقةالفراغ]] و ویژگی‌های قانون در نظام دینی پرداخته شده است.

برخی نویسندگان مقالات مذکور عبارتند از: محمد عبدالرحمن صدیق، استاد دانشکده حقوق دانشگاه اسلامی مالزی، حسن وحدتی ~~شبیری،~~ عضو هیئت علمی دانشگاه قم، خالد ~~الغفوری،~~ عضو هیئت علمی جامعة المصطفی، احمد ~~مبلغی،~~ رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، ~~سید جواد ورعی،~~ عضو هیئت علمی پژوهشگاه ~~حوزه~~ و ~~دانشگاه،~~ محمد ~~کمال‌الدین امام،~~ استاد ~~فقه اسلامی~~ دانشگاه اسکندریه مصر، ~~حسین مهرپور، استاد دانشگاه شهید بهشتی،~~ و سیف‌الله ~~صرامی،~~ عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ ~~اسلامی~~.

برخی نویسندگان مقالات مذکور عبارتند از: محمد عبدالرحمن صدیق، استاد دانشکده حقوق دانشگاه اسلامی مالزی، ابوالقاسم علیدوست، استاد خارج حوزه علمیه قم، عبدالقیوم سجادی، عضو سابق مجلس شورای افغانستان، [[حسن وحدتی شبیری]]، عضو هیئت علمی دانشگاه قم، [[خالد الغفوری]]، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی، [[احمد مبلغی]]، رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، حسنعلی علی‌اکبریان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محمد تهامی دکیر، پژوهشگر و نویسنده مراکشی، عبدالله بن حمود العزی، احمد هندی، استاد دانشگاه اسکندریه مصر، [[سید جواد ورعی]]، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[سیف‌الله صرامی]]، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محمود حکمت‌نیا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عوض محمد عوض، استاد دانشگاه اسکندریه مصر، و محمدجواد ارسطا، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران.

==اطلاعات کلی==

خط ۴۸:

بیست و چهار مقاله این مجموعه در چهار فصل سامان‌دهی شده است. در فصل اول به مباحث روشی، توصیفی و تحلیلی مورد نیاز برای ورود به بحث رابطه فقه و قانون می‌پردازد. دیدگاه‌ها درباره شکل‌های رابطه قانون و فقه و همچنین راهکارهای تقنین فقه در فصل دوم بررسی شده است. در فصل سوم به رابطه فقه با حوزه‌های خاص قانون مانند عرصه حقوق اساسی، حقوق بشردوستانه، مصالح متغیر و مصلحت اجتماعی پرداخته شده و در نهایت در فصل چهارم راه‌حل‌های روشی در سامان‌بخشی به رابطه فقه و قانون مورد بحث قرار گرفته است.

نویسندگان این مجموعه عبارتند از: محمد عبدالرحمن صدیق، استاد دانشکده حقوق دانشگاه اسلامی مالزی، سید عبدالقیوم سجادی، عضو سابق مجلس شورای افغانستان، ابوالقاسم علیدوست، استاد خارج حوزه علمیه قم، صاحب محمدحسین نصار، عضو هیئت علمی دانشگاه کوفه، [[حسن وحدتی شبیری]]، عضو هیئت علمی دانشگاه قم، [[خالد الغفوری]]، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی، [[احمد مبلغی]]، رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، حسنعلی علی‌اکبریان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محمد تهامی دکیر، پژوهشگر و نویسنده مراکشی، [[محمدعلی تسخیری]]، رئیس شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب، محمد کمال‌الدین امام، استاد فقه اسلامی دانشگاه اسکندریه مصر، عبدالله بن حمود العزی، [[سید جواد ورعی]]، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، احمد هندی، رئیس دانشکده حقوق دانشگاه اسکندریه مصر، علی محی‌الدین قره‌داغی، دبیرکل اتحادیه جهانی علمای مسلمان، احمد بیگی حبیب‌آبادی، استادیار پژوهشگاه قوه قضاییه، محمدتقی عابدی، قاضی دادسرای انتظامی قضات، احمد بصیر بن ابراهیم، رئیس بخش فقه و اصول دانشگاه اسلامی مالزی، حسین مهرپور، استاد دانشگاه شهید بهشتی، [[سیف‌الله صرامی]]، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محمد حمد کنان میغا، استاد فقه و اصول و مقاصد شریعت در دانشگاه اسلامی نیجر، محمدجواد ارسطا، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، محمود حکمت‌نیا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عوض محمد عوض، استاد دانشکده حقوق دانشگاه اسکندریه مصر.

=== موضوعات ===