قانون‌گذاری (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{منابع مطالعاتی|[[قانون‌گذاری عرفی]] • [[قانون‌گذاری احکام فقهی]] • [[نسبت قانون و شریعت]]}}
{{منابع مطالعاتی|[[قانون‌گذاری عرفی]] • [[قانون‌گذاری احکام فقهی]] • [[نسبت قانون و شریعت]]}}
[[قانون‌گذاری]] به مفهوم مدرن آن و ایجاد نهادها و فرآیندهای قانون‌گذار مانند مجلس شورا و همچنین تبدیل احکام فقهی به قانون، واکنش و ارزیابی متفاوت فقها در دوران معاصر را در پی داشته است. مسئله قانون‌گذاری در کتاب‌ها و متون فقهی شیعی ذیل مباحث مربوط به حکومت اسلامی ازجمله وظایف حاکم اسلامی و قوه مقننه و همچنین نسبت قانون با شریعت بررسی شده است.
[[قانون‌گذاری]] به مفهوم مدرن آن و ایجاد نهادها و فرآیندهای قانون‌گذار مانند مجلس شورا، نسبت قانون و شریعت و همچنین تبدیل احکام فقهی به قانون، واکنش و ارزیابی متفاوت فقها در دوران معاصر را در پی داشته است. مسئله قانون‌گذاری در کتاب‌ها و متون فقهی شیعی ذیل مباحث مربوط به حکومت اسلامی ازجمله وظایف حاکم اسلامی و قوه مقننه و همچنین نسبت قانون با شریعت بررسی شده است.


نیاز به قانون‌گذاری جدید در جامعه اسلامی با وجود قانون جامع الهی، مشروعیت یا عدم مشروعیت نهادهای قانون‌گذار، شرایط صحت قوانین مصوب، چگونگی تطابق قوانین مصوب با موازین و مقررات دینی، راه‌های رفع تعارض فقه و قانون و مسائلی دیگر از این دست، از سوالات مطرح در این باره در فقه معاصر است. پاسخ فقها در مواجهه با این پرسش‌ها، باعث شکل‌گیری دو رویکرد سلبی و ایجابی نسبت به مسئله قانون‌گذاری در اسلام شده است. شکل‌گیری نوع خاصی از مجالس قانون‌گذاری و شرایط متفاوت برای قانون‌گذاری در جوامع اسلامی و به‌ویژه در جمهوری اسلامی ایران، نقش ثانوی دادن به نهاد قانون‌گذار، لزوم تطبیق قوانین مصوب با مقررات و موازین اسلامی و امکان ابطال قوانین مصوب مجلس توسط نهادهای فرادستی، ازجمله تأثیرات این رویکردهای فقهی بر فرآیند قانون‌گذاری در جوامع اسلامی و ایران است.
نیاز به قانون‌گذاری جدید در جامعه اسلامی با وجود قانون جامع الهی، مشروعیت یا عدم مشروعیت نهادهای قانون‌گذار، شرایط صحت قوانین مصوب، چگونگی تطابق قوانین مصوب با موازین و مقررات دینی، راه‌های رفع تعارض فقه و قانون و مسائلی دیگر از این دست، از سوالات مطرح در این باره در فقه معاصر است. پاسخ فقها در مواجهه با این پرسش‌ها، باعث شکل‌گیری دو رویکرد سلبی و ایجابی نسبت به مسئله قانون‌گذاری در اسلام شده است. شکل‌گیری نوع خاصی از مجالس قانون‌گذاری و شرایط متفاوت برای قانون‌گذاری در جوامع اسلامی و به‌ویژه در جمهوری اسلامی ایران، نقش ثانوی دادن به نهاد قانون‌گذار، لزوم تطبیق قوانین مصوب با مقررات و موازین اسلامی و امکان ابطال قوانین مصوب مجلس توسط نهادهای فرادستی، ازجمله تأثیرات این رویکردهای فقهی بر فرآیند قانون‌گذاری در جوامع اسلامی و ایران است.