محمدحسین غروی نائینی: تفاوت میان نسخهها
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
===تقسیم احکام به دو حوزه منصوص و غیرمنصوص=== | ===تقسیم احکام به دو حوزه منصوص و غیرمنصوص=== | ||
نائینی با ارائه تقسیمبندی جدیدی درباره احکام شرعی، امور مبتلابه مکلفان را به دو حوزهای که نص شرعی در آن وجود دارد و حوزه امور مباح و غیرمنصوص ([[منطقهالفراغ]]) که تصمیمسازی در آن به عهده مکلفین گذاشته شده، تقسیم میکند. به گفته او در حوزه امور منصوص وظیفه عملیه مکلفان بالخصوص معین و حکمش در شریعت مطهر مضبوط است و با تغییر و تحول در شرایط زمان و مکان تغییر نمیکند. به باور او قانونگذاری در این حوزه فقط به تفریع و تبدیل آنها به مواد قانونی امکانپذیر است. در مقابل به گفته نائینی، حوزه امور غیرمنصوص قاعده و میزان مشخصی ندارند و به اصطلاح از امور حسبیهای هستند که تعیین تکلیف در این حوزه به ولی نوعی واگذار شده است و امکان قانونگذاری در آن وجود دارد.<ref>نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۳-۱۳۴؛ فیرحی، آستانه تجدد، ۱۳۹۴ش، ص۴۳۸-۴۴۲.</ref> | نائینی با ارائه تقسیمبندی جدیدی درباره احکام شرعی، امور مبتلابه مکلفان را به دو حوزهای که نص شرعی در آن وجود دارد و حوزه امور مباح و غیرمنصوص ([[منطقهالفراغ]]) که تصمیمسازی در آن به عهده مکلفین گذاشته شده، تقسیم میکند. به گفته او در حوزه امور منصوص وظیفه عملیه مکلفان بالخصوص معین و حکمش در شریعت مطهر مضبوط است و با تغییر و تحول در شرایط زمان و مکان تغییر نمیکند. به باور او قانونگذاری در این حوزه فقط به تفریع و تبدیل آنها به مواد قانونی امکانپذیر است. در مقابل به گفته نائینی، حوزه امور غیرمنصوص قاعده و میزان مشخصی ندارند و به اصطلاح از امور حسبیهای هستند که تعیین تکلیف در این حوزه به ولی نوعی واگذار شده است و امکان قانونگذاری در آن وجود دارد.<ref>نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۳-۱۳۴؛ فیرحی، آستانه تجدد، ۱۳۹۴ش، ص۴۳۸-۴۴۲.</ref> | ||
===تفکیک میان بدعت و بدیع=== | |||
تفکیک میان دو واژه بدعت و بدیع (نوآوری) در اندیشه نائینی باعث ایجاد مسیری برای مشروعیتبخشی به تدوین قانون در مجلس شورای ملی شد. به باور نائینی هر چیز تازه و نو را نمیتوان بدعت و تشریع حرام نامید؛ بلکه بدعت آن است که غیرمجعول شرعی را بهعنوان مجعول شرعی و الهی قرار دهند. نائینی در مقابل بدعت از عبارت بدیع نام میبرد که طبق آن هرگونه الزام و التزام بدون اقتران به عنوان مجعول شرعی و الهی، در دایره بدعت قرار نخواهد داشت و تخصصاً از این عنوان خارج خواهد بود.<ref>نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲، ص۱۰۷.</ref> به گفته فیرحی نائینی این بحث را در مقابل اندیشه شیخ فضل الله نوری مطرح کرد چراکه با تعمیم بدعت مورد نظر نوری به همه امور بدیع و نوپیدا در جامعه اسلامی، جامعه دچار اختلال و عسر و حرج در نظام معقول و معمول زندگی خواهد شد.<ref>فیرحی، آستانه تجدد، ۱۳۹۴ش، ص۳۲۳.</ref> | |||
==آرا و اندیشهها در حوزه فقه معاصر== | ==آرا و اندیشهها در حوزه فقه معاصر== |