کاربر:Reyhani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== موضوعشناسی == | == موضوعشناسی == | ||
در موضوعشناسی نویسنده ابتدا این پرسش را مطرح میکند که آیا عرصه عمومی و عرصه خصوصی در فقه شیعه سابقه تاریخی داشته و در تاریخ فقه به آن پرداخته شده است یا این مفاهیم دو موضوع نوپدید هستند و از مسائل مستحدثه به شمار میروند. وی سپس با اشاره به نظر هابرماس جامعهشناس و نظریهپرداز آلمانی، بیان میدارد که عرصه عمومی و خصوصی دو مفاهیم جدیدی هستند که در قرن سیزدهم میلادی و به سبب پیدایش سرمایهداری تجاری به وجود آمدهاند. (ص۵۴و ۶۶) به نظر میرسد نگارنده در این اعتقاد میان مصداق و مفهوم خلط نموده است؛ زیرا هرچند در دوران کنونی برای اشاره به اموری که در عرصه عمومی قرار دارد از واژگان جدید و نوپدید استفاده میشود اما مصادیق این مفاهیم اختصاصی به دوران جدید ندارد و | در موضوعشناسی نویسنده ابتدا این پرسش را مطرح میکند که آیا عرصه عمومی و عرصه خصوصی در فقه شیعه سابقه تاریخی داشته و در تاریخ فقه به آن پرداخته شده است یا این مفاهیم دو موضوع نوپدید هستند و از مسائل مستحدثه به شمار میروند. وی سپس با اشاره به نظر هابرماس جامعهشناس و نظریهپرداز آلمانی، بیان میدارد که عرصه عمومی و خصوصی دو مفاهیم جدیدی هستند که در قرن سیزدهم میلادی و به سبب پیدایش سرمایهداری تجاری به وجود آمدهاند. (ص۵۴و ۶۶) به نظر میرسد نگارنده در این اعتقاد میان مصداق و مفهوم خلط نموده است؛ زیرا هرچند در دوران کنونی برای اشاره به اموری که در عرصه عمومی قرار دارد از واژگان جدید و نوپدید استفاده میشود اما مصادیق این مفاهیم اختصاصی به دوران جدید ندارد و تلقی این دو مفهوم در زمره موضوعات مستحدثه موافق با قواعد فقهی نیست. | ||
==روششناسی== | ==روششناسی== | ||
روش مولف در کتاب حاضر مبتنی بر مقایسه شاخصههای مفهومی واژگان است. وی در فصلهای مختلف کتاب شاخصههایی از مفهوم عرصه عمومی و عرصه خصوصی مانند امکان گفتگو دربارهٔ مسائل همگانی، دسترسی همگانی به منابع و امکان حراست از منافع خصوصی را با واژگان و قواعد فقهی مانند امور حسبه، حفظ نظام، نفی سبیل و وفای به عقود مقایسه نموده است. در ادامه به برخی از این مفاهیم و قواعد به عنوان نمونه اشاره میشود. | روش مولف در کتاب حاضر مبتنی بر مقایسه شاخصههای مفهومی واژگان است. وی در فصلهای مختلف کتاب شاخصههایی از مفهوم عرصه عمومی و عرصه خصوصی مانند امکان گفتگو دربارهٔ مسائل همگانی، دسترسی همگانی به منابع و امکان حراست از منافع خصوصی را با واژگان و قواعد فقهی مانند امور حسبه، حفظ نظام، نفی سبیل و وفای به عقود مقایسه نموده است. در ادامه به برخی از این مفاهیم و قواعد به عنوان نمونه اشاره میشود. |