محمدمهدی شمس‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (افزودن متن و منابع) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
فرزند: | محمدمهدی شمس‌الدین، در نیمه شعبان ۱۳۵۳ قمری در نجف متولد شد. پدرش، شیخ عبدالکریم شمس‌الدین، از تحصیلکردگان حوزه علمیه نجف بود و نسبش به شهید اول می‌رسید. محمدمهدی شمس‌الدین در سطوح عالی حوزوی شاگرد سید محمد روحانی، سید یوسف حکیم و سید علی علامه فانی اصفهانی بود و در دروس خارج فقه و اصول سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی حضور می‌یافت.<ref>[https://jap.isca.ac.ir/article_2529_95ab1360f2ced5f72bd39b9047ae3b5c.pdf «درگذشتگان: آیت‌الله شمس‌الدین»]، مجله آینه پژوهش، ص۱۲۷.</ref> | ||
وی علاوه بر تحصیل، به تدریس و تألیف اشتغال داشت، در تأسیس منتدی النشر مشارکت داشت و نیز از استادان دانشکده فقه نجف بود.<ref>[https://jap.isca.ac.ir/article_2529_95ab1360f2ced5f72bd39b9047ae3b5c.pdf «درگذشتگان: آیت‌الله شمس‌الدین»]، مجله آینه پژوهش، ص۱۲۷.</ref> وی همچنین چند سال به‌نمایندگی از بیت مرجعیت سید محسن حکیم در شهر دیوانیه عراق ساکن بود و در ۳۶ سالگی (۱۳۸۹ق) به لبنان رفت تا سید موسی صدر را یاری کند. وی ابتدا نائب‌رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان بود و پس از ناپدید شدن صدر، رهبری مجلس اعلای شیعیان را به عهده گرفت.<ref>[https://jap.isca.ac.ir/article_2529_95ab1360f2ced5f72bd39b9047ae3b5c.pdf «درگذشتگان: آیت‌الله شمس‌الدین»]، مجله آینه پژوهش، ص۱۲۷.</ref> | |||
فرزند: ابراهیم شمس‌الدین<ref>نوری، شیعیان لبنان، ۱۳۸۹ش، ص۱۸۰.</ref> | |||
==فقه سیاسی== | ==فقه سیاسی== | ||
از میان نظریات موجود درباره فقه سیاسی، محمدمهدی شمس‌الدین در کنار سید محمدباقر صدر و محمدجواد مغنیه، معتقد به دولت انتخابی اسلامی است.<ref>حقیقت، «فقه سیاسی و دموکراسی»، ص۴۸.</ref> به باور شمس‌الدین، فقیهان در دوره غیبت معصوم(ع) به دو منصب قضاوت و نیز بیان احکام ثابت شرعی منصوب شده‌اند و مناصب دیگری از جمله سلطه سیاسی و حاکمیت دولت برای آنان اثبات نشده است. وی همچنین معتقد است فقیهان در تدبیر امور سیاسی نائب امام معصوم نیستند و بر مردم ولایت ندارند و مقدرات سیاسی مردم به عهده خود آنها است. از نظر وی فقاهت شرط ریاست دولت منتخب اسلامی نیست و تمامی مسائل دولت و از جمله رئیس دولت با مراجعه به آرای عمومی تعیین می‌شود.<ref>کدیور، نظریه‌های دولت در فقه شیعه، ص۱۷۱-۱۷۴ به نقل از اطاعت، «مشارکت سیاسی در اندیشه فقهای شیعه»، ص۸۳.</ref> | از میان نظریات موجود درباره فقه سیاسی، محمدمهدی شمس‌الدین در کنار سید محمدباقر صدر و محمدجواد مغنیه، معتقد به دولت انتخابی اسلامی است.<ref>حقیقت، «فقه سیاسی و دموکراسی»، ص۴۸.</ref> به باور شمس‌الدین، فقیهان در دوره غیبت معصوم(ع) به دو منصب قضاوت و نیز بیان احکام ثابت شرعی منصوب شده‌اند و مناصب دیگری از جمله سلطه سیاسی و حاکمیت دولت برای آنان اثبات نشده است. وی همچنین معتقد است فقیهان در تدبیر امور سیاسی نائب امام معصوم نیستند و بر مردم ولایت ندارند و مقدرات سیاسی مردم به عهده خود آنها است. از نظر وی فقاهت شرط ریاست دولت منتخب اسلامی نیست و تمامی مسائل دولت و از جمله رئیس دولت با مراجعه به آرای عمومی تعیین می‌شود.<ref>کدیور، نظریه‌های دولت در فقه شیعه، ص۱۷۱-۱۷۴ به نقل از اطاعت، «مشارکت سیاسی در اندیشه فقهای شیعه»، ص۸۳.</ref> | ||