محمدحسین غروی نائینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، به تصحیح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | * نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، به تصحیح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | ||
* حائری، عبدالهادی، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ ش. | * حائری، عبدالهادی، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ ش. | ||
* | * فیرحی ، داوود، فقه و سیاست در ایران معاصر، تهران، نشر نی، ۱۳۹۲ش. | ||
* فیرحی، داوود، آستانه تجدد، تهران، نشر نی، ۱۳۹۴ش. | |||
* منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی، مترجم محمود صلواتی و ابوالفضل شکوری، قم، موسسه کیهان، ۱۴۰۹ق. | |||
* ورعی، سید جواد، پژوهشی در اندیشه سیاسی نائینی، قم، مركز تحقيقات علمي دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، ۱۳۸۲ش. | |||
* نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، به تصحیح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{عالمان فقه معاصر}} | {{عالمان فقه معاصر}} | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۶
آیت الله میرزا محمدحسین غروی نائینی
معرفی و زندگی‌نامه
محمدحسین غروی نائینی (۱۲۷۶-۱۳۵۵ق/۱۲۴۰-۱۳۱۵ش) مشهور به میرزای نائینی از فقیهان و مراجع شیعه در قرن چهاردهم قمری و از علمای طرفدار نهضت مشروطه ایران بود.[۱] وی متولد شهر نائین در خانواده‌ای روحانی و تحصیل‌کرده نزد علمایی چون جهانگیرخان قشقایی، میرزای شیرازی و آخوند خراسانی در شهرهای اصفهان، سامرا، کربلا و نجف بود.[۲] همراهی با میرزای شیرازی در نهضت تنباکو،[۳] همکاری با آخوند خراسانی و عبدالله مازندرانی در نهضت مشروطه ایران[۴] و همچنین اعلام جهاد علیه انگلیس در عراق به همراه سید ابوالحسن اصفهانی از جمله فعالیت‌های سیاسی نائینی بوده است.[۵] نائینی پس از محمدتقی شیرازی به همراه سید ابوالحسن اصفهانی جزو مراجع تقلید شیعه شد.[۶] او در سال ۱۳۵۵ق در ۸۲ سالگی در نجف درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد.[۷]
جایگاه و اهمیت در فقه معاصر
اهمیت و جایگاه نائینی در میان فقهای معاصر، به خاطر مکتب اصولی و نوآوری‌های فقهی و اصولی او است، به صورتی که از او به عنوان مجدد علم اصول نام برده شده است.[۸] شهرت علمی میرزای نائینی بیشتر به دلیل تألیف رساله معروف تنبیه الامه و تنزیه المله است که آن را نخستین رساله منظم در اندیشه سیاسی شیعه دانسته‌اند؛ رساله‌ای که به دفاع نظری از کلیت اصول مشروطیت برخاست و مشروعیت نظام حکومت قانون را تثبیت کرد.[۹] تأسیس «فقه المشروطه» به‌عنوان فصل جدیدی در تاریخ اجتهاد و فقه سیاسی شیعه را مرهون تلاش‌های نائینی در رساله تنبیه الامه دانسته‌اند.[۱۰] ادبیاتی که در حوزه نظر باقی نماند و ارتباط تنگاتنگی با نهادهای مشروطه در ایران پیدا کرد.[۱۱] به گفته حسینعلی منتظری از مراجع تقلید معاصر شیعه، نائینی در این کتاب توانسته فروع نوینی از فقه حکومتی را بر اساس اصول القایی ائمه شیعه تفریع و تأسیس کند.[۱۲] به باور داوود فیرحی از پژوهشگران عرصه فقه سیاسی، تنبیه الامه مقدمات بیان دینی از آزادی و دموکراسی را در مذهب شیعه فراهم آورد و اهمیت مضاعفی از دیدگاه رابطه دین و تجدد دارد.[۱۳]
آثار
آثار میرزای نائینی به گفته سید محسن امین در کتاب اعیان الشیعه به دو دسته تقسیم می‌شود. برخی از آثار به قلم خود او نگاشته شده و برخی نیز تقریراتی است که شاگردان نائینی از درس‌های او نوشته‌اند. رساله تنبیه الامه و تنزیه المله، وسیلة النجاة (رساله عملیه)، حواشی علی العروة الوثقی، رساله الصلاة فی اللباس المشکوک، رسالة فی احکام الخلل فی الصلاة، رسالة فی نفی الضرر، رسالة فی التعبدی و التوصلی و اجوبة مسائل المستفتین (سوال و جواب فتوایی) ازجمله آثار نوشته شده به دست خود او است.[۱۴] کتاب‌های منیة الطالب فی شرح المکاسب (موسی خوانساری)، کتاب الصلاة (محمدعلی کاظمی)، اجود التقریرات (سید ابوالقاسم خویی) و فوائد الاصول (محمدعلی کاظمی) نیز از جمله تقریرات درس‌های او است.[۱۵]
بنیان‌ها و مبانی فکری
آرا و اندیشه‌ها در حوزه فقه معاصر
منابع مطالعاتی
پانویس
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۵۴.
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۵۴؛ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه (نقباءالبشر ...)، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۹۳
- ↑ سید رضی شیرازی، حماسه فتوا، ویژه نامه روزنامه جمهوری اسلامی.
- ↑ حائری، تشیع و مشروطیت، ۱۳۶۴ش، ص۱۵۶-۱۵۷.
- ↑ نائینی، تنبیه الامه و تنزیه المله، ص ۱۶؛ حائری، تشیع و مشروطیت، ۱۳۶۴ش، ص۱۷۵-۱۷۸
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۵۴.
- ↑ امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۵۴
- ↑ ورعی، پژوهشی در اندیشه سیاسی نائینی، ۱۳۸۲ش، ص۱۸
- ↑ طباطبایی، نظریه حکومت قانون در ایران، ۱۳۸۶ش، ص۴۸۲.
- ↑ فیرحی، فقه و سیاست، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۸۱.
- ↑ فیرحی، فقه و سیاست در ایران معاصر، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۳۳۵.
- ↑ منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۳.
- ↑ فیرحی، داوود، آستانه تجدد، ۱۳۹۴ش، ص۱-۲.
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۵۵.
- ↑ نائینی، تنبیه الامه، ۱۳۸۲ش، (در مقدمه به قلم سید جواد ورعی)، ص۱۸-۱۹.
منابع
- امین، سیدمحسن، اعیان‌الشیعه، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۶ق.
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه (نقباء البشر فی القرن الرابع عشر)، مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ق.
- حماسه فتوا، ویژه‌نامه روزنامه جمهوری اسلامی به مناسبت سده وفات میرزای شیرازی، سال ۱۳۷۰ش، مصاحبه با آیت‌اللَّه سیدرضی شیرازی.
- نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، به تصحیح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.
- حائری، عبدالهادی، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ ش.
- فیرحی ، داوود، فقه و سیاست در ایران معاصر، تهران، نشر نی، ۱۳۹۲ش.
- فیرحی، داوود، آستانه تجدد، تهران، نشر نی، ۱۳۹۴ش.
- منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی، مترجم محمود صلواتی و ابوالفضل شکوری، قم، موسسه کیهان، ۱۴۰۹ق.
- ورعی، سید جواد، پژوهشی در اندیشه سیاسی نائینی، قم، مركز تحقيقات علمي دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، ۱۳۸۲ش.
- نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، به تصحیح سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.