مشارکت سیاسی (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در این مقاله لیستی از منابع فقهی مرتبط با مفهوم [[مشارکت سیاسی]] از جمله کتاب‌ها، مقالات، پایان‌نامه‌ها و نشست‌های علمی که از منظر فقه معاصر به این مسئله پرداخته‌اند، جمع‌آوری شده است.
در این مقاله لیستی از منابع فقهی مرتبط با مفهوم [[مشارکت سیاسی]] از جمله کتاب‌ها، مقالات، پایان‌نامه‌ها و نشست‌های علمی که از منظر فقه معاصر به این مسئله پرداخته‌اند، جمع‌آوری شده است.


مشارکت سیاسی به عنوان مفهومی که به موازات تغییر در مفهوم سیاست و نظام سیاسی وارد حوزه عمل سیاسی شهروندان شده است به مجموعه فعالیت‌های شهروندان یک کشور تعریف می‌شود که درصدد نفوذ در سیاست یا حمایت از حکومت خاصی هستند که شامل دو مقوله مشارکت حمایت‌جویانه و رقابت‌آمیز است.  
مشارکت سیاسی به لحاظ مفهومی یک پدیده جدید و مختص به دولت‌های مدرن است هرچند به لحاظ مصداقی نمودهایی از آن را می‌توان در نظام‌های کهن یافت.<ref>سجادی، «مبانی فقهی مشارکت سیاسی»، ص۷۳.</ref> این مفهوم که به موازات تغییر در مفهوم سیاست و نظام سیاسی وارد حوزه عمل سیاسی شهروندان شده است به مجموعه فعالیت‌های شهروندان یک کشور تعریف می‌شود که درصدد اعمال نفوذ در سیاست یا حمایت از حکومت خاصی هستند.<ref>فیرحی، «مفهوم مشارکت سیاسی»، ص۴۲.</ref>مشارکت سیاسی شامل دو مقوله مشارکت حمایت‌جویانه و رقابت‌آمیز است.  


==کتاب‌ها==
==کتاب‌ها==
خط ۴۸: خط ۴۸:
* دین و مشارکت سیاسی، سید حسن طاهری خرم آبادی(گفت گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۸، ۱۳۷۹ش. [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/207763 لینک گفتگو]
* دین و مشارکت سیاسی، سید حسن طاهری خرم آبادی(گفت گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۸، ۱۳۷۹ش. [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/207763 لینک گفتگو]
* دین و مشارکت سیاسی، محمد مومن (گفت و گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۷، ۱۳۷۸ش. [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/207747 لینک گفتگو]
* دین و مشارکت سیاسی، محمد مومن (گفت و گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۷، ۱۳۷۸ش. [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/207747 لینک گفتگو]
==پانویس==
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۳

در این مقاله لیستی از منابع فقهی مرتبط با مفهوم مشارکت سیاسی از جمله کتاب‌ها، مقالات، پایان‌نامه‌ها و نشست‌های علمی که از منظر فقه معاصر به این مسئله پرداخته‌اند، جمع‌آوری شده است.

مشارکت سیاسی به لحاظ مفهومی یک پدیده جدید و مختص به دولت‌های مدرن است هرچند به لحاظ مصداقی نمودهایی از آن را می‌توان در نظام‌های کهن یافت.[۱] این مفهوم که به موازات تغییر در مفهوم سیاست و نظام سیاسی وارد حوزه عمل سیاسی شهروندان شده است به مجموعه فعالیت‌های شهروندان یک کشور تعریف می‌شود که درصدد اعمال نفوذ در سیاست یا حمایت از حکومت خاصی هستند.[۲]مشارکت سیاسی شامل دو مقوله مشارکت حمایت‌جویانه و رقابت‌آمیز است.

کتاب‌ها

  • مبانی فقهی حقوقی مشارکت‌های سیاسی اجتماعی زنان، عطیه پور علی، تهران، انتشارات خرسندی، ۱۳۹۸ش.
  • مشارکت سیاسی در فقه سیاسی شیعه، سید سجاد ایزدهی، قم، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۷ش.
  • راهکارهای فقه سیاسی شیعه برای گسترش مشارکت سیاسی، ناصر علی رحمانی، قم، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص)، ۱۳۹۴ش.
  • وجوه فقهی نقش مردم در حکومت، سیدمحسن طباطبایی‌فر، تهران، نشرنی، ۱۳۹۳ش.
  • حدود مشارکت سیاسی زنان از دیدگاه اسلام، محمدمهدی شمس الدین، مترجم محسن عابدی، قم، نشر بعثت، ۱۳۹۱ش.
  • بیعت در فقه سیاسی شیعه، علی شیرخانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۰ش.
  • امام خمینی و نقش مشارکتی مردم در نظام سیاسی، سید طه هاشمی، تهران، نشر شهاب ثاقب، ۱۳۸۷ش.
  • مبانی دینی تحزب و مشارکت سیاسی، محمد منصورنژاد، تهران، نشر جوان پویا، ۱۳۸۶ش.
  • مشارکت عمومی، حاکمیت ملی و نظارت همگانی در فقه سیاسی و حقوق اساسی، محسن اسماعیلی، قم،دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۴ش.
  • حاکمیت اسلامی و مشارکت سیاسی، علیرضا تقی پور، قم، نشر اندیشه و فرهنگ دینی، ۱۳۸۳ش.
  • مشارکت سیاسی از دیدگاه امام خمینی (ره)، علی اصغر حسینی، قم، انتشارات حبیب، ۱۳۸۲ش.

مقالات

نشست و گفتگو

  • دین و مشارکت سیاسی، سید حسن طاهری خرم آبادی(گفت گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۸، ۱۳۷۹ش. لینک گفتگو
  • دین و مشارکت سیاسی، محمد مومن (گفت و گو)، در نشریه علوم سیاسی، شماره ۷، ۱۳۷۸ش. لینک گفتگو

پانویس

  1. سجادی، «مبانی فقهی مشارکت سیاسی»، ص۷۳.
  2. فیرحی، «مفهوم مشارکت سیاسی»، ص۴۲.