فقه و دولت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←محتوا: اصلاح متن) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (افزودن شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نگارش}} | {{نگارش}} | ||
کتاب فقه و دولت حاصل سخنرانی‌هایی درباره موضوعات فقه معاصر که بیشتر آن حول فقه سیاسی و ناظر به موضوعاتی از قبیل مصلحت، محدودسازی قدرت، جایگاه مردم در حکومت اسلامی و رابطه رسانه و حکومت. نظریه‌پردازانی که سخنرانی‌های آنان در این کتاب ذکر شده، بیشتر اساتید حوزه علمیه قم هستند؛ از جمله: سیف‌الله صرامی، محمدجواد ارسطا، محسن غرویان، محمد سروش محلاتی و سید جواد ورعی. | |||
پاره‌ای از مضامین و نظریات مطرح شده در کتاب عبارتند از: به‌گفته [[سیف‌الله صرامی]]، ترتیب مصالح در سیره امام علی(ع) چنین بوده است: اسلام، وحدت مسلمین، حفظ حکومت مسلمین، عدالت، امنیت و در نهایت احکام خاص فقهی. به‌گفته [[کاظم قاضی‌زاده]]، بر اساس سیره پیامبر و امام علی(ع)، شش حق مردم در رابطه با حکومت عبارت است از: تعیین حاکم، مشارکت در تصمیم‌گیری، اشراف بر حاکمان، نصیحت، امر به معروف و نهی از منکر، و در پایان اعتراض عملی. چنانکه [[سید جواد ورعی]] گفته، مردم در زمان غیبت در سه موقعیت حق نافرمانی در برابر حکومت دارند: ۱. قوانین و تصمیمات خلاف شرع، ۲. احکام و مقررات و تصمیمات اشتباه، و ۳. عمل نکردن حکومت به وظایف خود در قبال مردم. | |||
مباحث و بخش‌های کتاب بدون دسته‌بندی و ترتیب مشخصی چینش شده است و برخی از مطالب آن ارتباط وثیقی با مسائل مطرح در دانش فقه ندارد. | |||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== | ||
کتاب فقه و دولت، از مجموعه کتاب‌های مؤسسه فهیم در موضوع فقه سیاسی که ۱۹ سخنرانی درباره مصلحت، محدودسازی قدرت، جایگاه مردم در حکومت اسلامی، و همچنین رسانه و حکومت از منظر فقهی را در بر دارد و عالمانی از جمله سیف‌الله صرامی، محمدجواد ارسطا، محسن غرویان، محمد سروش محلاتی، سید جواد ورعی، مهدی پورحسین، محمدهادی مفتح و کاظم قاضی‌زاده، در آن به نظریه‌پردازی پرداخته‌اند. | کتاب فقه و دولت، از مجموعه کتاب‌های مؤسسه فهیم در موضوع فقه سیاسی که ۱۹ سخنرانی درباره مصلحت، محدودسازی قدرت، جایگاه مردم در حکومت اسلامی، و همچنین رسانه و حکومت از منظر فقهی را در بر دارد و عالمانی از جمله سیف‌الله صرامی، محمدجواد ارسطا، محسن غرویان، محمد سروش محلاتی، سید جواد ورعی، مهدی پورحسین، محمدهادی مفتح و کاظم قاضی‌زاده، در آن به نظریه‌پردازی پرداخته‌اند. | ||