|
|
| خط ۳۴: |
خط ۳۴: |
|
| |
|
| ===== بحث سوم: شکنجه کردن جاسوس و اعتبار اقرارات تحت شکنجه ===== | | ===== بحث سوم: شکنجه کردن جاسوس و اعتبار اقرارات تحت شکنجه ===== |
| دو قول وجود دارد: ۱. جواز: شیخ محمدهادی معرفت و آقای منتظری: جواز تعزیر، نه حد؛ ۲. حرمت اجبار و بی اعتباری اقرار تحت فشار و تهدید، رأی مشهور.<br> | | در بحث شکنجه جاسوس و اعتبار اقراری تحت شکنجه، نویسنده دو قول جواز و حرمت و بی اعتباری اقرار را با قائلان و ادله آنان مطرح می‌کند. |
| ادله جواز<br> | | در عنوان «تتمه روایات عامه درباره شکنجه» ده روایت نقل شده و پس از آن ذیل دو عنوان «سخنان فقهای شیعه» و «سخنان فقهای عامه» اقوال برخی از ایشان مطرح شده است. |
| نویسنده سه روایت را مطرح می‌کند، سپس می‌نویسد: با امثال این نص نمی‌توان جواز تعزیر کتمان‌کننده حقیقت یا جاسوس را نتیجه گرفت، بلکه باید نصوص متعدد باشد و به حد تواتر یا دست کم استفاضه برسد تا بتوان فی الجمله مدعی جواز تعزیر شد.<br>
| | نویسنده در نهایت نتیجه می‌گیرد که شکنجه کسی که حقیقت را پنهان می‌کند با هدف اقرار گرفتن نامشروع است و این گونه تصرف، تسلط یا ولایت بر دیگری است که مقتضای اصل، عدم ولایت فردی بر دیگری است، مگر با دلیل (مصلحت).<br> |
| روایات بیانگر عدم جواز تعزیر<br>
| | |
| نویسنده پس از نقل روایات این بحث می‌نویسد: نهایت دلالت این روایات عدم ترتیب اثر به اقرار است، اما بر حرمت شکنجه دلالتی ندارند. برخی فقها این کار را حرام می‌دانند.<br>
| |
| * در روایات جواز دو روایت مربوط به مسئله‌ای بود که کسی مطلبی را مخفی می‌کرد؛ اما به نظر روایات حرمت شکنجه مطلق هستند و نویسنده با استفاده از اطلاق روایات، به حرمت شکنجه برای اقرار گرفتن از جاسوس رسیده است.<br>
| |
| در عنوان «تتمه روایات عامه درباره شکنجه» ده روایت نقل شده است.<br> | |
| * هیچ یک از این ده روایت درباره جاسوسی نیست؛ بلکه یا کلی هستند یا درباره دزدی و نپرداختن خراج و جزیه.<br>
| |
| در ادامه ذیل عنوان «سخنان فقهای شیعه»، اقوال سید عبدالاعلی سبزواری، شیخ طوسی، یحیی بن سعید حلی، شیخ نجفی و محقق حلی آمده و به این نتیجه ختم شده که رأی مشهور و صحیح عدم جواز شکنجه است؛ اما طبق عنوان ثانوی (مصلحت دولت اسلامی و مسلمانان) می‌توان زیر نظر حاکم شرعی و طبق رأی وی به آن اقدام کرد.<br>
| |
| در «سخنان فقهای عامه» از الخراج، ابن‌حزم، ابن‌عابدین، سید سابق و سمرقندی نقل قول می‌شود و نتیجه آن نیز حرمت تهدید و تنبیه برای اقرار است.<br>
| |
| نتیجه نهایی<br> | |
| شکنجه کسی که حقیقت را پنهان می‌کند با هدف اقرار گرفتن نامشروع است و این گونه تصرف، تسلط یا ولایت بر دیگری است که مقتضای اصل، عدم ولایت فردی بر دیگری است، مگر با دلیل (مصلحت).<br> | |
| ==== تجسس به مصلحت اسلام و نظام اسلامی ==== | | ==== تجسس به مصلحت اسلام و نظام اسلامی ==== |
| در این بخش به سه آیه استناد شده است:<br> | | در این بخش به سه آیه استناد شده است:<br> |