|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| به انگلیسی: embryo cloning<ref>عسگری یزدی، و مسعود میرزایی، «بررسی و نقد شبیه‌سازی انسانی از منظر فقه اسلامی (شیعه و اهل‌سنت)»، ص۷۹۷.</ref>
| |
|
| |
|
| در فقه اهل‌تسنن از همزادسازی انسان با عناوین مختلفی مانند «التنسیل الجنینی»،<ref>ابوالبصل، «عملیات التنسیل»، ص۶۵۵.</ref> «الاستتئام»<ref>عبدالفتاح هدی، «الاستنساخ البشری بین الرفض و القبول»، ص۴۲۲.</ref>، «الاستنساخ الجسدی»، «الاستنساخ الجنینی» یا «تکثیر النطفة» یا «توأمة الاجنة» یاد می‌شود.<ref>گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، ۱۴۳۱ق، ص۱۷۱.</ref> اکثر فقهای اهل‌تسنن همزادسازی انسان را حرام دانسته‌اند.<ref>گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، ۱۴۳۱ق، ص۱۷۱.</ref> در دهمین نشست مجمع فقه اسلامی، که در مکه برگزار شد، مسئله شبیه‌سازی انسان مطرح شد و در بیانیه نهایی این مجمع، علاوه بر حرمت شبیه‌سازی انسان، بر حرمت همزادسازی انسان نیز تأکید شد.<ref>موسوی، قرارات مجمع الفقه الاسلامی، ص۲۸۲.</ref> موارد ذیل از جمله ادله‌ای است که بر حرمت همزادسازی اقامه کرده‌اند:
| |
| * مخالفت با آیه ۷۰ سوره اسراء<ref>وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا.</ref>؛ بر اساس این آیه خداوند انسان را تکریم کرده است، اما به‌کارگیری این روش در تولید نسل انسانی با تمییز افراد از یکدیگر را مشکل ساخته، با تکریم انسان‌ها ناسازگار است.<ref>گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، ۱۴۳۱ق، ص۱۷۱.</ref> چنان‌که گفته شده، انسان، از همان لحظه شکل‌گیری نطفه انسانی است که تکریم آن واجب است و نمی‌توان جزئی از بدنش را از او جدا کرد.<ref>ابوالبصل، «عملیات التنسیل»، ص۶۵۷.</ref>
| |
| * حرمت ضرر رساندن به مادر یا سلول اولیه؛ همزادسازی و جداسازی سلول اولیه و تبدیل آن به جنین‌های متعدد، ممکن است به مادر یا جنینِ نخستین ضرر برساند و ضرر رساندن به آنها حرام است.<ref>ابوالبصل، «عملیات التنسیل»، ص۶۵۸.</ref>
| |
| * مخالفت با سنت تمایز انسان‌ها از یکدیگر؛ انسان‌های همزاد به صورت کامل شبیه یکدیگرند، در حالی که سنت هستی بر این است که انسان‌ها در اوصاف و خلقت خود با یکدیگر اختلاف داشته باشند.<ref>گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، ۱۴۳۱ق، ص۱۷۱.</ref>
| |
| * اختلاط انساب؛ یکی از بزرگ‌ترین اصول همۀ شریعت‌‌ها، حفظ نسب است، اما با این روش که گاهی سلول‌ها به رحم افراد دیگر منتقل می‌شود، نسب افراد با هم مخلوط می‌شوند.<ref>گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، ۱۴۳۱ق، ص۱۷۱.</ref>
| |
|
| |
| در مقابل برخی فقیهان اهل‌تسنن، با ذکر شرایطی همزادسازی را جایز دانسته‌اند. از جمله شرط‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: ۱. به‌کارگیری سلول در رحمِ همسر، ۲. انجام عمل در زمان زوجیت، ۳. موافقت زوج و زوجه ۴. معلوم ماندن نسب.<ref>الاشقر، ابحاث اجتهادیة فی الفقه الطبی، ۱۴۲۲ق، ص۳۶.</ref>
| |
|
| |
| == منابع ==
| |
| * الاشقر، محمد سلیمان، ابحاث اجتهادیة فی الفقه الطبی، ۱۴۲۲ق.
| |
| * عسگری یزدی، علی، و مسعود میرزایی، [https://jorr.ut.ac.ir/article_65273_15681b46c24f09d51efab3bcea649aea.pdf «بررسی و نقد شبیه‌سازی انسانی از منظر فقه اسلامی (شیعه و اهل‌سنت)»]، در مجله پژوهش‌های فقهی، شماره 4، زمستان 1396ش.
| |
| * گروهی از مؤلفان، الفقه الطبی، جامعة الامام محمد بن سعود الاسلامیه، ریاض، ۱۴۳۱ق.
| |
| * موسوی، محمدکاظم، قرارات مجمع الفقه الاسلامی مع مقارنتها بآراء الإمامیة الاثنی‌عشریة، تهران، المرکز العالی للدراسات التقربیه، ۱۴۳۳ق.
| |
| * ابوالبصل، عبدالناصر، «عملیات التنسیل»، در کتاب دراسات فقهیة فی قضایا طبیة معاصرة، عمان، دار النفائس، ۱۴۲۱ق.
| |
| * عبدالفتاح هدی، عماد عبدالعاطی، [https://bfda.journals.ekb.eg/article_147295_5c1759e64e3f0139e18b270e5e3fd02d.pdf «الاستنساخ البشری بین الرفض و القبول»]، اسکندریه، جلد پنجم از شماره ۲۸ سالنامه دانشکده معارف اسلامی و عربی، ۲۰۱۲م.
| |