|
|
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| شبیه‌سازی اعضای انسان | | شبیه‌سازی اعضای انسان |
|
| |
|
| |
| === ناتمام بودن ادله حرمت اولی شبیه‌سازی انسان ===
| |
| ناظم‌زاده ادله حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی را در دو مقام (دلایل اهل‌سنت و ادله فقهای شیعه) بررسی کرده است.(ص۲۴۱) مؤلف، هشت دلیل نخست را از سنی‌مذهبان و سه دلیل آخر را از فقهای شیعه نقل کرده است. بیشتر دلیل‌هایی که نویسنده برای حرمت شبیه‌سازی به حکم اولی ذکر کرده (به غیر از دو دلیل نخستِ اهل‌سنت و دو دلیل نخستِ شیعیان) تفصیلِ همان ادله‌ایست که وی در حرمت شبیه‌سازی به حکم ثانوی ذکر کرده است. این ادله چنین‌اند:
| |
| # حرمت تولید انسان از غیر آمیزش جنسی؛
| |
| # حرمت اختلاط میاه و اَنساب؛
| |
| # ابهام در رابطه خویشاوندی؛
| |
| # ابهام در احکام نفقه و ارث؛
| |
| # الغای مفهوم مادری؛
| |
| # امکان شکل‌گیری روابط نامشروع؛
| |
| # سوء استفاده مجرمانه از شبیه‌سازی؛
| |
| # از بین رفتن نهاد خانواده.(ص۲۴۱-۲۵۸)
| |
| # جایز نبودن تغییر خلق خدا؛
| |
| # عدم مالکیت انسان بر جسم خود؛
| |
| # از بین رفتن نظام خانواده.(ص۲۵۸-۲۷۴)
| |
| ناظم‌زاده قمی، با بررسی همه اشکالات یادشده و پاسخ به آنها، در پایان چنین نتیجه گرفته است که شبیه‌سازی انسان نه به حکم اولی و نه به حکم ثانوی حرام نیست.(ص۲۷۴) او در پایان کتاب و در فصل ششم، در تأیید دیدگاه خود فوائدی را برای اقسامِ سه‌گانه شبیه‌سازی، یعنی شبیه‌سازی اعضا، همزادسازی و شبیه‌سازی کامل انسان ذکر کرده است که از جمله آنها می‌توان به درمان بیماری‌ها، درمان ناباروری و شبیه‌سازی افراد نابغه اشاره کرد.(ص۲۷۵-۲۷۸)
| |