کاربر:Rezashams/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[کافر بی‌طرف]] کافری است که مشغول جنگ با مسلمین و متعهد به پرداخت جزیه نیست. در اصطلاح فقهی، کافر، به کافر حربی و کافر ذمی تقسیم می‌شود. کافران ذمی، کفار اهل کتابی هستند که به اسلام روی‌ نیاوردند و در عوض متعهد به پرداخت اموالی به عنوان جزیه به حاکم اسلامی شده‌اند. در مقابل کافری که غیر از این باشد کافر حربی اطلاق می‌شود. از احکامی که فقیهان برای کافران حربی برشمردند اموری مانند محترم نبودن اموال و ناموس آنهاست. از میان کافران حربی، کافر مُعاهَد استثنا شده است. معاهد کافری است که در خارج از مرزهای اسلام روابط سیاسی و در داخل دارای کنسولگری است و طبق معاهدات با آنها برخورد می‌کنیم. با توجه به این تعریف، کافر مستأمن مانند کارگزاران دولت‌های کفر یا گردشگران، جزو معاهد محسوب می‌شوند. با توجه به نظر مشهور کافر بی‌طرف از زمره کفار حربی است و همان حکم را دارد.
'''تکلم عیسی(ع) در گهواره''' سخن‌گفتن اعجازگونه [[عیسی(ع)]] در مقابل عالمان یهود برای رفع اتهام [[زنا]] از [[حضرت مریم(س)|مادرش]] و اعلام [[نبوت|مقام نبوتی]] است که [[خدا|خدای متعال]] برای او در نظر گرفته بود.<ref>صادقی تهرانی، «شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره».</ref> قرآن در سه آیه [[آیه ۴۶ سوره آل‌عمران|۴۶ آل‌عمران]]، [[آیه ۱۱۰ سوره مائده|۱۱۰ مائده]] و [[آیه ۲۹ سوره مریم|۲۹ مریم]] به سخن‌گفتن عیسی در مهد اشاره دارد.<ref>قرآن کریم.</ref>


در این میان برخی از فقیهان چون [[حسینعلی منتظری]] و [[سید علی خامنه‌ای]] معتقداند کافرانی که در سرزمین‌های بی‌طرف قرار دارند در حکم کافر حربی نیستند و اموال آنها محترم دانسته شده و تعرض به آنها حرام است. همچنین [[ناصر مکارم شیرازی]] تقسیم کافران به دو دسته ذمی و حربی را اشتباه می‌دانند. وی باور دارد کافران به چهار دسته ذمی، حربی، معاهد و مُهادِن منقسم‌اند که کافر بی‌طرف همان مهادن به معنای رها شده و در حال صلح است. او معتقد است کفار حربی بخش کوچکی از جامعه کفر را تشکیل می‌دهند.
به گفته پژوهشگران بنا بر نظر مشهور مراد از مهد  ایامی است که طفل بیشتر در آغوش مادر یا گهواره به سر می‌برد. در مقابل این رای برخی مفسران چون [[محمدهادی معرفت]] در [[التمهید فی علوم القرآن (کتاب)|کتاب التمهید]] معتقد به بازگشت مریم(س) چند سال بعد از ولادت عیسی به شهر است.  او می‌گوید منظور از مهد خردسالی عیسی است. به باور او وجه اعجاز در اصلِ تکلم نبوده است بلکه شیوه تکلم عیسی و آن عبارات، در آن سن مورد تعجب و خارق‌العاده دانسته شده است.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص210.</ref> معرفت معتقد است تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبراست.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص212.</ref>همچنین [[سید احمدخان هندی]] مفسر قرآن و اندیشمند مسلمان معتقد است تکلم عیسی در زمان خردسالی او بوده است نه وقتی که نوزاد انسان سخن نمی‌گوید.<ref>کاظمی، «نقدی بر اندیشه های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، ص138.</ref>


دیدگاه مشهور، مستند به برخی روایات و اجماع است که مخالفان با رد آن‌ها به حرمت جان، مال، آبرو و ناموس کافر بی‌طرف حکم کرده‌اند.
بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ [[سوره مریم]] عیسی در این سخنان خود را بنده خدا، صاحب کتاب، پیامبر الهی، و مایه برکت معرفی می‌کند. همچنن او بیان میکند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به [[نماز]]، [[زکات]] و محبت به مادرش توصیه شده است. بنا بر [[قرآن]] این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در جهان آخرت دوباره زنده خواهم شد.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، 1373ش، ص307.</ref>






==پانویس==
{{پانویس}}


==مقاله==
==منابع==
===فارسی===
{{منابع}}
#احترام مالی کافر بی‌طرف، امیر مهاجر میلانی، [[فصلنامه فقه و اصول]]، سال ۵۱، شماره ۱۱۷، ۱۳۹۸ش. [http://ensani.ir/fa/article/download/410516 مقاله را از اینجا بخوانید.]
 
#حرمت جان کافر بی‌طرف با تاکید بر آیات قرآن، امیر مهاجر میلانی، آموزه‌های فقه مدنی، شماره ۱۴، ۱۳۹۵ش. [http://ensani.ir/fa/article/download/374907 مقاله را از اینجا بخوانید.]
* [https://sadeghitehrani.com/?speech=thematic-tafsir-213 شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله‌العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

تکلم عیسی(ع) در گهواره سخن‌گفتن اعجازگونه عیسی(ع) در مقابل عالمان یهود برای رفع اتهام زنا از مادرش و اعلام مقام نبوتی است که خدای متعال برای او در نظر گرفته بود.[۱] قرآن در سه آیه ۴۶ آل‌عمران، ۱۱۰ مائده و ۲۹ مریم به سخن‌گفتن عیسی در مهد اشاره دارد.[۲]

به گفته پژوهشگران بنا بر نظر مشهور مراد از مهد ایامی است که طفل بیشتر در آغوش مادر یا گهواره به سر می‌برد. در مقابل این رای برخی مفسران چون محمدهادی معرفت در کتاب التمهید معتقد به بازگشت مریم(س) چند سال بعد از ولادت عیسی به شهر است. او می‌گوید منظور از مهد خردسالی عیسی است. به باور او وجه اعجاز در اصلِ تکلم نبوده است بلکه شیوه تکلم عیسی و آن عبارات، در آن سن مورد تعجب و خارق‌العاده دانسته شده است.[۳] معرفت معتقد است تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبراست.[۴]همچنین سید احمدخان هندی مفسر قرآن و اندیشمند مسلمان معتقد است تکلم عیسی در زمان خردسالی او بوده است نه وقتی که نوزاد انسان سخن نمی‌گوید.[۵]

بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ سوره مریم عیسی در این سخنان خود را بنده خدا، صاحب کتاب، پیامبر الهی، و مایه برکت معرفی می‌کند. همچنن او بیان میکند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به نماز، زکات و محبت به مادرش توصیه شده است. بنا بر قرآن این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در جهان آخرت دوباره زنده خواهم شد.[۶]


پانویس

  1. ↑ صادقی تهرانی، «شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره».
  2. ↑ قرآن کریم.
  3. ↑ منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص210.
  4. ↑ منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص212.
  5. ↑ کاظمی، «نقدی بر اندیشه های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، ص138.
  6. ↑ مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، 1373ش، ص307.

منابع

برگرفته از «https://feqhemoaser.com/index.php?title=کاربر:Rezashams/صفحه_تمرین۳&oldid=44884»