کاربر:Rezashams/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[مالکیت فضا و قرار]]، مالکیت بخش بالایی و زیرین زمین است. با توجه به قابلیت‌هایی که امروزه برای فضای محاذی و اعماق زمین پیدا شده است، بحث مالکیت فضا و قرار، به طور خاص در فقه معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. بهره‌برداری از معادن زیرزمینی، ایجاد خطوط برق، گاز و آب، خطوط قطارهای زیرزمینی و هوایی، استفاده از بالکن‌هایی که وارد املاک افراد خاص یا بخش عمومی شده از موضوعاتی است که با توجه به پیشرفت جوامع، بررسی فقهی مالکیت فضا و قرار را جدی‌تر می‌کند.
'''تکلم عیسی(ع) در گهواره''' سخن‌گفتن اعجازگونه [[عیسی(ع)]] در مقابل عالمان یهود برای رفع اتهام [[زنا]] از [[حضرت مریم(س)|مادرش]] و اعلام [[نبوت|مقام نبوتی]] است که [[خدا|خدای متعال]] برای او در نظر گرفته بود.<ref>صادقی تهرانی، «شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره».</ref> قرآن در سه آیه [[آیه ۴۶ سوره آل‌عمران|۴۶ آل‌عمران]]، [[آیه ۱۱۰ سوره مائده|۱۱۰ مائده]] و [[آیه ۲۹ سوره مریم|۲۹ مریم]] به سخن‌گفتن عیسی در مهد اشاره دارد.<ref>قرآن کریم.</ref>


سوالاتی که در این مسئله پرسش می‌شود چنین است: آیا افراد به صرف خرید زمین، فضای محاذی آن را مالک می‌شوند؟ میزان تصرف افراد در فضای محاذی املاکشان چه مقدار است؟ آیا افراد می‌توانند در فضای محاذی اماکن عمومی با نصب تابلو، یا ایجاد بالکن تصرف کنند؟ آیا در صورت وجود منابع طبیعی یا گنج در زیر زمین، فرد مالک آن می‌ شود؟
به گفته پژوهشگران بنا بر نظر مشهور مراد از مهد  ایامی است که طفل بیشتر در آغوش مادر یا گهواره به سر می‌برد. در مقابل این رای برخی مفسران چون [[محمدهادی معرفت]] در [[التمهید فی علوم القرآن (کتاب)|کتاب التمهید]] معتقد به بازگشت مریم(س) چند سال بعد از ولادت عیسی به شهر است.  او می‌گوید منظور از مهد خردسالی عیسی است. به باور او وجه اعجاز در اصلِ تکلم نبوده است بلکه شیوه تکلم عیسی و آن عبارات، در آن سن مورد تعجب و خارق‌العاده دانسته شده است.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص210.</ref> معرفت معتقد است تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبراست.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص212.</ref>همچنین [[سید احمدخان هندی]] مفسر قرآن و اندیشمند مسلمان معتقد است تکلم عیسی در زمان خردسالی او بوده است نه وقتی که نوزاد انسان سخن نمی‌گوید.<ref>کاظمی، «نقدی بر اندیشه های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، ص138.</ref>


از دیدگاه فقهی و حقوقی احتمالاتی نظیر نفی این مالکیت برای اشخاص و تحت اختیار دولت باقی ماندن آن، امکان بهره برداری به نحو محدود و مشخص، امکان بهره برداری اشتراکی بین مالک و دولت، امکان بهره‌برداری مشروط متصور است.در ماده 38 قانون مدنی ایران در تبیین مالکیت فضا و قرار، مالکیت زمین را مستلزم مالکیت فضای محاذی آن، تا هر کجا بالا رود و همچنین نسبت به زیر زمین میداند مگر آنچه را که قانون استثنا کرده است. بنابر نظر مشهور فقیهان امکان تصرف و مالکیت نامحدود برای مالک است. لکن در باب پیدا کردن گنج برخی مانند سید ابولقاسم خویی و محمدحسین نائینی معتقدند اگر گنج در حدود نامتعارف زمین باشد مالک، یابنده گنج است.  
بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ [[سوره مریم]] عیسی در این سخنان خود را بنده خدا، صاحب کتاب، پیامبر الهی، و مایه برکت معرفی می‌کند. همچنن او بیان میکند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به [[نماز]]، [[زکات]] و محبت به مادرش توصیه شده است. بنا بر [[قرآن]] این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در جهان آخرت دوباره زنده خواهم شد.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، 1373ش، ص307.</ref>






==پانویس==
{{پانویس}}


==منابع==
{{منابع}}


 
* [https://sadeghitehrani.com/?speech=thematic-tafsir-213 شرح سخنان عیسی مسیح در گهوارهپایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله‌العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی.
==کتاب==
===فارسی===
#مالکیت فضای محاذی زمین و احکام بهره‌برداری از آن، محمدحسن نجفی‌راد، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۷ش. [https://pic.ketab.ir/DataBase/bookpdf/97/97a23908.pdf کتاب را از اینجا بخوانید.]
#مالکیت عمق و فضای محاذی زمین، لقمان رضانژاد، علامه بهبهانی، قم، ۱۳۹۸ش. [https://pic.ketab.ir/DataBase/bookpdf/98/98609927.pdf کتاب را از اینجا بخوانید.]
 
===عربی===
 
==مقاله==
===فارسی===
#چالشهای فقهی مالکیت شهری، مبتنی بر ماده ۳۸ قانون مدنی ایران، زینب سنچولی و محمدرضا کیخا، فصلنامه جستارهای فقهی و اصولی، دوره ۸، شماره ۱، پیاپی ۲۶، ۱۴۰۱ش. [http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_72487_342aed25760397f852b6a298184f7f9f.pdf مقاله را از اینجا بخوانید.]
#ماهیت عمق وفضای محاذی زمین از حیث عینیت، حق و منفعت، محمدرسول آهنگران و لقمان رضانژاد، دوره ۷، شماره ۱، پیاپی ۲۲، ۱۴۰۰ش. [http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_69749_a1e0188bea7ad2faf90ca4d1767222a9.pdf مقاله را از اینجا بخوانید.]
#بررسی احکام و آثار مالکیت بر فضا و قرار زمین: مطالعه تطبیقی در فقه اسلامی و کامن‌لا، علی‌محمد یثربی قمی و پوریا شیرخانی، پژوهش‌های فقهی دوره ۱۶، شماره ۳، ۱۳۹۹ش. [https://jorr.ut.ac.ir/article_73824_86b91a83d97f131f76d78f876f323d66.pdf مقاله را از اینجا بخوانید.]
#معماری شهری و مالکیت فضای فراتر از حد متعارف ارتفاع، حمید رضا آرامی و محمود حکمت‌نیا و عزیزالله فهیمی، فصلنامه حقوق اسلامی، دوره ۱۶، شماره ۶۳، شماره پیاپی ۶۳، ۱۳۹۸ش. [http://hoquq.iict.ac.ir/article_38130_29c2c9b40d5fb757f7fb388f996d29fe.pdf مقاله را از اینجا بخوانید.]
#تحلیل فقهی حقوقی در فضای محاذی زمین(قسمت اول)، مرتضی مرادی گلستانی، ماهنامه، دادرسی، شماره ۱۳۱، ۱۳۹۷ش.
#قلمروی مالکیت فضا و قرار در حقوق اسلام و غرب با تأکید بر نظرات فقهی حضرت امام خمینی (ره)، جمشید میرزایی و عبدالسعید شجاعی، پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، دوره ۴، شماره ۳، پیاپی ۱۳، ۱۳۹۶ش. [https://csiw.qom.ac.ir/article_1210_b2b4a5aac1cffbd75b3efc6b41c95edb.pdf مقاله را از اینجا بخوانید.]
#مبانی مالکیت فضا و قرار در نظام حقوقی اسلام و غرب، محمد صالحی مازندرانی و جمشید میرزایی، پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، دوره ۲، شماره ۳، ۱۳۹۴ش. [https://www.sid.ir/fileserver/jf/4030113940305 مقاله را از اینجا بخوانید.]
#حق ارتفاق نسبت به ملک غیر و در احکام‌ و آثار املاک‌، نسبت به املاک مجاور. [https://bankmaghaleh.ir/مقاله-حق-ارتفاق-نسبت-به-ملك-غير-و-در-احك/ مقاله را از اینجا بخوانید.]
 
===عربی===
 
==پایان‌نامه==
===فارسی===
#قلمرو مالکیت اشخاص و دولت ها بر فضای محاذی و زیر زمین، رضا روان‌خواه، کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۳۹۹ش. [https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/d85f2badc3406362b55499976dbd643e/search/e3365f7920002ff8a98c0f1fe66c8a74 پایان‌نامه را از اینجا بخوانید.]
#مطالعه تطبیقی حقوق مالک زمین بر فضا و قرار در حقوق ایران، فرانسه و انگلیس، جمشید میرزایی، دکتری تخصصی، دانشگاه قم، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ۱۳۹۵ش. [https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/a5e067804723e9468cf03cae298b1494/search/e3365f7920002ff8a98c0f1fe66c8a74 پایان‌نامه را از اینجا بخوانید.]
 
===عربی===

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

تکلم عیسی(ع) در گهواره سخن‌گفتن اعجازگونه عیسی(ع) در مقابل عالمان یهود برای رفع اتهام زنا از مادرش و اعلام مقام نبوتی است که خدای متعال برای او در نظر گرفته بود.[۱] قرآن در سه آیه ۴۶ آل‌عمران، ۱۱۰ مائده و ۲۹ مریم به سخن‌گفتن عیسی در مهد اشاره دارد.[۲]

به گفته پژوهشگران بنا بر نظر مشهور مراد از مهد ایامی است که طفل بیشتر در آغوش مادر یا گهواره به سر می‌برد. در مقابل این رای برخی مفسران چون محمدهادی معرفت در کتاب التمهید معتقد به بازگشت مریم(س) چند سال بعد از ولادت عیسی به شهر است. او می‌گوید منظور از مهد خردسالی عیسی است. به باور او وجه اعجاز در اصلِ تکلم نبوده است بلکه شیوه تکلم عیسی و آن عبارات، در آن سن مورد تعجب و خارق‌العاده دانسته شده است.[۳] معرفت معتقد است تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبراست.[۴]همچنین سید احمدخان هندی مفسر قرآن و اندیشمند مسلمان معتقد است تکلم عیسی در زمان خردسالی او بوده است نه وقتی که نوزاد انسان سخن نمی‌گوید.[۵]

بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ سوره مریم عیسی در این سخنان خود را بنده خدا، صاحب کتاب، پیامبر الهی، و مایه برکت معرفی می‌کند. همچنن او بیان میکند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به نماز، زکات و محبت به مادرش توصیه شده است. بنا بر قرآن این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در جهان آخرت دوباره زنده خواهم شد.[۶]


پانویس

  1. صادقی تهرانی، «شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره».
  2. قرآن کریم.
  3. منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص210.
  4. منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیّه السلام در مهد»، ص212.
  5. کاظمی، «نقدی بر اندیشه های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، ص138.
  6. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، 1373ش، ص307.

منابع