کاربر:Rezashams/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←پانویس) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۸
آیه ۶۳ سوره شعراء اشاره به وحی الهی به حضرت موسی(ع) و نشان دادن راه نجات به او و بنی‌اسرائیل از دست فرعونیان دارد.[۱] به نقل از تفسیر نمونه بعد از ماجرای ایمان آوردن ساحران به موسی(ع) و خدای او، زمینه مساعدی برای تبلیغ دین فراهم شد و موسی(ع) سالیان متمادی تبلیغ آیین خود کرد. او با آوردن معجزات متعدد با بنی‌اسرائیل اتمام حجت نمود. بعد از مشخص شدن مومنان از کافران شبی دستور الهی بر کوچ از مصر رسید و خدا خبر از تعقیب شدن موسی توسط فرعونیان را به او داد.[۲]
مکارم شیرازی بنابر آیات دیگر این دستور را یک نقشه الهی برای نابودی و عذاب کافران دانسته است.[۳] همچنین خداوند در آیه 24 سوره دخان وعده هلاکت فرعونیان را در کنار امر به کوچ شبانه آنها بیان کرده است.[۴] نتیجه این تعقیب محاصره شدن بنی‌اسرائیل میان فرعونیان و دریا بود و بنی‌اسرائیل مضطرب و وحشت‌زده، مطمئن به غلبه فرعونیان بر آنها بودند.[۵] به گفته مکارم شیرازی در تفسیر آیه ۶۲ سوره شعراء موسی تشویش و اضطراب آنها را بی‌جا دانست و وعده هدایت الهی را داد.[۶] با توجه به آیه ۶۳ سوره شعراء در این میان وحی به موسی(ع) نازل شد که عصایت را به دریا بزن. دریا شکافت و آبها با روی هم قرار گرفتن مانند کوهی بزرگ گشتند و در میان دریا راهی نمایان شد.[۷]
بنابر روایات هنگامی که عصای موسی به دریا برخورد کرد و آن را شکافت ۱۲ راه در میان دریا پدیدار شد و هر گروهی از بنی‌اسرائیل از راهی رفتند.[۸] خداوند در آیه ۷۷ سوره طه از خشک بودن این مسیرها خبر داده است.[۹] به گفته مغنیه هنگامی که دریا شکافت فرعون این اتفاق را برای اطرافیانش به نفع خود تفسیر کرد و به آنها گفت دریا به فرمان من شکافته شده و دشمنانم را غرق خواهد کرد اما خود گرفتار شد.[۱۰] طبرسی معتقد است این دریا، دریای نیل مابین ایله و مصر بوده باشد و برخی معتقدند دریایی میان یمن و عربستان تا مصر به‌نام دریای قلزم است.[۱۱]
پانویس
- ↑ مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، 1373ش، ص370.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1371ش، ص224-244.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1371ش، ص236.
- ↑ سوره دخان، آیه 24.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۲۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۲۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۲۴۴.
- ↑ البرهان ج۴ ص۱۷۱.
- ↑ آیه۷۷، سوره طه.
- ↑ مغنیه، تفسیر الکاشف، 1424ق، ج۵، ص۴۹۹.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، 1372ش، ج۷، ص۳۰۱.
منابع
- بحرانی، هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، موسسة البعثة، ۱۴۱۵ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق: احمد قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.