باران مصنوعی (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[باران مصنوعی]] به باران حاصل از باروری مصنوعی ابرها گفته می‌شود. این پدیده در اثر احتیاج جوامع به تامین آب مصرفی در عرصه کشاورزی، صنعتی و آب آشامیدنی و نیاز به تعدیل آب و هوا ابداع گردیده است. در این روش به جای چرخه طبیعی باروری ابرها از مواد شیمیایی برای بارورسازی ابرها استفاده می‌شود. باران حاصل از این روش تفاوت چندانی با باران طبیعی ندارد با این حال ممکن است آسیب‌های زیستی به همراه داشته باشد. در زبان عربی به باران مصنوعی «المطر الصناعی» و به فرایند تولید آن، «الاستمطار» یا «استمطار الصناعی» گفته می‌شود. مراجع تقلید معاصر بارورسازی ابرها و تولید باران مصوعی را به شرط آنکه ضرر قابل توجه زیست‌محیطی نداشته باشد، جایز دانسته‌اند. به لحاظ فقهی پرسش‌هایی از این قبیل درباره باران مصنوعی قابل طرح است: با توجه به دخالت انسان و تغییر در چرخه طبیعی و ضررهای احتمالی آیا تولید باران مصنوعی جایز است؟ آیا آب حاصل از باران مصنوعی آب مطلق به شمار می‌رود؟ آیا شی متنجس با باران مصنوعی قابل تطهیر است؟ اگر محصول زراعی به‌وسیله باران مصنوعی آبیاری شود، آیا زکات محصول باید بر پایه آبیاری دیم محاسبه شود؟ چنانچه باران مصنوعی خسارات جانی یا مالی به دنبال داشته باشد مسئولیت مدنی و کیفری آن به عهده چه کسی است؟ در میان آثار فقهی تعداد اندکی به بررسی باران مصنوعی پرداخته‌‌اند و این موضوع نیازمند پژوهش بیشتر است.  

# لو فرضنا أنّ الغلّات تستقی بالمطر الصناعی، درس خارج فقه (زکات)، جعفر سبحانی تبریزی، ۱۳۹۳ش. [https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/sobhani/feqh/93/931015/%3Dباران%20%3Dمصنوعی متن را اینجا ببینید]

# بارور کردن مصنوعی ابرها، استفتائات ناصر مکارم شیرازی. [https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46503&mid=268426 متن را اینجا ببینید]

# ما حکم الاستمطار الصناعی؟ وأقوال أبرز العلماء، آیه احمد زقزوق، ۲۰۲۱م. [https://www.almrsal.com/post/1148042 یادداشت را اینجا ببینید]