۵٬۲۱۷
ویرایش
←جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
===جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی=== | ===جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی=== | ||
قاسمی با تردید در ادله قائلان به حرمت دریافت وجه در مقابل انجام کارهای واجب ازجمله طبابت، معتقد است دریافت اجرت برای طبابت در همه موارد وجوب عینی، کفایی، مستحب و مباح بدون اشکال است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۹-۴۰۴.</ref> به گفته او حتی دریافت حق الزحمه طبابت قبل از درمان نیز جایز است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۵.</ref> وی با استناد به ادله حرمت اکل مال به باطل و همچنین نقض سوگند پزشکی قائل به حرمت دریافت زیرمیزی توسط پزشکان شده است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۸.</ref> | قاسمی با تردید در ادله قائلان به حرمت دریافت وجه در مقابل انجام کارهای واجب ازجمله طبابت، معتقد است دریافت اجرت برای طبابت در همه موارد وجوب عینی، کفایی، مستحب و مباح بدون اشکال است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۹-۴۰۴.</ref> به گفته او حتی دریافت حق الزحمه طبابت قبل از درمان نیز جایز است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۵.</ref> وی با استناد به ادله حرمت اکل مال به باطل و همچنین نقض سوگند پزشکی قائل به حرمت دریافت زیرمیزی توسط پزشکان شده است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۸.</ref> | ||
==نقدها== | |||
اضافه‌نویسی‌ها و افزودن مطالب غیرمرتبط ازجمله نقدهای وارد بر کتاب فقه درمان است. در این کتاب که به زبان فارسی نوشته شده، هنگام استناد به آیات یا روایات، هم متن عربی و هم ترجمه فارسی آنها به صورت متوالی ذکر شده است؛ درحالی که در کتب فارسی نیاز به درج متن عربی و فارسی آیات و روایات به صورت پست سر هم وجود ندارد. این اشکال در جایی که متن آیات یا روایات طولانی است بروز بیشتری دارد.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۹۸.</ref> افراط در بحث‌های لغوی و ریشه‌یابی کلمات از دیگر مصادیق افزودن مطالب غیر مرتبط است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۱۰۷-۱۲۳.</ref> همچنین می‌توان به انعکاس فتاوای مشترک فقها به صورت متوالی اشاره کرد؛<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۰۱-۳۷۲.</ref> نویسنده در پیوست‌های کتاب و گاه در متن اصلی، متن چندین فتوای مشترک را ذکر کرده، در حالی که گزارش مضمون فتاوا به صورت مختصر کافی بود. | |||
از دیگر نقدهای وارد بر این کتاب، نقل اقوال بدون ارجاع به منبع خاصی است. نویسنده در مواردی با نقل نظر بدون مستندسازی،<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۸۲.</ref> آن را مبنا قرار داده و به رد یا تقویت آن پرداخته است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||