۱٬۱۴۲
ویرایش
Hamzeahmadi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (اصلاح عنوان و ویکیسازی بخش تبیین موضوع) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
فقها با توجه به روایات، اموری چون: «تشبه به خالق» و «تعظیم و پرستش» را به عنوان ملاکهایی برای حکم حرمت مجسمهسازی در نظر گرفتهاند. برخی فقهای معاصر حرمت مجسمهسازی را منوط به وجود این ملاکها دانستهاند؛ بهطوری که اگر این ملاکها تحقق یابد مجسمهسازی حرام است و در صورت فقدان این ملاکها، حرام نیست. | فقها با توجه به روایات، اموری چون: «تشبه به خالق» و «تعظیم و پرستش» را به عنوان ملاکهایی برای حکم حرمت مجسمهسازی در نظر گرفتهاند. برخی فقهای معاصر حرمت مجسمهسازی را منوط به وجود این ملاکها دانستهاند؛ بهطوری که اگر این ملاکها تحقق یابد مجسمهسازی حرام است و در صورت فقدان این ملاکها، حرام نیست. | ||
==تبیین | ==تبیین موضوع و جایگاه آن== | ||
مجسمهسازی از | مجسمهسازی از موضوعاتی است که فقیهان مسلمان به بررسی حکم شرعی آن پرداختهاند و در این باره حرمت مجسمهسازی را تنها مربوط به موجودات جاندار (ذیروح مانند انسان و حیوان) دانستهاند، نه غیرجانداران. مجسمهسازی در ادبیات فقها، در مقابل نقاشی قرار دارد و بهمعنای ساختن شکل یا صورتی در سه بعد است؛ چنانکه اگر بر آن نور بتابد سایه آن تشکیل میشود.<ref>اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، ج۸، ص۵۴.</ref> | ||
===جایگاه مسئله در فقه معاصر=== | ===جایگاه مسئله در فقه معاصر=== | ||
مجسمهسازی در فقه معاصر | مجسمهسازی در فقه معاصر بهعنوان یکی از مسائل مهم و مورد ابتلا در جوامع مسلمان، مورد توجه فقها قرار گرفته و درباره آن احکام فقهی صادر شده است.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب المحرمه، ج۲، ص۵۴۲.</ref> عدهای از فقیهان شیعه به اهمیت مجسمهسازی پرداختهاند؛ در این زمینه، ناصر مکارم شیرازی، بهرهگیری از مجسمهسازی را در راستای بزرگداشت شخصیتهای ملی، مذهبی و فرهنگی در جوامع اسلامی مورد اشاره قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج۲، ص۲۳۹.</ref> همچنین محمدجواد فاضل لنکرانی، مجسمهسازی را ابزاری برای بیان حقایق و مسائل اجتماعی خوانده است که میتواند ابزاری برای ترویج مفاهیم دینی و مقابله با تبلیغات ضددینی باشد.<ref>فاضل لنکرانی، «موضوعات و ملاکات در فقه هنر»، ص۲۷.</ref> | ||
ناصر مکارم شیرازی همچنین رباتهای کامپیوتری و عروسکها را نیز از مصادیق مجسمهسازی دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج۳، ص۱۶۸.</ref> محمداسحاق فیاض، ساخت مجسمه انسان و اعضای بدن او را نیز بهعنوان ابزاری برای تعلیم دانشجویان پزشکی به جای تشریح بدن انسان، مورد توجه قرار داده است.<ref>فیاض، الاستفتائات الشرعیة، ج۱، ص۱۰۹.</ref> محمدجواد فاضل لنکرانی همچنین مجسمهسازی و امور مشابه آن را از ضروریات زندگی انسانها خوانده و بر فقیهان لازم دانسته است که با توجه به مقتضیات زمان و نیازها و ضرورتهای جامعه اسلامی، در مقام استنباط حکم شرعی به این امور توجه داشته باشد.<ref>فاضل لنکرانی، «موضوعات و ملاکات در فقه هنر»، ص۲۷.</ref> | |||
==تاریخچه و زمینه شکلگیری== | ==تاریخچه و زمینه شکلگیری== |