هیپنوتیزم (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[هیپنوتیزم]] یا خواب مغناطیسی، فرایندی روانشناختی است که از طریق آن می‌توان به طور ناخودآگاه و به کمک تلقین، تغییرات محدودی را در روان فرد ایجاد نمود. در این روش، هوشیاری فرد محدود می‌شود و ممکن است گفتار یا رفتار خاصی را بدون اراده و تحت تاثیر هیپنوتیزم انجام دهد. از این رو هیپنوتیزم را نوعی خواب مصنوعی یا مغناطیسی دانسته‌اند. همچنین در زبان عربی با عنوان «التنویم المغناطیسی» از آن یاد می‌کنند. در این روش فرد از حالت طبیعی خارج شده و تا حدی مطابق خواست درمانگر رفتار می‌کند؛ از این رو در فقه معاصر پرسش‌های درباره هیپنوتیزم مطرح شده است: اساسا آیا هیپنوتیزم جایز است؟ با توجه به شباهت‌های این روش با خواب طبیعی، مسئولیت رفتارهای فرد در وضعیت هیپنوتیزم به عهده خودش است یا درمانگر یا هیچکدام؟ آیا رابطه سببیت میان درمانگر و رفتارهای فرد وجود دارد؟ اگر فرد تحت تاثیر هیپنوتیزم مرتکب قتل شود آیا می‌توان سبب را درمانگر و مباشر را خود فرد دانست؟ آیا گفته‌های فرد در وضعیت هیپنوتیزم از اعتبار حقوقی برخوردار است؟ اگر در این حالت فرد نسبت به خود اقرار نماید و یا درباره چیزی شهادت دهد، آیا اقرار یا شهادت وی معتبر است؟ اگر در فرایند هیپنوتیزم افشا سر، توهین یا هتک حرمت رخ دهد، مسئولیت کیفری آن به عهده درمانگر است؟ با توجه به آنکه این روش می‌تواند تغییراتی در باورهای فرد ایجاد کند، آیا تلقین باورهای کاذب جایز است؟