۴٬۰۷۹
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[مرور زمان]] یا تقادمِ مسقِط از مستنداتی است که ممکن است موجب ایجاد حق یا سقوط مجازات شود. اغلب کشورها، مرور زمان را در قوانین کیفری و حقوقی خود گنجانده‌اند. | [[مرور زمان]] یا تقادمِ مسقِط از مستنداتی است که ممکن است موجب ایجاد حق یا سقوط مجازات شود. اغلب کشورها، مرور زمان را در قوانین کیفری و حقوقی خود گنجانده‌اند. | ||
فقیهان حنفی و حنبلی مرور زمان را با استحسان | فقیهان حنفی و حنبلی مرور زمان را با استحسان می‌پذیرند اما فقیهان شیعه آن را در بسیاری موارد مغایر موازین شرعی دانسته‌اند. [[آیت‌الله خمینی|سید روح‌الله خمینی]] معتقد است حاکم در جرائم تعزیری می‌تواند بنا بر مصلحت به مرور زمان استناد کند؛ اما مرور زمان در اجرای حدود، قصاص و دیات را نپذیرفته‌اند. | ||
در | آنچه در فقه معاصر به دنبال پاسخ آن هستیم این است: آیا گذشت زمان می‌تواند ساقط کننده حق شکایت یا موجب به پایان رسیدن تعقیب یا دلیلی برای عدم اجرای مجازات یا تعزیر باشد؟ آیا با گذشت مدت زمان مشخصی، حق کسی اسقاط می‌شود؟ برعکس، آیا ممکن است مرور زمان باعث ایجاد حقی شود؟ مثلاً آیا می‌توان به فردی که مدتی زمین یا ملکی را در اختیار داشته است حق ملکیت اعطا کرد؟ | ||