محاربه بدون سلاح (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{منابع مطالعاتی}}
{{منابع مطالعاتی}}
[[محاربه با سلاح غیرمتعارف]] ایجاد ناامنی، تهدید و ترساندن مردم، یا ارتکاب جرم‌هایی نظیر راهزنی، سرقت و قتل است که با ابزارهایی غیر از سلاح‌های متعارف اعم از سرد و گرم صورت می‌گیرد؛ مانند: تهدید با اسید، بیماری‌های واگیردار، هک‌های اینترنتی، اسباب‌بازی‌هایی که شبیه سلاح متعارف‌اند، سلاح‌های بیولوژی و غیره. با توجه به این نکته که وجود سلاح شرط تحقق محاربه است نظرات مختلفی در مورد مفهوم سلاح وجود دارد. در مفهوم مضیق، سلاح چیزی است که با آن جنگ و قتال صورت می‌گیرد. مصادیق سلاح مطابق این تعریف عبارت است از، انواع سلاح‌های گرم و سرد مانند تفنگ، کلت، شمشیر، نیزه، قمه و کارد. دیدگاهی دیگر معتقد است، علاوه بر موارد فوق، آنچه که درصورت بکارگیری قابلیت ترساندن داشته باشد نیز سلاح محسوب می‌شود مانند چوب، عصا و سنگ. دیدگاه سوّم در مفهومی موسع معتقد است، که بکار بردن زور و تهدید هم سلاح محسوب می‌شود. بکارگیری سلاح غیرمتعارف و تحقق محاربه را در دیدگاه دوم و سوم می‌توان یافت.
[[محاربه با سلاح غیرمتعارف]] ایجاد ناامنی، تهدید و ترساندن مردم، یا ارتکاب جرم‌هایی نظیر راهزنی، سرقت و قتل است که با ابزارهایی غیر از سلاح‌های متعارف اعم از سرد و گرم صورت می‌گیرد؛ مانند: تهدید با اسید، بیماری‌های واگیردار، هک‌های اینترنتی، اسباب‌بازی‌هایی که شبیه سلاح متعارف‌اند، سلاح‌های بیولوژی و غیره. با توجه به این نکته که وجود سلاح شرط تحقق محاربه است نظرات مختلفی در مورد مفهوم سلاح وجود دارد. در مفهوم مضیق، سلاح چیزی است که با آن جنگ و قتال صورت می‌گیرد. مصادیق سلاح مطابق این تعریف عبارت است از انواع سلاح‌های گرم و سرد مانند تفنگ، کلت، شمشیر، نیزه، قمه و کارد. دیدگاهی دیگر معتقد است، علاوه بر موارد فوق، آنچه که درصورت به‌کارگیری قابلیت ترساندن داشته باشد نیز سلاح محسوب می‌شود؛ مانند چوب، عصا و سنگ. دیدگاه سوّم در مفهومی موسع معتقد است که بکار بردن زور و تهدید هم سلاح محسوب می‌شود. به‌کارگیری سلاح غیرمتعارف و تحقق محاربه را در دیدگاه دوم و سوم می‌توان یافت.


ماده ۱۸۳ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران بیانگر است که اگر فردی برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد، محارب و مفسد فی‌ الارض می‌باشد. و اشاره‌ای به نوع سلاح نکرده است که از حیث فقهی حمل بر سلاح متعارف می‌شود.
ماده ۱۸۳ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران بیانگر است که اگر فردی برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد، محارب و مفسد فی‌ الارض می‌باشد. و اشاره‌ای به نوع سلاح نکرده است که از حیث فقهی حمل بر سلاح متعارف می‌شود.


پرسش‌های ذیل با توجه به این بحث قابل طرح است: آیا منظور از سلاح صرفا سلاح متعارف است؟ آیا می‌توان برای اعمال مجرمانه‌ای که ماهیتاً محاربه نیستند، مجازات محارب را اعمال کرد؟ آیا سلاح گرم خالی از فشنگ نیز مصداق سلاح محارب است؟
پرسش‌های ذیل با توجه به این بحث قابل طرح است: آیا منظور از سلاح صرفاً سلاح متعارف است؟ آیا می‌توان برای اعمال مجرمانه‌ای که ماهیتاً محاربه نیستند، مجازات محارب را اعمال کرد؟ آیا سلاح گرم خالی از فشنگ نیز مصداق سلاح محارب است؟




۶٬۷۴۴

ویرایش