۲٬۶۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←لید) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
| توضیح_تصویر = | | توضیح_تصویر = | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| نویسنده = [[مهدی | | نویسنده = [[مهدی هادوی تهرانی]] | ||
| تاریخ نگارش = | | تاریخ نگارش = | ||
| موضوع = [[فقه و کلام]] | | موضوع = [[فقه و کلام]] | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''مبانی کلامی اجتهاد در برداشت از قرآن کریم''' نوشته [[مهدی هادوی تهرانی]] آن دسته از مبانی کلامی را بررسی میکند که فقیهان در فرایند برداشت از قرآن کریم به کار میگیرند. این کتاب ذیل عنوان مبانی صدوری به باورهایی میپردازد که بایستی در آغاز فرایند اجتهاد مورد تأیید فقیه باشد، باورهایی همچون صدور قرآن از سوی خدا، مصونیت از تحریف و مصونیت از خطا. در بخش مبانی دلالی نیز توضیح میدهد که فقیه بایستی پذیرفته باشد که خداوند از کلمات قرآن معنای خاصی را اراده کرده و در بیان مراد خود از شیوه مفاهمه عمومی استفاده نموده است. بنا بر این، تفسیر فقهی مبتنی بر وجود معنای نهایی متن است که بایستی از طریق روش فقهی کشف شود. نویسنده بسیاری از آراء مطرح شده در هرمنوتیک را مردود میشمارد. از همین رو، بخش بزرگی از این اثر به بحث هرمنوتیک، آراء هرمنوتیستها و [[رابطه فقه و هرمنوتیک|رابطه هرمنوتیک با مبانی کلامی فقه]] اختصاص یافته است. | '''مبانی کلامی اجتهاد در برداشت از قرآن کریم''' نوشته [[مهدی هادوی تهرانی]] آن دسته از مبانی کلامی را بررسی میکند که فقیهان در فرایند برداشت از قرآن کریم به کار میگیرند. این کتاب ذیل عنوان مبانی صدوری به باورهایی میپردازد که بایستی در آغاز فرایند اجتهاد مورد تأیید فقیه باشد، باورهایی همچون صدور قرآن از سوی خدا، مصونیت از تحریف و مصونیت از خطا. در بخش مبانی دلالی نیز توضیح میدهد که فقیه بایستی پذیرفته باشد که خداوند از کلمات قرآن معنای خاصی را اراده کرده و در بیان مراد خود از شیوه مفاهمه عمومی استفاده نموده است. بنا بر این، تفسیر فقهی مبتنی بر وجود معنای نهایی متن است که بایستی از طریق روش فقهی کشف شود. نویسنده بسیاری از آراء مطرح شده در هرمنوتیک را مردود میشمارد. از همین رو، بخش بزرگی از این اثر به بحث هرمنوتیک، آراء هرمنوتیستها و [[رابطه فقه و هرمنوتیک|رابطه هرمنوتیک با مبانی کلامی فقه]] اختصاص یافته است. | ||
مسئله زبان دین، [[نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت]] و [[جامعیت دین]] از دیگر مباحثی هستند که مورد توجه این اثر بودهاند. از نظر هادوی نظریه قبض و بسط شریعت در مواردی خودشکن است. همچنین او منکر پیشرفت معارف بشری به گونهای است که در نظریه قبض و بسط شریعت مطرح شده است. | مسئله زبان دین، [[نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت]] و [[جامعیت دین]] از دیگر مباحثی هستند که مورد توجه این اثر بودهاند. از نظر هادوی نظریه قبض و بسط شریعت در مواردی خودشکن است. همچنین او منکر پیشرفت معارف بشری به گونهای است که در نظریه قبض و بسط شریعت مطرح شده است. | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== |
ویرایش