۵٬۰۵۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←فارسی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[فقه و عقل]] دوگانه‌ای مهم است که بررسی هم‌پوشانی و تمایزشان در دین، همواره مورد توجه دین پژوهان است. مشخص شدن مبنا در جایگاه عقل و فقه در شریعت، ممکن است موجب تغییر استنباط فقیه در احکام شرعی باشد. اکثر دانشمندان فقه اسلامی عقل را در زمینه استنباط احکام شرعی کارآمد می‌دانند. برخی | [[فقه و عقل]] دوگانه‌ای مهم است که بررسی هم‌پوشانی و تمایزشان در دین، همواره مورد توجه دین پژوهان است. مشخص شدن مبنا در جایگاه عقل و فقه در شریعت، ممکن است موجب تغییر استنباط فقیه در احکام شرعی باشد. اکثر دانشمندان فقه اسلامی عقل را در زمینه استنباط احکام شرعی کارآمد می‌دانند. برخی معتقدند عقل از مصادر تشخیص حکم شرعی، و هم‌طراز کتاب و سنت و اجماع است و تمام یافته‌های عقلانی اعم از ظنی یا قطعی حجیت دارند. مانند اهل سنت که استحسان و سد ذرایع را به‌وسیله حکم عقل از منابع کشف حکم می‌دانند. و برخی فقیهان شیعه صرفاً دریافت‌های قطعی آن را حجت می‌دانند. نظیر برخی دریافت‌هایی که از مستقلات عقلیه به‌دست می‌آید و همچنین موارد حکمی که با ضرورت و بداهت عقلی قابل استنباط است. | ||
ابن ادریس حلی حکم عقل مستقل را صرفا در صورت نبود سه منبع دیگر قابل پذیرش می‌دانند. و نظیر فاضل تونی برای مستقلات عقلی جایگاهی بر نمی‌شمرد و صرفاً استلزامات عقلی که حاصل ضمیمه شدن گزاره‌های عقلی با گزاره شرعی است را جایگاه دخالت عقل در احکام می‌بیند. | ابن ادریس حلی حکم عقل مستقل را صرفا در صورت نبود سه منبع دیگر قابل پذیرش می‌دانند. و نظیر فاضل تونی برای مستقلات عقلی جایگاهی بر نمی‌شمرد و صرفاً استلزامات عقلی که حاصل ضمیمه شدن گزاره‌های عقلی با گزاره شرعی است را جایگاه دخالت عقل در احکام می‌بیند. | ||