فقه معاصر:پیش‌نویس بلوغ دختران: تفاوت میان نسخه‌ها

بلوغ شرط درستی بسیاری از احکام اسلام است. بسیاری از عبادات، معاملات و حقوق فرد از نگاه اسلام متوقف بر رسیدن وی به این دوره از رشد است.<ref>مهریزی، بلوغ دختران، ص ۱۲۷.</ref> بلوغ همراه با دگرگونی‌هایی است که در اندام و جسم انسان پدید می‌آید؛ مهم‌ترین این تغییرات شکل گرفتن اندام تناسلی در فرد و امکان تولید مثل است. پس از نعوظ و احتلام در پسران و قاعدگی در دختران، امکان تولید مثل ایجاد می‌شود.<ref>همان، ص۱۳۱.</ref> بر اساس روایات وارد آمده در موضوع بلوغ، تغییرات جنسی حاصل در این دوران، نشانه‌ رسیدن فرد به سنّ تکلیف است.<ref>حرّ عاملی،‌ وسائل‌الشیعه، ج۱، ص۴۱ تا ۴۴ و ج۴، ص۴۱۰.</ref> علاوه بر این علامات، سنین خاصی نیز به عنوان علامت بلوغ شمرده شده‌اند.<ref>مهریزی، بلوغ دختران، ص ۱۶۵ تا ۱۷۴.</ref> آنچه بلوغ دختران از نظرگاه فقهی به یک مسئله بدل ساخته است، اختلاف ادلّه مرتبط با موضوع در تعیین معیار بلوغ است. در آیات قرآن و بسیاری روایات سخنی از سنّی مشخص برای بلوغ به میان نیامده است و آن مقدار از روایات که به سنین متفاوتی اشاره می‌کنند، علاوه بر عدم اتفاقشان بر یک سنّ، از جهت دلالت بر معیار بودن سنّ مورد مناقشه قرار گرفته‌اند.  

هر چند در میان فقهای گذشته اختلاف چندانی در رابطه با سنّ بلوغ دختران گزارش نشده است، در دوران معاصر، نظرات تازه‌ای در برابر نظر مشهور مطرح شد؛ یوسف صانعی به بلوغ دختران در سیزده سالگی فتوا داد و محمدهادی معرفت نیز معیار بلوغ دختران را قاعدگی دانست. پژوهشگران متعددی هم در رابطه با مسئله دست به پژوهش زدند و به نتیجه مشهور نرسیدند.<ref>مهریزی، «بلوغ دختران»، ص ۱۵۴ و ۱۵۵.</ref> بروز چنین تردید‌هایی در فضای علمی، به نظر برخی اندیشمندان، مسئله بلوغ دختران را به یکی از مهم‌ترین مسائل پیشاروی فقه در دوران معاصر بدل ساخته است.<ref>آل راضی، محمّدهادی،‌«سنّ‌البلوغ فی‌المرأة»، ص۳۹۳.</ref>