فقه معاصر:پیش‌نویس بلوغ دختران: تفاوت میان نسخه‌ها

غالب فقهای شیعه بلوغ را امری دفعی دانسته و با بروز نشانه‌های جسمی و یا رسیدن به سنّ خاص، آثار شرعی بلوغ را مترتّب دانستند؛ مگر در مواردی که عذری از اجرای حکم و یا ادای تکلیف وجود داشته باشد. اما برخی مانند [[فیض کاشانی]] و [[محمدهادی معرفت]] بر این باور بودند که باید در موضوعات مختلف از عبادات و معاملات و حدود، سنین مختلفی را برای بلوغ در نظر گرفت.<ref>فیض کاشانی، مفاتیح‌الشرائع، ج۱، ص۱۴ ؛ مهریزی، بلوغ دختران، ص۱۵۴.</ref> در آن سو نیز، برخی بلوغ را امری عرفی دانستند که همراه با نشانه‌های طبیعی است و دیگر فقها بر سنّ مطرح شده در نصوص شرعی به عنوان معیار نهایی بلوغ تأکید دارند. غالب فقهای شیعه این سنّ را در دختران نه سال می‌دانند؛ به جز [[یوسف صانعی]] که قائل به بلوغ دختران در سیزده سال بود. <ref>صانعی، بلوغ دختران، ص۳۵.</ref>